صبح روز دوشنبه این هفته خامنه ای در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشگاههای افسری نیروهای مسلح به مسئله امنیت در ایران اشاره کرد و وجود امنیت را در ایران از دست آوردهای مهم جمهوری اسلامی به حساب آورد. خامنه ای در پاسخ به اعتراضات مردم در نا توانی از تامین کار، نان، دارو، هوای سالم ، آب ، حقوق بازنشستگان و معلمان ، پرداخت به موقع حقوق کارگران علاوه بر سرکوب همیشگی و گسیل اراذل و اوباش اسلامی برای برهم زدن تجمعات، وجود امنیت را در سایه اقتدار نظامی به رخ مردم می کشد. وی وضعیت ناامن در سوریه و عراق و یمن را مثال می زند و مدعی است که مردم باید شکر گزار باشند، چرا امنیت دارند و برای تحقق خواستهایشان پافشاری نکنند.
اما واقعیت عیان این است که بعد از چهار دهه از حکومت فاجعه بار اسلامی در ایران آنچه وجود ندارد امنیت است . روزی نیست در آسمان و زمین فاجعه جدیدی گریبان مردم را نگیرد. همین دیروز بود که قطار مشهد به یزد تصادف کرد و دهها نفر کشته و زخمی شدند . جاده ها به قتلگاه تبدیل شده و روزانه دهها نفر کشته و زخمی می شوند. در بلوچستان و در حین تلاش برای یافتن آب خوردن و مورد استفاده مردم محروم کودکان در رودخانه خفه می شوند. در کردستان روزی نیست کولبران مورد آزار و اذیت ماموران قرار نگیرند و یا کشته و زخمی نشوند . خشونت در شهرها بیداد میکند و آمار مراجعین به اورژانس بیمارستان‌ها بدلیل درگیری با چاقو و قمه به مشکلی جدی برای بخش درمانی تبدیل شده است.
در روز روشن و در مرکز شهر تهران و به شیوه فیلم های هالیوودی ذخیره بانکی و سپرده های مردم با وسایل پیشرفته تخلیه شده و پلیس و دستگاه امنیتی که در سرکوب مردم مقتدر هستند در برابر رشد روزافزون سرقت های مسلحانه زبون و درمانده هستند.
نظامی که خود باعث نا امن کردن بسیاری از کشورهای منطقه است و در گسترش تروریسم اسلامی و سلب امنیت از شهروندان کشورهای دیگر، در صدر کشورهای جهان قرار دارد، اینک دیگر حتی قادر به تامین امنیت برای فرماندهان و اماکن مهم نظامی خود در داخل کشور نیست و هر از گاهی با خرابکاری ، انفجار و یا کشته شدن مقامات مهم خود در خیابان‌ها و محیط کارشان روبرو است .
متوسط میزان مرگ و میر به طور کلی، تصویر فاجعه باری از آنچه که در ایران می گذرد به دست می دهند: مرگ و میر بر اثر آلودگی هوا، مرگ و میر بر اثر تصادفات رانندگی، مرگ و میر بر اثر سوانح طبیعی قابل پیشگیری، مرگ و میر کودکان به دلیل مشکلات درمان و تغذیه، مرگ بر اثر کرونا به دلیل کُندی در واکسیناسیون. تکرار هر روزه مرگ و میر انسانها، چنان عادی شده که انگار حوادثی پیش پا افتاده اند و مردم به تکرار آنها عادت کرده اند. در این میان جانکاه ترین مرگ و میرهایی که بسیار غیر منتظره و بسیار دردناک اند، مرگ و میر در جاده ها است.
در شهرها، جانهای بسیاری به دلیل فقدان پل ها و تونل های عبور عابر پیاده و در بسیاری از نقاط به دلیل کمبود ابتدایی ترین خدمات از قبیل چراغ راهنمایی، خط کشی خیابان ها، تابلو علائم رانندگی و غیره از بین رفته اند، که به راحتی قابل پیش بینی بودند.
امنیت به طور کلی در همه میدان ها از زندگی مردم رخت بر بسته است: سلب امنیت شغلی از کارگران، سلب امنیت جانی از فعالین سیاسی و مدنی، سلب امنیت از کمونیستها و انسانهای سکولار، سلب امنیت از زنان آزاده ای که تسلیم قوانین ارتجاعی رژیم نمی شوند، سلب امنیت از پیروان هر آئین و مذهبی که با اسلام تشیعه آنهم از نوع دوازده امامی آن، مغایر باشد، سلب امنیت از محیط زیست مردم، کولبری که برای پیداکردن معاش به معنای واقعی کلمه «بخور و نمیر» خانواده اش در کوه و کمر، بار سنگین بر دوش به استقبال مرگ می رود، اینها همگی مصداق روشن سلب آن امنیتی از زندگی مردم هستند.
خامنه ای که اکنون به خود می بالد که گویا ایران را برای ساکنین آن به یک محیط امن تبدیل کرده است، خود و رژیمش به دهها شیوه عامل مرگ و کشتار مردم در جاده ها، در عدم تامین شبکه های درمانی و بیمارستانی، در عدم تامین واکسیناسیون برای کرونا، هستند. این رژیم مسئول مستقیم حداقل بیش از 6 سال از هشت سال ادامه جنگ ایران و عراق، با آنهمه ویرانی و خساراتهای جانی و مالی که بر مردم این کشور وارد آمد، می باشد. سالهاست که علاوه بر بودجه کلانی که جمهوری اسلامی صرف جنگ در سوریه میکند، هزاران خانواده ایرانی و افغانستانی را هم داغدارِ از دست دادن فرزندانشان در میدانهای این جنگ ارتجاعی کرده است. واقعیت این است که امنیت پایدار مردم تنها در صورت رهائی از دست رژیم جمهوری اسلامی ممکن خواهد بود.