اعلامیه مشترک
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
حزب کمونیست ایران
نگذاریم بر شکست مفتضحانه هراس افکنی حکومتی
با اعدام بیگناهان سرپوش بگذراند!
بیش از صد روز از پروژۀ جنایت کارانۀ هراس افکنی اجتماعی با حملات شیمیائی به مدارس دخترانه و خوابگاه های دانشجویان دختر، در بیش از ۲۵ استان کشور می گذرد. اقدام جنایت کارانه ای که بیش از ۵۰۰۰ دختر دانش آموز در سراسر کشور را مسموم و روانه بیمارستان کرده و جان دو تن از آن ها را گرفته است. چنین اقدام گسترده ای، آن هم بیش از سه ماه، کار یک نفر یا چند نفر نیست. این جنایت سازمانیافته بدون اجازه روشن رهبر و بدون تدارکات و امکانات سازمان های امنیتی رژیم، اساسآ امکان ناپذیر است. آن ها تصور می کردند که با هراس افکنی سراسری می توانند پردۀ ترس بر جامعه بگسترانند، مردم و بویژه زنان شجاع این مرز و بوم را از خیابان ها بیرون کنند. اما فریادهای دلیرانه دختران مظلوم و مسموم و خانواده های نگران شان، با شعار «مرگ بر حکومت بچه کش» به آنها درس عبرتی داد که بر عبث بودن تلاش مذبوحانه شان پی ببرند.
اقدام شجاعانه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در فراخوان ۱۶ – اسفندماه ۱۴۰۱، در اعتراض به حملات شیمیائی به مدارس دخترانه و ناامن کردن مراکز آموزشی، مرکز ثقل مبارزات مردمی را به زمین سفت مبارزه طبقاتی و اعتراضات مطالباتی کشاند. حمایت گسترده تشکل های ریشه دار دانشجویی، تشکل های صنفی کارگری، تشکل های زنان و سازمان ها و احزاب سیاسی چپ و آزادیخواه و شخصیت های مستقل از این فراخوان، بر این تغییر ریل جنبش مبارزاتی مُهر تاکید کوبید. برگزاری با شکوه اعتراضات در ۲۸ شهر بزرگ، توسط معلمان شاغل و بازنشسته و حمایت خانواده ها و بویژه دانشجویان، علیرغم بسیج گسترده و سنگین سازمان های امنیتی و گردان های ضد شورش و نیروهای انتظامی و به کارگیری گاز اشک آور و گلوله های ساچمه ای و دستگیری های فراوان، نشان داد که این جنبش انقلابی سر باز ایستادن ندارد و حتی از حملات شیمیائی رذیلانه حاکمیت نیز هراسی به خود راه نمی دهد.
حملات شیمیائی با هدف انتقام گیری از دختران نو جوان و جوان و هراس افکنی توده ای، پس از سه ماه، نه تنها به اهداف خود دست نیافت، بلکه چهرۀ درنده خو و وحشی حاکمیت را بیش از پیش در نگاه مردم آشکار ساخت. چهره کریه حکومت اسلامی نه تنها در میان ایرانیان عریانتر شده بلکه حیرت جهانیان را نیز برانگیخته است. پس از این رسوائی مشمئزکننده، رهبر رژیم و فتوادهنده حملات شیمیائی، آن را “جنایت بزرگ” و کار عده ای “شناخته شده” دانست. به دنبال آن نهادهای امنیتی، سپاه و نیروهای انتظامی، پس از سه ماه، قول پیگیری داده اند و عده ای بی گناه را دستگیر کرده اند. آن ها می خواهند همچون پرونده ترور دانشمندان هسته ای، عده ای بیگناه را زیر شکنجه به اعتراف وادارند و سپس با اعدام آنها، پروژه حملات شیمیائی به مدارس دخترانه را پرده پوشی کنند.
سیاست اعدام فعالان مدنی و بویژه فعالان در کردستان، بلوچستان و خوزستان، نیز در کنار پروژه هراس افکنی اجتماعی با شدت در جریان است. روز دوشنبه ۱۵ اسفند، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی صدور حکم اعدام برای شش زندانی سیاسی عرب به نام های علی مجدم، محمدرضا مقدم، معین خنفری، حبیب دریس، عدنان غبیشاوی و سالم موسوی را به اتهام عضویت در «حرکت النضال» و دست‌داشتن در «عملیات مسلحانه در استان خوزستان» تایید کرده است. روشن است که سیاست اعدام فعالان به بهانه های واهی و اتهامات ساختگی، دیگر کسی را فریب نمی دهد.
ما سیاست رژیم در پرده پوشی نقش خود در حملات شیمیائی جنایتکارانه به مدارس دخترانه سراسر کشور را محکوم می کنیم. ما نسبت به تلاش مذبوحانه رژیم برای اعدام بیگناهان برای پوشاندن شکست پروژۀ هراس افکنی حکومتی هشدار می دهیم و آن را محکوم می کنیم. ما همچنین صدور احکام اعدام برای جوانان عرب که در بیدادگاه های دربسته و بدون وکیل مدافع محاکمه شده اند را به شدیدترین وجهی محکوم می کنیم و از همه افراد وشخصیت های آزادیخواه و برابری طلب و همه احزاب، سازمان ها و تشکل های مدافع حقوق مردم تقاضا داریم از هر طریق ممکن، مانع اعدام این جوانان شوند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
پیروز باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
حزب کمونیست ایران
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
چهارشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۱ برابر با ۰۸ مارس ۲۰۲۳