مُضحک تر از نمایشی که قرار است به عنوان انتخابات در روز 28 خراد بر روی صحنه بیاید، مناظره تلویزیونی روز گذشته کاندیداها بود. در این مناظره تلویزیونی انگار کارگردان برای اینکه ساختن فیلم را ارزانتر تمام کند، سیاهی لشکر فیلم های سینمائی رابه عنوان هنرپیشه های اصلی فیلم بر روی صحنه آورده است، بدون اینکه حتی سناریو را هم به خوبی از بر کرده باشند. آنها بدون پروا دروغ می گفتند، وعده های بی پایه میدادند، در نهایتِ بی دانشی از پیچیده ترین مقولات اقتصادی دم میزدند. البته با همه اینها، در عین حال عقل معاششان خوب کار می کرد و مواظب بودند از خط قرمزهائی که رهبر برایشان تعیین کرده بود، عبور نکنند، چرا که پس از اجرای نمایش 28 خرداد هم فردائی هست. خبرگزاری “بی بی سی” به طنز نوشت که “این مناظره هیچ برنده ای نداشت.” اما درست تر این است که گفته شود در این به اصطلاح مناظره همه بازنده بودند، زیرا نتوانستند توجه تماشگران را جلب کنند.
سوای این شو تلویزیونیِ سبُک و ناشیانه، این روزها هر چە بە برگزاری نمایش انتخاب ریاست جمهوری در ایران نزدیک میشویم، مسخرەگی و بی مایگی تدارک آن بیشتر خود را نشان میدهد. مشتی دزد و فاسد بە نام کاندیدِ ریاست جمهوری از سوی هستە اصلی قدرت در حاکمیت تعین شدە اند و قرار است طبق برنامەای از پیش تعین شدە در صدا و سیما و دیگر رسانەهای وابستە بە رژیم ظاهر شدە تا با سر هم کردن مشتی دروغ از برنامە کار خود بگویند. آنها که در این زمینه حرفی برای گفتن ندارند، هر هفت نفر با همدیگر مسابقه گذاشته اند که از سادە بودن و سازدە زیستن خود بگویند و آن را پشتوانە تبلیغات فریبکارانە خود قرار دهند. یکی “ماشین ندارد”، دیگری حداکثر “یک پراید دارد و آن یکی هنوز “مستاجر است و خانه ندارد”، یکی هنوز در خانە سازمانی زندگی میکند و دیگری حداکثر یک خانە ١٤٠ متری از آن خود دارد اما در عوض “برادرش خانە ندارد.” جالب اینکە یکی گویا بالغ بر ۲۰ میلیون تومان حقوق دریافت میکند اما فقط چهار و نیم میلیون آنرا صرف هزینە زندگی میکند و بقیە حقوق را صرف کار خیر و امور انقلابی میکند!
مردم از اینگونه دروغ ها بیزار شده اند. اوضاع اجتماعی و اقتصادی فاجعه بارتر از آنست که از دروغگوئی کاری ساخته باشد. بگذارید تنها برای نمونه نگاهی به تاثیرات اجتماعی بیماری کوید19 ، که بدون شک رژیم جمهوری اسلامی مسبب تلفات سنگینی است که این بیماری به مردم ایران وارد کرد از زبان جراید نزدیک به خودشان بیاندازیم.
روزنامه اعتمادِ آنلاین در یکی از شمارەهای خود در اشاره به این موضوع نوشته است: “انتشار اخبار متناقض، وعده‌های تحقق‌نیافته مسئولان درباره تولید واکسن داخلی یا تهیه واکسن خارجی، در حالیکه دنیا در حال واکسینه شدن است، مقصرانگاری مکرر مردم و… زنجیره‌ای از عوامل را برای فشار روانی هرچه بیشتر ایجاد کرد، به طوری که به گواه سازمان بهزیستی و رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور، مردم پس از شیوع کووید 19بیش از هر دوره‌ای تحت تاثیر آسیب‌های روانی قرار گرفته‌اند.حالِ مردمان این شهر مدت هاست که خوب نیست. کافی است اشاره‌ای به یکی از این آدم‌های همیشه خسته بکنی، فریادش از این وضعیت تا آسمان بلند می‌شود. این خشم و بی‌تابی در تمام رفتارها به چشم می‌آید کە نە تنها سلامت جسمی بلکە سلامت روانی مردم را نیز بشدت تحت تأثیر قرار دادە است. “
اعتماد آنلاین در بخش دیگری از گزارش خود از زبان یک کارشناس مسائل جامـعە آوردە است: “افزایش خشونت در جامعە، افزایش خشونت خانوادگی، همسرآزاری، کودک آزاری و سالمند آزاری، خودکشی، افسردگی‌ها، گرایش به مواد مخدر صنعتی و شیمیایی و گرایش به مصرف مشروبات الکلی از نشانه‌هایی است که نشان میدهد حوزه سلامت روانی و سلامت اجتماعی در کشور حال و وضع خوبی ندارد. شیوع ویروس کرونا مولفه‌های مرتبط با حوزه سلامتِ روان اجتماعی را تشدید میکند. باید گفت که شرایط خوب نیست.”
در چنین شرایطی رژیم از قربانیان حاکمیت خود میخواهند کە با حاضر شدن در پای صندوق های رأی، بە شرایط سختی کە بر آنان تحمیل شدە است، مشروعیت ببخشند. اما رژیم در مورد عکس المل مردم تردید ندارد. به عنوان مثال:
احمد توکلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نسبت به انباشت مطالبات مردم هشدار داد و در روزنامە فرهیختگان گفت: “نباید خود را فریب دهیم، در طول ۴۰سال گذشته ما هیچ‌گاه از این میزان فعلی پایین‌تر نبوده‌ایم و اکنون در حداقل‌ترین میزان ممکن از نظر اعتماد مردم به حکومت قرار داریم. من در آبان‌ماه و پیش از آن اتفاقات عنوان کردم که باید منتظر شورش تهیدستان باشید. اکنون هم می‌گویم خطر بیشتر است، ولی کرونا در حال حاضر مانع است.”
چنین وحشتی است کە حاکمیت اسلامی را بر آن داشتە تا خود را جمع و جور کند و در مجلس و در دولت یکصدا علیە مردم و علیە تهیدستان جامعە قد علم کنند. انتخاب رئیسی بە عنوان مهرە مورد تأیید هستە قدرت، پیام روشنی برای مردم بە همراە دارد: “ادامە فقر و محرومیت و چشم انداز بدتر شدن آن.” اما مردم ایران، کارگران و زحمتکشان، زنان و جوانان، همە قربانیان این نظام فاسد و جنایتکار بدون شک بیش از این تن بە سرنوشتی نخواهند داد کە رژیم برای آنان رقم زده است. مردم با گسترش اعتراضات و مبارزات خود هر روز بیشتر در رفع کمبودهای صف خود گام بر میدارند . نرفتن بە پای صندوق های راێ و برجسته کردن شعار ” رأی بی رأی”بخشی از مبارزه برای سرنگونی این رژیم است.