پلاسکو در تهران ، متروپل در آبادان و صدها برج و ساختمانهای نا امن و فرسوده در ایران وجود دارد که در مقابل زلزله و آتش سوزی ایمن نبوده و هر آن ممکن است فرو بریزند. به گفته آرشتیکت ها و مهندسین ساختمان این گونه بناها در واقع قبرستان های عمودی هستند که می توانند جان دهها و صدها شهروند بیدفاع را بخطر انداخته و فاجعه های انسانی جدیدی را رقم بزنند . بعلاوه نمونه متروپل آبادان نشان داد که ساخت و سازهای سالهای اخیر در ایران و بویژه ساختمانهای پروژه مسکن مهر در روابط و ناسبات آنچنان فساد آلودی ساخته شده اند که به هیچ وجه نمی توان با اطمینان در آنها زندگی کرد. در جریان زلزله استان کرمانشاه شاهد فروریختن شمار کثیری از این بناهای سست بنیان بودیم که هم زلزله و هم پس لرزه های آن چندین واحد را بر سر ساکنان آن ویران کردند .
شهرداری ها ، مقامات محلی شهری و استانی در همدستی با مقامات نظامی و امنیتی و با همکاری امامان جمعه و نمایندگان خامنه ای عرصه مسکن و شهرسازی را به عرصه پول شویی ، رشوه خواری و فسادهای نجومی تبدیل کرده و همچون متروپل بدون اجازه و پروانه ساخت بخش هم کف ساختمان را درست کرده و بر بنایی که اجازه شش طبقه را داشته ، چهار طبقه اضافی سوار کرده و در نهایت بدون توجه به توصیه های کارشناسی و مهندسی فاجعه متروپل را بوجود آوردند .
در مقابل نگرانی مردم برای شناسایی و معرفی ساختمان‌هایی که ریسک فروریزی دارند ، مقامات امنیتی حکومت انتشار لیست ساختمان های نا امن را خطری امنیتی تلقی کرده و از انتشار آن جلوگیری می کنند . مزدوران و کاسه لیسان داخل و خارج رژیم هم برای تقلیل فاجعه ، لیست بناهای که در کشورهای اروپایی و امریکایی آتش گرفته و یا فرو ریخته اند را منتشر کرده و می خواهند نشان بدهند که این فجایع امری عمومی و جهانی بوده و نباید بر حکومت ایران فشار آورد .
ایران مجمع الجزایر نا امنی و فاجعه است و در هیچ زمینه ای قابل مقایسه با کشورهای پیشرفته سرمایه داری نیست. دستگاه دروغ و تبلیغات حکومت قادر نخواهد بود فساد و بی لیاقتی خود و بی توجهی به جان و مال مردم را با دادن آمار غیر واقعی لاپوشانی کند .
داشتن مسکن امن و ارزان حق هر انسانی است و آنچه در ایران اسلامی وجود ندارد امنیت جانی و تامین مسکن امن و ارزان است . گور خوابی ، پشت بام خوابی ، پارک خوابی ، چادر زدن و زندگی در حلبی ابادها بدون هیچگونه امکانات رفاهی، کار و زندگی در ساختمانهای نا امن، سهم ملیونها نفر از مردم محروم ایران است و زندگی در قصرها و تجارت با جان و زندگی مردم سهم حاکمان فاسد و مرتجع جمهوری اسلامی .
این حق مردم است که بدانند ساختمانی که در آن زندگی می کنند امنیت دارد و مسایل ایمنی و استاندارهای جهانی علمی و امنیتی در آن بکار گرفته شده است . حکومتی که تمامی مشکلات ریز و درشت مردم را امنیتی کرده و با سرکوب به آن جواب می‌دهد ، نظامی که می خواهد کم آبی ، خشکسالی ، کرونا ریز گردها ، فقدان باران را با دعوت مردم به دعا خوانی حل کند ، معلوم است قادر به تامین امنیت مردم در محیط زندگی و کارشان ندارد .
خانه های مردم نباید به قبرستان های عمومی تبدیل شود و در بحبوحه گرانی ، فلاکت ، سرکوب ، تبعیض و بی حقوقی ، بخشی از مردم با کابوس فروریزی خانه هایشان و مرگ عزیزانشان سر بر بالین بگذارند .
عمر حکومت اسلامی به آخر خود رسیده و دیر یا زود بنای نظامی که حاکمان فاسد و جانی ایران بر شانه های مردم و بر رنج عظیم آنها ساخته اند فرو خواهد ریخت .
تا آنهنگام برای شناسائی ساختمانهای فرسوده و سس بنیاد در سراسر کشور ضروری است که نهاد ویژه کارشناسی و مردمی برای بررسی همه برج هائی که بالقوه منشاء چنین فحایعی هستند تشکیل شود، بلافاصله ارزیابی های کارشناسانه خود را انجام دهد و نگرانیهای مردم را در این زمینه رفع نماید.