خبرهای ضد و نقیضی در مورد چند برابر شدن قیمت آرد برای نان سنتی، شامل سنگک، تافتون و بربری پخش شده است. این امر در کنار افزایش هر روزه مایحتاج عمومی، شامل برنج و ماکارونی بر خشم عمیق مردم مردم علیه صاحبان سرمایه و دولت به شدن افزوده است. کابینه نشینان و صاحبان قدرت و ثروت وسیعا از خیزش توده ای مردم نگرانند. به همین جهت مسئولین امر در کابینه رئیسی، جلاد 67، برای فرو نشاندن این خشم، اعلام کرده اند که قیمت آرد به دستور رئیس جمهور تا آخر سال تغییر نخواهد کرد. علیرغم این ادعا قیمت نان عملا افزایش یافته و منتقدان می‌گویند که دولت قصد دارد در نهایت یارانه آرد همه انواع نان را قطع کند. با توجه به این واقعیت است که یکی از مقامات مسئول در وزارت اقتصاد روز چهارشنبه ۱۴ اردیبهشت از سهمیه‌بندی نان و فروش آن با کد ملی خبر داد و وعده داد که برای هر کد ملی، یارانه نان شامل نان سنتی، ثبت میشود. قرار است مردم به هنگام خرید نان، به همان قیمت قبلی پول پرداخت کنند و مابه‌التفاوت آن را دولت پرداخت می‌کند.
در عین حال دولت اعلام کرده که یارانه آرد را برای «صنف و صنعت» افزایش داده است. به قولِ اتحادیه نان‌های حجیم قیمت آرد برای نان فانتزی تقریبا ۱۰ برابر شده است. این امر سبب شده تا تمام تولیداتی که با آرد مذکور درست میشوند گران شوند.
در کنار اشفتگی در بازار گندم، آرد و نان بازار روغن خوراکی نیز دچار اشفتگی است. بر اساس گزارش‌ها، روغن خوراکی تنها در فروشگاه‌های زنجیره‌ای به صورت محدود و با اجبار به خرید برخی کالاهای دیگر به مشتریان عرضه میشود.
سایت خبری «تجارت نیوز» نیز پیشتر در روز ۱۲ اردیبهشت گزارش داده بود که برخی فروشگاه‌های خرده‌فروشی مواد غذایی و سوپرمارکت‌ها در تهران، فروش روغن به مشتریان را مشروط به خرید ۳۰ هزار تومانی از سایر اقلام عنوان میکنند.
در این آشفته بازار بیکار شدن هر روزه کارگران، کاهش بیش از پیش ارزش ریال در مقابل ارزهای معتبر و افزایش مداوم تورم از وخامت بیشتر اوضاع جمهوری اسلامی خبر می دهد. خبرگزاری رویترز چهل و یک میلیون ایرانی اکنون زیر خط فقر زندگی می کنند و نرخ تورم بیش از ٥٠ درصد برآورد می شود. با توجه به واقعیات است که آلکس وتنکا، مدیر تحقیق دربارۀ ایران در مؤسسۀ “میدل ایست” به رویترز گفته است : “همۀ شاخص های اقتصادی از وخامت واقعیت های اقتصادی ایران خبر می دهند و اغراق نیست اگر بگوییم که ایران روی انبار باروت نشسته است.”
گرانی ها، که به برخی از آنها اشاره شد، سفره خانواده های کارگری (شامل معلمین) را بیش از پیش کوچک کرده است. کارگران نیز با مطرح کردن افزایش دستمزد تا حداقل 16 میلیون تومان و ببالا، انحلال شرکت های پیمانکاری و بستن قرارداد مستقیم، گرفتن حقوق مربوط به کارهای سخت و زیان آور و یا رتبه بندی واقعی در این مورد عکس العمل نشان داده اند. بازنشستگان کارگری نیز با مطرح کردن افزایش مستمری در کنار کارگران شاغل قرار گرفته اند. کارفرماها و حکومت اسلامی، به عنوان بزرگترین کارفرما مستقیما و یا از طریق رسانه هایشان ادعا میکنند که آنها پرداخت دستمزد ها و پولهای مورد درخواست زنان و مردان کارگر را ندارند.
رویترز می نویسد که در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران روزانه یک میلیون و پانصد هزار بشکه نفت صادر می کند و مقصد عمدۀ صادرات نفت ایران چین است. بهای نفت در بودجۀ سال آیندۀ ایران ٧٠ دلار تعیین شده، در حالی که بهای نفت برنت در حال حاضر به ١۳٩ دلار در بشکه می رسد.
درآمدهای کلان ناشی از فروش نفت در حکومت فاسد جمهوری اسلامی غارت شده و یا برای اقدامات تروریستی در میان گروههای ارتجاعی نظیر حزب الله در لبنان، حماس در غزه، حوثی ها در یمن و گروههای اسلامی طرفدار جمهوری اسلامی در عراق و سوریه خرج میشود. کارگران البته میتوانند از طریق تشدید مبارزات کنونی از غارت این پول ها و ریختن آنها به جیب های گشاد تروریست های اسلامی در منطقه جلوگیری کنند. این کاری است که برای پیشگیری از تباه شدن نسلی از کارگران لازم است و باید انجام گیرد تا مبارزات کارگران برای انجام مبارزات بزرگترِ آینده تقویت گردد.
جمهوری اسلامی یک حکومت سرمایه دارانه است. نظام سرمایه داری در همه کشورها دچار بحران، افزایش تورم و گرانی است، اما عمق این بحران و ابعاد فقر و گرانی در ایران بسیار زیاد است. بنابراین یک فرصت تاریخی برای کارگران ایران فراهم آمده تا این رژیم، به عنوان ضعیف ترین حلقه سیستم سرمایه داری، را در هم شکنند و با استقرار حاکمیت شورایی کارگران و توده مردم زحمتکش الگویی موفق از یک حکومت مردمی را در مقابل جهانیان قرار دهند. کارگرانی که سال گذشته بیش از 7 هزار اعتراضی، اعتصاب و سایر اکسیون های حق طلبانه کارگری را داشته اند میتوانند این کار را انجام دهند. اما پیش شرط این کار داشتن یک حزب منسجم و نیرومند، رهبری مجرب و قابل اعتماد و باور به خود برای حکومت کردن است.