زن، زندگی، آزادی
سال ۱۴۰۳، سال پیگیری سرسختانه و ایستادن بر میثاقی است که در فریاد زن، زندگی، آزادی در سال ۱۴۰۱ بسته شد. جامعه ایستاده است؛ بخش‌های مختلف کارگری با مطالباتشان دارند به میدان می‌آیند. بازنشستگان همچنان خیابان‌ها را به صحنه‌ی حضور اعتراضات درخشان خود تبدیل کرده‌اند و در برابر حکومت که با حمله به زنان می‌خواهد همه‌ی ما مردم را عقب براند، و در این روزها به بهانه‌ی جنگ با اسرائیل به حملاتش شدت داده، شاهد فضایی از اعتراض و مقاومت شجاعانه‌ی زنان هستیم. عهد ما این بوده است “ایستاده‌ایم تا پایان” و بر همین پیمان و میثاق می‌مانیم و مسیر رهایی از فقر، ستمگری‌ها و تبعیضات را دنبال خواهیم کرد.
ما “میثاق ۱۴۰۳” را با تمرکز بر تمام بندهای منشور خواستههای حداقلی بیست تشکل که در ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ انتشار یافت دنبال می‌کنیم و می‌خواهیم ضمن تجدید پیمان بار دیگر همگامی و همخوانی خود را در این اتحاد مبارزاتی نشان دهیم و از همه نهادها و تشکل‌های مردمی و از همه فعالین اجتماعی دعوت می‌کنیم که به این میثاق بپیوندند.
در منشور زن، زندگی آزادی با اشاره به اعتراضات دگرگون‌کننده و تاریخ‌ساز مردمی سال ۱۴۰۱ اعلام کردیم که “پرچم اعتراضات بنیادینی که امروز به‌دست کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان، دانش آموزان، بازنشستگان، اقوام ستمدیده، دادخواهان، هنرمندان، کوئیرها و عموم مردم ایران در جای‌جای کشور از کردستان تا سیستان‌وبلوچستان برافراشته شده، اعتراضی است علیه ناامنی اقتصادی، تورم، بیکاری، اخراج نیروهای کار، فقر و فلاکت و ستم طبقاتی، علیه زن‌ستیزی و تبعیض جنسیتی، علیه ستم ملی و مذهبی و… شکل گرفته است. این اعتراضات ملهم از جنبش‌های بزرگ و مدرن اجتماعی و خیزش نسل شجاع و جسوری است که مصمم‌اند بر تاریخ عقب‌ماندگی و عقیم‌ماندن آرمان برپایی جامعه‌ای آزاد و عدالت‌محور با رفاه بنیادین در ایران، نقطه پایانی بگذارند.
میثاق ما قدرت از بیرون و از بالا را مردود می‌شمارد و هم‌اکنون نیز بر سرآغاز انقلابی اجتماعی و انسانی برای رهائی مردم از همه‌ی اشکال ستم و تبعیض و استثمار و استبداد و برپایی جامعه‌ای شاد تاکید داریم.
نابرابری در کشور هر دم افزون می‌شود؛ تبعیضات طبقاتی و جنسیتی و بی‌عدالتی‌های اجتماعی، علیه اکثریت عظیم مردم با شتاب فزاینده‌ای ادامه می‌یابند و تبلور آن را می‌توان در اعتراضات کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران و زنان مشاهده کرد. وجه اندوهبار و تلخ آن را در خودکشی‌ها، زن‌کشی‌ها، مرگ کارگران در حوادث کار، افزایش کودکان کار، بحران فزاینده‌ی محیط زیست، بهایی‌ستیزی، همجنس‌گرا ستیزی را به‌طور مداوم شاهد بود.
امروز زندگی کارگران و مزدبگیران و بی‌ثبات‌کاران دست‌‌وپنجه نرم کردن مداوم با فقر و تهیدستی است؛ بی‌بهره‌گی از امکانات درمان و آموزش و تحصیل و تفریح است.
برای معلولان، هیچ حقوق ثابت و هیچ‌گونه حمایتی وجود ندارد، درحالی‌که سزاوار مقرری ماهانه و امکانات لازم برای داشتن تجهیزات مورد نیازشان به‌شکل رایگان هستند.
زنان در تبعیض‌های روزمره در حالت جنگ دائم با مناسباتی به‌سرمی‌برند که زندگی‌شان را می‌فرساید، دگراندیشان و… در هول و هراسی دائمی و پایان‌ناپذیر زندگی می‌کنند.
این گروه‌های اجتماعی تنها در روابطی دموکراتیک و آزادانه می‌توانند خواستههای خود را بدون لکنت و با صدای بلند اعلام کنند.
