مذاکرات احیای برجام به بن بست رسیده است. تنش با اسراییل هر روز ابعاد جدیدی به خود می گیرد. دلار از مرز سی و سی هزار تومان گذشته است. بازار تهران و شهرهای بزرگ نقش و جایگاه اقتصادی گذشته را از دست داده اند. اقتصاد در دست سپاه و آخوندها قبضه شده است. با ایجاد بنادر ویژه کنترل صادرات و واردات از دست سپاه خارج شده است. با تحریم ها و با شکل گیری سلاطین مالی و اقتصادی که یک پای ثابت و اصلی آن آقازادگان و خانواده فرماندهان سپاه ، آخوندها و رانتخوارن حلقه اصلی حکومت هستند، هیچ نقشه ای برای تخفیف این آشفتگی اقتصادی نمی تواند وجود داشته باشد. در واقع اقتصاد کشور عملاً بوسیله گروههای مافیایی که غالباً منافع مشترکی هم ندارند از امروز به فردا اداره می شود.
بر اساس آمارها های منتشر شده در طول سه دهه گذشته زمین هزار برابر، سکه طلا ششصد و نود برابر و دلار صد و شصت برابر گران تر شده است. کرایه ها در مدت کوتاه یکی – دو ساله در شهرهای بزرگ سه و چهار برابر شده، سفره مردم کوچک و کوچکتر گشته و طبق آمار خود حکومت که بشدت کنترل شده است، نرخ فقرِ سیاه چهل در صد و فقر معمولی از پنجاه تا هفتاد درصد کل جمعیت کشور است. فقر سیاه اصطلاحاَ به فقری اطلاق می شود که پروتئین و ویتامین های لازم برای زنده و سالم ماندن وجود ندارد .
حاکمان رژیم اسلامی که تاجر تحریم و قاچاق هستند سودهای میلیارد دلاری به جیب زده و همزمان با فقر و فلاکت مردم، شبکه های مافیایی وابسته به مقامات حکومتی و سپاه روز به روز فربه تر شده اند. ثروت و سامان کشور یا توسط مافیای قدرت و اقتصاد بلعیده می شود و یا صرف سرکوب در داخل و تروریسم در خارج می گردد.
این فقر سیاه و تهیدستی بیش از پنجاه ملیون از مردم ایران علاوه بر پیامدهای ناگوار بر سلامتی مردم، مشکلات بسیار روانی، اجتماعی، مهاجرتی در داخل و خارج ، ناامیدی و عصبیت و حتی خارج شدن کودکان بسیاری از چرخه تحصیل و آموزش و پرورش را به همراه دارد .
در پاسخ به این وضعیت شهرهای مختلف ایران بار دیگر شاهد برگزاری اعتراض‌های سراسری بازنشستگان و هچنین بازاریان و کسبه بود. روز چهارشنبه ۲۵ خرداد، بازنشستگان تامین اجتماعی برای دهمین روز متوالی و بازاریان و کسبه برای چهارمین روز، در خیابان‌ها دست به تجمع زدند.
شهرهای اهواز، شوش، شوشتر، کرمانشاه و درود از جمله شهرهایی بودند که بازنشستگان آنها با حضور در خیابان خواستار تحقق مطالبات‌شان شدند. بازنشستگان اهوازی که در مقابل ساختمان استانداری و فرمانداری این شهر دست به تجمع زده بودند، شعار می‌دادند: «می‌جنگیم، می‌میریم، حق‌مان را می‌گیریم.»
اعتصابهای کارگران و معلمان همچنان ادامه دارد و فرخوان به گسترش آنها داده شده است. نارضایتی ها حتی به بازار شهرهای چون تهران، تبریز و اصفهان رسیده است.
پاسخ رژیم به اعتراضات مردم، سرکوب و خشونت است. با رویگردانی بخش وسیعی از مردم از مذهب و تبلیغات اسلامی، با نا امید شدن از اصلاح طلبان حکومتی که یک ربع قرن آنها را با توهم اصلاح اصلاح ناشدنی سرگردان کردند، اکنون رژیم هراسان از قیام مردم به سرکوب عریان روی آورده است .
به دنبال گسترش روز افزون مبارزات مردم در گوشه و کنار کشور، با حضور فعال و پر رنگ معلمان، کارگران، بیکاران، بازنشستگان، زنان، جوانان و دانشجویان، مالباختگان، اکنون که حتی بخشی از بازاریان نیز به صفوف مردم معترض پیوسته اند رژیم با اعتراض و نفرت همه اقشار اجتماعی تحت ستم و استثمار روبرو است .
پیوستن فعالتر شهر تبریز که از انقلاب مشروطه به این سو در کنار شهر تهران نقش تعیین کننده ای در تغییرات سیاسی در ایران داشته است، با فعالتر شدن دانشجویان که نقش کمرنگی در اعتراضات اخیر داشته اند ، مبارزه مردم علیه حکومت اسلامی شتاب بیشتری گرفته است .
حکومت اسلامی بجای حل مشکلات زیستی و حیاتی مردم کماکان مشغول موشک پرانی ، فعالیتهای اتمی، گروگان گیری، ترور در خارج و سرکوب در داخل است . اما نه موشک و نه بمب اتمی ، نه زندان و سرکوب، هیچکدام حکومت مرتجع و مستبد اسلامی را از خشم و طغیان مردم حفظ نخواهد کرد. بازار بمب و موشک بر سر آنها خراب و جهانی انسانی تر و آزاد تر را برای خود و نسل های آینده بنیان خواهند نهاد. .