همراهی مردم استان سیستان و بلوچستان با جنبش سراسری مردم ایران توسط نیروهای سرکوبگر به خون کشیده شد. روز جمعه هشتم مهرماه مردم زاهدان در اعتراض به تجاوز فرمانده انتظامی چابهار به یک دختر پانزده ساله‌ِ بلوچ و در همراهی با خیزش سراسری مردم به خیابان آمده‌بودند. راهپیمای آنها دادخواهانه و مسالمت آمیز بود. اما نیروهای مسلح مستقر در کلانتری ۱۶ زاهدان این راهپیمائی اعتراضی را به خون کشیدند. بر اساس اطلاعاتی که از جانب فعالان این منطقه منتشر شده است، در جریان این حمله وحشیانه ۵۸ تن جانباختند و دهها نفر زخمی شدند. به دنبال این جنایت، اعتراضات مردم بلوچستان به شهرهای ایرانشهر، چابهار و سراوان نیز کشیده شد.
جمهوری اسلامی زخم خورده از خیزش انقلابی مردم ایران به خود می پیچد و هر روز در گوشه ای از ایران جنایتی مرتکب می شود. گزارش‌ها و عکس‌های منتشر شده از اعتراضات اخیر در شهرهای ایران حکایت از این دارد که نیروهای نظامی و یگان ویژه از آمبولانس‌ها برای جابجایی نیروهای نظامی و انتقال افراد بازداشتی به زندان استفاده می‌کنند. در برخی از این تصاویر خودروهایی که نشان آمبولانس دارند پلاک نظامی دارند یا پلاک آنها کنده شده است. در چندین مورد نیروهای امنیتی از داخل آمبولانس به سوی مردم معترض شلیک می‌کنند. وزیر بهداشت ایران چهار روز پیش در تائید تلویحی این شیوه ضد انسانی گفته بود تاکنون بیش از «هفتاد» آمبولانس از طرف معترضین تخریب شده و احتمالاً این آمار رو به افزایش است.
جمهوری اسلامی شاید جزو بسیار معدود حکومتهای موجود در جهان است که آمبولانس را برای سرکوب معترضان، ماشین آتش نشانی را برای متفرق کردن جمعیت، جرثقیل را برای دار زدن انسانها و دستگاه برش فلز را برای قطع کردن انگشت زندانیان مورد استفاده قرار می‌دهد.
مردم معترض در چهار گوشه ایران خواهان تغییر رژیم و استقرار آزادی و عدالت می باشند. پاسخ رژیم همانند چهار دهه گذشته جنایات گسترده در کردستان، سیستان و بلوچستان و سرکوب شدید و ترور در بقیه نقاط ایران است. هزاران نفر دستگیر و زندانی شده اند. بطوریکه زندانهای رژیم دیگر گنجایش پذیرش هزاران معترض سیاسی را ندارند و اخبار رسیده حاکی از آزاد کردن اراذل و اوباش و قاتلین و محکومین دادگاههای عادی از زندان و جایگزین کردن آنها با معترضین سیاسی است.
اما اوضاع به گونه ای نیست که اینگونه اقدامات بتواند رژیم اسلامی را از سرنوشت محتومی که انتظارش را می کشد نجات دهد. خامنه ای و نیم میلیون آخوند و طلبه سه هفته است خود را از چشم مردم مخفی کرده اند. مدافعین و سخنگویان حکومت به شدت گم و ناپیدا شده اند. سخنگویان رژیم دیگر از صدور انقلاب اسلامی سخن نمی گویند و تم اصلی صحبت های آنها دادن روحیه به نیروهای سرکوبگر است که «حکومت سرنگون نخواهد شد».
میزان ریزش نیروهای سرکوبگر افزایش یافته و روحیه آنها در مقابل مردمِ مصمم و میلیونی هر روز متزلزل تر می شود . ادامه اتحاد و مبارزه مردم، گسترش اعتصابات و بویژه به مراکز کارگری، ادارات دولتی، مراکز آموزشی پایین کشیدن حکومت را بیش از پیش ممکن و در دسترس قرار داده است.
تاریخ ایران در حال ورق خوردن است. روزها و ماههای سرنوشت سازی در مصاف با جمهوری اسلامی در پیش است. عزم و اراده قوی مردم نوید بخش روزهای بهتری برای رسیدن به آزادی و برابری و امنیت و آسایش در این جامعه است .