حکومت اسلامی از روز اول روی کار آمدنش در چهل و سه سال پیش کردستان را چون منطقه ای امنیتی که موجودیت حاکمان جدید را به خطر می اندازد، نگریسته است. طی این مدت لشکر کشی و ملیتاریزه کردن، زندان و شکنجه و اعدام ، ابزارهای اصلی تحمیل حاکمیت رژیم بر مردم کردستان بوده اند. از احزاب و سازمانها سیاسی گرفته تا فعالین اجتماعی و فرهنگی، از مبارزان کارگری تا فعالین محیط زیست همگی همواره در معرض این سیاست سرکوبگرانه قرار داشته اند.
کمتر خانواده ای در کردستان پیدا می شود که اعضا، دوستان، همسایگان، همکاران و هم محله ای آنها زندان نرفته، از کار اخراج نشده، ناچار به مهاجرت به خارج کشور نگردیده و یا اعدام و در نبرد با قوای اشغالگر رژیم جمهوری اسلامی جان نباخته باشد.
اما در کنار همه اینها، بخشی از اهداف رژیم در کردستان از طریق بسیج گیری و ایجاد شبکه های جاسوسی عملی شده است .
یکی از راههای گسترش شبکه های جاسوسی رژیم استفاده از سازمان بسیج است. در شرایطی که رژیم عضویت در سازمان بسیج را راهی برای کسب امتیازات اداری و تحصیلی قرار داده است، در گام نخست شمار نسبتا زیادی را با وعده وعید به عضویت در این نهاد تشویق می کند. سپس از میان آنها افراد مورد نظر خود را برای کار ویژه با نهادهای جاسوسی و امنیتی انتخاب می کند و بطور مخفیانه آنها را آموزش و سازمان می دهد.
در همان حال عدم سرمایه گذاری و بیکاری و نبودن فرصتهای شغلی ، سیاست آگاهانه و تعمدی فقیر کردن مردم ، معتاد کردن با برنامه جوانان در جامعه و حتی درون زندان‌ها، شرایط را برای جذب عناصر فاسد و شرور، معتادانی که هزینه تامین مواد مخدر مصرفی خود را ندارند، زمینه را برای استخدام اینگونه افراد در شبکه های جاسوسی مساعد کرده است. جوانان سرخورده ای را که از هرگونه تفریح و شادی محروم اند، با پول و فراهم کردن امکان دسترسی به مواد مخدر و مشروبات الکلی ، حتی با وعده فرستادن آنها برای زندگی در خارج کشور شناسائی کرده و به خدمت می می گیرند.
اما شبکه جاسوسی رژیم پیچیده تر و گسترده تر از بکارگیری عناصر لومپن و شرور است. مذهبیون افراطی و سلفی های که بقای جمهوری اسلامی را بر حکومتی آزاد و دموکراتیک ترجیح می دهند، عناصر مرتجع و سودجو که برای امتیازات مالی و کاری از هیچ بی پرنسیپی و خیانتی ابا ندارند ، آخوندها، ارباب ها و رانت خوارانی که برای استفاده از مزایای حکومتی و بهره برداری اقتصادی از همکاری با رژیم دریغ نمی کنند ، بخشی دیگر از شبکه های همکاری و اطلاع رسانی با دستگاههای اطلاعاتی و جاسوسی رژیم در کردستان هستند. بخش از این شبکه های جاسوسی و اطلاعاتی به خبرچینی ، ترور و خرابکاری در مناطق کردنشین عراق و ترکیه و سوریه مشغول هستند.
تجارب سرنگونی حکومت‌های استبدادی و از جمله حکومت سلطنتی نشان می‌دهند که اطلاعات مربوط به همکاری مزدوران مخفی جمهوری اسلامی روزی آشکار و علنی خواهد شد. در آن هنگام علاوه بر رسوایی و شرمی که برای خود بوجود می آورند باید در دادگاههای مردمی جوابگوی همکاری و شرکت در جنایت و سرکوب مردم باشند.
حکومت اسلامی که با نفرت گسترده و عمیق بخش بزرگی از جمعیت ایران روبرو است ، دیر یا زود سقوط خواهد کرد . جاسوسان، شکنجه گران و دیگر مزدوران رژیم می مانند و مردمی که شاکی و معترض به جنایات چهار دهه حاکمان مرتجع هستند . سران رژیم با غارت میلیارد دلاری تلاش خواهند کرد از ایران بگریزند و مزدوران آنها که راه فراری ندارند، با خشم و خواست دادخواهی مردم روبرو می شوند . پشیمانی در روزهای آخر به داد جاسوسان نخواهد رسید و لازم است از همین امروز با جدا شدن از صفوف جانیان رژیم ، با علنی کردن نام همکاران خود از مردم شریف و مبارز کردستان برای همکاری با اشغالگران و جنایتکاران پوزش بخواهند . اگر امروز صفوف خود را از دستگاه سرکوب و جنایت حکومت اسلامی جدا نکنند فردا بسیار دیر خواهد بود و هزینه گزافی را برای شرکت در جنایت علیه مردم کردستان و علیه بشریت خواهند پرداخت .