بدین ترتیب در شش بند خواستههای فوری خود را برمی‌شماریم. این میثاق پلاتفرم اتحاد مبارزاتی ما مردم است. در همین راستا ما معلمان، کارگران، پرستاران، دانشجویان، بازنشستگان، دادخواهان، زنان، اقوام تحت ستم، مدافعین محیط زیست، مدافعین حقوق کودکان، فعالین ال‌ج‌بی‌تی‌کیو+ها و فعالین عرصه‌های مختلف رهایی از بساط توحش و بردگی حاکم، بر مطالبات زیر تاکید می‌کنیم:
۱- ما بر ضد هرگونه تبعیض، ستم طبقاتی، فقر و علیه دستمزدهای بی‌شرمانه‌ی ۱۴۰۳ برای کارگران و همه‌ی حقوق و مزدبگیران و افزایش مالیات‌های کمرشکن که بر مردم تحمیل می‌شود، باید بساط پیمانکاران چپاولگر در همه جا جمع شود و به همه‌ی اشکال قراردادهای برده‌وار و موقت‌کاری پایان داده شود. ما بر بیمه‌های اجتماعی مردمی ازجمله بر در دسترس قرارداشتن خدمات درمانی رایگان برای همه مردم و تحصیل رایگان برای کودکان و تسهیلات لازم برای تامین مسکن برای کل جامعه تاکید می‌کنیم و علیه هر آنچه امنیت و زندگی انسانی را تهدید می‌کند، مبارزه می‌کنیم؛ درمان و بیمه‌های خصوصی را رد می‌کنیم و خدمات درمانی را برای همه رایگان و در دسترس می‌خواهیم.
۲- آموزش خصوصی علیه منافع عموم مردم است ما تحصیل رایگان و غیر ایدئولوژیک و با استانداردهای بین‌المللی باید برای همه‌ی کودکان مهیا شود. تحمیل ازدواج به کودکان را جرم و جنایت می‌انگاریم و با کودک همسری مبارزه می‌کنیم.
۳- ممنوعیت و توقف کامل اعدام‌ها را پی می‌گیریم؛ اعدام قتل عمد حکومتی است. حکومت با تشدید سرکوب و افزایش اعدام‌ها می‌کوشد فعالان را منکوب کند و اعتراضات اجتماعی را به عقب براند. ما علیه صدور و اجرای هر نوع مجازات مرگ، اعدام و قصاص تحت هر عنوان مبارزه می‌کنیم و هرگونه شکنجه روحی، جسمی و اعتراف‌گیری اجباری را ممنوع می‌دانیم.
۴- آزادی بی‌قید و شرط عقیده، بیان و اندیشه، مطبوعات، تحزب، تشکل‌های محلی و سراسری صنفی و مردمی، اجتماعات، اعتصاب، راهپیمایی، وجود شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های صوتی و تصویری، حق بی‌چون و چرای همه‌ی مردم است و باید به رسمیت شناخته شود. آزادی اندیشه، بیان، عقیده و مذهب حق همه است.
مذهب به هیچ‌وجه نباید در قوانین سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و حقوقی کشور و زندگی خصوصی افراد دخالت داشته باشد.
۵- تمامی زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند و جرم‌انگاری فعالیت سیاسی و صنفی و مدنی متوقف شود و تمامی احکام و پرونده سازی‌های امنیتی علیه فعالین لغو باید گردد.
عاملین سرکوب اعتراضات مردمی باید محاکمه شوند و در برابر مردم پاسخگو باشند.
۶- برابری کامل حقوق زنان با مردان در تمامی عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و خانوادگی، فورا باید اعلام و به اجرا گذاشته شود. باید به حجاب اجباری و هر شکلی از آپارتاید و تبعیض جنسی و جنسیتی پایان داده شود و تمامی قوانین و سنت‌های تبعیض‌آمیز علیه تعلقات و گرایشات جنسی و جنسیتی ملغا شود. حقوق افراد رنگین کمانی (کوئیرها) باید به رسمیت شناخته شود.
در پایان سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی حکومت را که وارد فاز تقابل و رودررویی مستقیم شده و با هدف بقای نظام، غارت سفره‌های مردم را تداوم می‌بخشد، به شدت محکوم کرده و اعلام می‌کنیم: نمی‌توانید با گسترش دامنه‌ی جنگ مبارزات مردم را به عقب برانید.
ما همچنین کشتار مردم غزه توسط اسرائیل و حملات حماس علیه مردم اسرائیل را محکوم می‌کنیم.
امضاکنندگان “میثاق ۱۴۰۳” با اتحاد حول همه‌ی خواستههای خود برای برچیده شدن ارگان‌های سرکوب و دخالت مستقیم و دائمی مردم در اداره‌ی امور کشور از طریق شوراهای محلی و سراسری مبارزه می‌کنند و همه‌ی مردم را به پیوستن به این میثاق فرا می‌خوانند.
امضاها:
۱- اتحاد بازنشستگان
۲- انجمن برق و فلز کرمانشاه
۳- شورای بازنشستگان ایران
۴- شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
۵- شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیررسمی نفت(ارکان ثالث)
۶- شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران
۷- ندای زنان ایران
۸- نهاد دادخواهان