فایل صوتی افشا شده از یکی از جلسات سران جمهوری اسلامی حاکی از آن است که رژیم در تدارک زمینه سازی برای اعدام شماری از بازذاشت شدگانِ خیزش انقلابی سه ماه گذشته است. در کنار این تلاشها، کشتن در زیر شکنجه و قتل در زندان نیز همچنان ادامه دارد. حکومت اسلامی در بحران بقای خود دست و پا میزند. تمامی ورق های بازیِ سیاسی – امنیتی رژیم برای به شکست کشاندن اعتراضات و اعتصابات سه ماه اخیر، با شکست و رسوایی روبرو گردیده است.
دروغ در مورد قتل ژینا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد و دیگر قتل های رژیم در زندان و در خیابان، چاره ساز نبود و اوضاع را برای حکومت بحرانی تر کرد. انکار نارضایتی مردم و تقلیل آن به تعدادی معدود، در زمانی که میلیونها نفر در داخل و خارج علیه حکومت در خیابان و در مراکز کار، در مدارس و دانشگاه‌ها شعار مرگ بر دیکتاتور می دادند به مضحکه حاکمان، حتی در میان هواداران آنها منجر شد.
نسبت دادن اعتراضات به خارج کشور و به توطئه های جهانی هم کارساز نبود و بحران حکومت هر روز دامنه گسترده تر و عمیق تری یافت. مطرح کردن احزاب سیاسی کردستان بعنوان تجزیه طلب، موشک پرانی و بمباران مناطق مسکونی در اقلیم کردستان، دامن زدن به جنگ شیعه و سنی و حتی امید بستن به درگیری کردها و ترک‌ها هم با شکست و رسوایی روبرو شد .
سخنرانی چندین باره علی خامنه ای نشان داد که معترضین برای سخنان و یاوه گویی های ولی فقیه تره خرد نمی کنند. فرماندهان سپاه روز و ساعت را برای پایان یافتن اعتراضات مردم علیه حکومت تعیی کردند که با ریشخند مردم روبرو شد. سران رژیم به اصلاح طلبان رانده شده از قدرت و مطرود در میان مردم پناه بردند، بسیار زود متوجه شدند که کارت اصلاح طلبی حکومتی هم دیر زمانی است که سوخته شده و اعتباری در میان مردم ندارد. تعدادی از مقامات حکومتی از برچیدن گشت بدنام ارشاد صحبت کردند و مردم این مانور سیاسی و تبلیغاتی حاکمان اسلامی را قبول نکردند.
حکومت اسلامی توطئه های جدیدی چون آتش زدن زندان اوین، حمله به شاهچراغ و کشتن چند بی گناه را سازمان و عملی کرد. نظامی کردن بیشتر کردستان، شاخ و شانه کشیدن برای اقلیم کردستان، عربستان، آذربایجان و دیگر ماجراجویی های منطقه ایی هم موثر نبوده و تقریباً کارتی نمانده که با آن بازی نکرده باشد و باز هم متحمل شکست و رسوایی بیشتر شد.
اینک حکومت و رهبرِ درمانده و منزوی تر شدهِ آن بجز خشونت بیشتر ، قتل های حکومتی در زندان و در خیابان راه چاره ای برای خود نمی بینند. اما هر قتلی در زندان و در خیابان خشم و نفرت مردم را شعله ورتر می‌کند.
حکومت در صدد است تعداد بیشتری از جوانان و ناراضیان دستگیر شده را اعدام کند تا بلکه ترس و وحشت را در جامعه دامن بزند .
هزاران اعدام سیاسی در دهه شصت، چهل و سه سال جنایت در کردستان، کشتار در داخل و ترور در خارج حکومت اسلامی را بیمه نکرد . اعدام بیشتر هم رژیم را از خشم مردم نجات نخواهد داد .
حاکمان جنایتکار اسلامی پرونده جنایت خود را سنگین تر خواهند کرد و روزی نه چندان دور پاسخگوی بربریت اسلامی خود خواهند بود.. مردم کردستان، زنان و جوانان، کارگران و زحمتکشان، ورزشکاران و هنرمندان، فرهنگیان، دانش آموزان و دانشجویان و کل مردم شریف و آزادیخواه مصمم هستند که این رژیم ارتجاعی و جنایتکار را به زیر کشند. هیچ میزان جنایت حکومت اسلامی مانع سرنگونی رژیم و رسیدن مردم به آزادی، عدالت، برابری و حقوق انسانی خود نخواهد بود .