کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
سخن روز

ابتکار عمل در خیابان و در سوشیال میدیا دست مردم است

 

دو ماه و نیم پس از جانباختن ژینا امینی به دست ماموران رژيم ، ابتکار و رهبری در خیابان و در رسانه های اجتماعی دست مردم معترض است. حکومت اسلامی با در دست داشتن صدا و سیمای  اسلامی، با در دست داشتن امپراطوری تبلیغات رسانه ای، با بسیج کردن بیش از نیم میلیون پاسدار، بسیج، ارتشی، نیروهای پلیس و اطلاعاتی و کل امکانات حکومتی علیه اعتراضات مردمی، کماکان ابتکار عمل  در عرصه شعارها ، شیوه های مبارزه و تعیین میادین نبرد دست مردم است.

حکومت از دست زدن به هیچ خشونت و جنایتی کوتاهی نکرده، آمار جانباختگان اخیر که اسامی آنها ثبت شده است از ۴۵۰ نفر گذشته، هزاران نفر زخمی و بیش از هجده هزار نفر دستگیر، زندانی و شکنجه شده اند.

حکومت از بلندگوهای علنی درباره سرکوب مردم و به شکست کشاندن اعتراضات صحبت می‌کند، اما در تاریکخانه های امنیتی و نظامی از گسترش مبارزات، از عمومی شدن اعتراضات، از رهبری افقی اعتراضات خیابانی، از عزم جزم مردم ناراضی برای سرنگونی رژیم و از ناتوانی ماشین سرکوب و دستگاه روحانیت صحبت می کنند.

عمومی شدن اعتراضات و گستردگی این مبارزات نیروهای سرکوبگر را با خستگی، فرسایش و نارضایتی روبرو کرده است. نوار جلسه  یکی از فرماندهان سپاه برای نیروهای امنیتی که به بیرون درز کرده است، از گسترش نارضایتی در صفوف رژیم صحبت کرده و می گوید: حقوق ماهیانه هشت میلیون تومان برای سرکوب شبانه روزی کافی نیست و لازم است به آنها برای ادامه سرکوب  انگیزه داد و حقوق و مزایای نیروهای سرکوبگر را افزایش داد.

دو ماه و نیم مبارزه، به مردم فرصت داد تا خود را برای  اشکال اعتراضات پیچیده تر، متنوع تر و فرسایشی تر آماده سازند. این بخش‌های مختلف مردم هستند که تعیین می کنند، کی، چگونه، کجا و در چه زمانی وارد خیابان و یا دیگر اشکال مبارزه شوند.

شبانه روز و در هفت روز هفته اعتراضات علیه رژیم بگونه های مختلف ادامه دارد. دانشجویان و محصلین در ساعات خاصی و در مکانهای آموزشی یا خیابان اعتراض می کنند. زنان و جوانان روزها و شب های خاصی دست به اعتراضات گوناگون می زنند. جمعه ها در بلوچستان روزهای خونینی است و شب هابخشی از میادین و خیابان‌ها دست مردم معترض است .

کارگران، رانندگان، معلمین، وکلا، هنرمندان و ورزشکاران هریک میدانی را برای اعتراض، اعتصاب و بروز نارضایتی خود تعیین می کنند .

رسانه های برون مرزی، شبکه های اجتماعی، چند میلیون مهاجر معترض ایرانی در خارج کشور، عرصه را بر رژیم و نیروهای سرکوبگر بگونه ای دیگر تنگ کرده اند .

پاسخ رژیم واکنشی، خشونت بار، آکنده از دروغ و بدون استراتژی یکدست است. سرکوب خشن و عریان پاسخ هسته سخت حکومت، بویژه خامنه ای، نیروهای نظامی و امنیتی است و حتی بخش‌های از حکومت دچار تزلزل، سردرگمی و ناامیدی از نتایج سرکوب رژیم هستند.

ادامه مبارزه، هماهنگی، تقارن و روشن بودن شعارها و خواستهای مردم معترض، نیروهای سرکوبگر را بیش از پیش دچار تزلزل و ریزش خواهد کرد. برای اولین بار در طول چهار دهه مبارزه علیه حکومت اسلامی این مردم هستند که ابتکار عمل و کنترل خیابان و فضای مجازی را در دست دارند. در همانحال این حکومت و ماشین سرکوب آن است که فاقد استراتژی روشن است و تنها به سرکوب و شانتاژ و دروغ متکی است.

همه میادین اجتماعی، فرهنگی، هنری، سیاسی و رسانه ای در کنترل مردم معترض است. رژیم با صرف میلیاردها دلار برای تبلیغات و سرکوب، درمانده از کنترل اوضاع، منزوی در عرصه جهانی، خسته و فرسوده قادر به گرفتن ابتکار عمل از دست مردم نیست. دو ساعت نوار سرداران سپاه در جلسه مخفی و درونی با مقامات امنیتی در رسانه های حکومتی شاهدی دیگر بر قدرت مردم ناراضی و درماندگی و ناتوانی نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی است.