امروزدوشنبه اول ماه ژانویه نخستین روز سال ۲۰۲۴ میلادی است. از تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له فرارسیدن سال نو میلادی را به همه آنها که این مناسبت را جشن می گیرند، صمیمانه تبریک می گوئیم .
سالی که گذشت سال مصائب بی شمار، سال گسترش بیشتر فقر، سال جنگهای جدید، سال آوارگی و دربدری بیشتر انسانها، سال تخریب ویرانگرتر محیط زیست و رشد احزاب و جریانات نئوفاشیستی در ایتالیا، سوئد، هلند، اسپانیا، آلمان، فرانسه، آمریکا و آرژانتین و غیره بود. جنگ روسیه و اوکراین، جنگ آذربایجان و ارمنستان، جنگ در سوریه و جنگ تحمیلی دولت نژاد پرست ترکیه به مردم کردستان روژآوا، جنگ اسرائیل و حماس در غزه، جنگهائی که تنها در یک سال موجب کشتار صدها هزار نفر، ویرانی های دهشتناک و نابود شدن حاصل رنج و کار ملیونها انسان، گردیدند. و این تنها بخشی از مصائبی هستند که بشریت امروز با آن روبرو است.
تک تک رویدادهایی که در طول سال گذشته در جهان و ایران رخ داده اند، همگی این واقعیت را یادآور می شوند که گندیدگی نظام سرمایه داری به اوج خود رسیده و از زیبایی های این جهان زیبا که مخلوق کار کارگران و مردم زحمتکش و نیروی خلاقه انسان است، چیزی نصیب خالقان آن نشده است. اکنون مردم جهان نه تنها اسیر سرمایه و استثمار و گرفتار مصائب ناشی از تداوم آنند، بلکه در برابر قهر طبیعت هم در امان نیستند. سیل و زلزله و آتش سوزی به راحتی جان و زندگی انسان ها و محیط زیست آنان را نابود می کند. اگر مقدرات انسان امروز در دست نظامی نبود که برای تداوم جریان سود اندوزی و انباشت سرمایه و برای پاسداری از مناسبات ظالمانه ای که برقرار کرده است، حاضر است به هر جنایتی دست بزند، امروز توده های مردم بدون آن که غم نان و کار و محرومیت های زندگیشان را داشته باشند، با دلی شاد و با روحیه ای سرشار از شادمانی، سال جدید را آغاز می کردند.
اما با همه اینها آنچه به ما امید به گذر از این فجایع نظام سرمایه داری را می بخشد، این واقعیت است که انسان امروز از مبارزه برای بنا نهادن دنیائی بهتر باز نمانده است. مبارزات کارگران بر علیه شرایط غیر انسانی که در آن قرار دارند، به پهنای همه قاره های جهان و از جمله تداوم مبارزات طبقه کارگر در ایران، مبارزه زنان بر علیه مردسالاری و سیاستهای مردسالارانه دولتها ، که نمونه درخشان آنرا در مقاومت جانانه زنان ایران در متن انقلاب ( زن، زندگی، آزادی ) بر علیه جمهوری اسلامی شاهد هستیم، مبارزه بدون وقفه جهانی برعلیه تخریب محیط زیست توسط سرمایه داران و دولتهایشان ، مبارزه بر علیه جنگ که یک نمونه برجسته آنرا در تظاهرات مردمی بر علیه نسل کشی دولت نژاد پرست اسرائیل در غزه می بینیم، همگی امید به رهائی از این مصائب و پی ریزی دنیائی دیگر، دنیائی بهتر را در دلهایمان زنده نگاه داشته اند. دنیایی که در آن آزادی و رفاه همگانی جای اسارت و بی عدالتی و کمبود و محرومیت را می گیرد و فرصت های یکسان برای رشد و شکوفایی خلاقیت ها و تعالی همگان فراهم می شود، دنیایی که در آن هدف تولید نه کسب سود بلکه تامین نیازهای انسان است، جهانی که در آن هر کس به اندازه توانش کار می کند و به اندازه نیازش از مواهب زندگی برخوردار می گردد، دنیایی عاری از جنگ و جنایت و سودپرستی سرمایه، دنیای سرشار از صلح و برابری و آزادی.
این جهان دگرگونه را می توان و باید ساخت. این درست است که تاریخ را کسی از پیش ننوشته است و هیچ کس نمی تواند وقوع هیچ تحولی را در آینده تماما تضمین کند، اما در عین حال هیچکدام از این واقعیت ها به این معنا نیست که ندانیم تاریخ چگونه ساخته می شود و راه آزادی و رهایی انسان ها از کدام مسیر می گذرد. برای آزادی باید مبارزه کرد، برای رهایی باید جنگید، برای پیروز شدن در این جنگ باید قدرت داشت، برای قدرت داشتن باید متحد بود، برای متحد بودن باید به خود و به شیوه های این نبرد اعتماد داشت و معنای پیروزی در آن را شناخت. باید برای قرار گرفتن در موضع فاتحان فردا آماده بود و دانست که با درهم شکستن و به زیر کشیدن کاخ ستم و استثمار و مدافعان نظم کنونی، چه نظمی را باید جایگزین کرد و چگونه باید از پیروزی و دستاوردهایش محافظت نمود. با این امید که سال پیش رو، سال گسترش جهانی مبارزات استثمار شدگان، محرومان و ستمدیدگان در راستای نزدیک کردن بشریت به چنین هدف والائی باشد.