دوازدهمین دوره مضحکه انتخابات ریاست جمهوری، “انتخابات” میان دوره ای مجلس شورای اسلامی و همچنین “انتخابات” شوراهای اسلامی شهر و روستا قرار است در روز ۲۹ اردیبهشت ۹۶ در ایران برگزار گردند. بر اساس قانون اساسی رژیم جمهوری اسلامی فقط مردان مذهبی و سیاسی که معتقد به نظام ولایت فقیه و مبانی نظام جمهوری اسلامی باشند واجد شرایط کاندیداتوری برای ریاست جمهوری هستند. همچنین بر اساس شرایطی که برای کاندیداتوری “شوراهای اسلامی شهر و روستا” اعلام کرده اند تنها کسانی واجد شرایط کاندیداتوری برای این شوراها هستند که اعتقاد و التزام عملی آنها به اسلام و ولایت فقیه و قانون اساسی و عدم وابستگی آنها به احزاب، سازمانها و گروه های غیرقانونی به اثبات رسیده و پیشینه آنان از جانب وزارت اطلاعات و نیروهای انتظامی مورد تائید قرار گرفته باشد.
رژیم جمهوری اسلامی با این پیش شرط هایی که برای کاندیداتوری در این مضحکه انتخاباتی تعیین کرده است، در واقع مردم ایران را فرا می خواند که روز ۲۹ اردیبهشت به پای صندوق های رأی بروند و از میان قافله جنایتکاران، دزدان و عوامل وابسته به این رژیم و پایبند به نظام ولایت فقیه عده ای دیگر را انتخاب کنند تا برای چند سال دیگر بر آنها حاکمیت کنند. این نمایش مضحکه را، در مقایسه با پایین ترین معیارها در یک دمکراسی بورژوایی هم نمی توان انتخابات نام نهاد.
بنابراین اگر این روزها سخن از نظارت استصوابی شورای نگهبان، دخالت سپاه پاسداران و مهندسی کردن پروسه این انتخابات و ضد دمکراتیک بودن آن در میان است، تماما به نقض قواعد بازی از جانب خود جناح های حکومتی مربوط می شود و هیچ ربطی به حقوق مردم ستمدیده ایران ندارد. حقوق سیاسی و اجتماعی مردم ایران از زمانی پایمال شد که رژیم اسلامی با توسل به کشتار انسان ها، شکنجه و زندان و با زور سرکوب، انقلاب مردم ایران را بخون کشید و با پایمال کردن پیش شرط های اولیه یک انتخابات آزاد نظیر آزادی فعالیت سیاسی احزاب، آزادی بیان و مطبوعات و آزادی های سیاسی، حق انتخاب واقعی را از مردم ایران بطور کامل سلب نمود.
” انتخابات” در نظام جمهوری اسلامی عملا به یک راه قانونی برای تغییر آرایش سیاسی جناح بندی های رژیم و اینکه هر کدام از جناح ها چه سهمی از قدرت و چه سهمی از ثروت های جامعه را به غارت ببرند تبدیل شده است. این نوع نمایش های انتخاباتی به سپاه پاسداران که از قدرت انحصاری در اقتصاد سرمایه داری ایران برخوردار است و بر یک نیروی مسلح و مجهز صدها هزار نفره سپاه و بسیج تکیه زده و بر سازمان ها و دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی کنترل بلامنازع دارد کمک می کند تا کشمکش و نزاع جناح های حکومتی را بهتر مدیریت و کنترل نماید.
رژیم جمهوری اسلامی همانطور که از اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و عقیدتی و از موج اعدام زندانیان و دیگر اعمال سرکوبگرانه اش به عنوان حربه ای جهت ایجاد فضای خوف و وحشت در جامعه بهره می جوید، همانگونه که با مانورهای نظامی و نمایش توانمندی های تسلیحاتی و راه اندازی انواع و اقسام نهادهای امنیتی، قدرت خود را به رخ جامعه می کشد، می خواهد با آوردن مردم به پای صندوق های رأی، از “انتخابات” هم به عنوان یک مانور سیاسی و نمایش فریبکارانه “قدرت” علیه خود مردم و برای روحیه دادن به نیروهای سرکوبگرش استفاده کند.
در شرایط کنونی که هراس از گسترش و سراسری شدن اعتراضات کارگران و خیزش توده های رنجدیده به کابوسی برای سران رژیم تبدیل شده است، همه جناح ها و سران رژیم در تلاش هستند که بتوانند به ادامه حاکمیت خودشان مهر مشروعیت انتخاباتی بکوبند. این نمایش های انتخاباتی چیزی جز مشروعیت دادن به سلب حقوق ازمردم ایران نیست. کارگران و توده های عاصی از رژیم جمهوری اسلامی که در یکسال گذشته با اعتصابات و اعتراضات خود صحنه های باشکوهی از مبارزه برای تحقق مطالبات برحق خود را به نمایش گذاشتند، زنانی که در مبارزه علیه سیاست آپارتاید جنسی رژیم یک لحظه از مقاومت باز نایستاده اند، جوانانی که فرهنگ و خرافات مذهبی را به چالش کشیده اند، مبارزینی که علیه مجازات اعدام، نا امنی جاده ها و تخریب محیط زیست خیابان های شهرهای مختلف ایران را به میدان رویارویی خود با کارگزاران رژیم تبدیل کردند، می توانند با نرفتن به پای صندوق های رأی مضحکه انتخاباتی 29 اردیبهشت را به صحنه رسوایی و شکست رژیم تبدیل نمایند.
کارگران آگاه و مردم مبارز ایران می دانند که رفتن به پای صندوق های رأی، عملا به معنای تبدیل شدن به نیروی ذخیره جنگ و دعوای جناح های حکومتی بر سر چگونگی تأمین منافع سرمایه داران و تضمین بقاء رژیم است و هیچ نفعی برای آنها در بر ندارد. هیچ یک از مطالبات اقتصادی و سیاسی کارگران و مردم ستمدیده ایران که سال ها برای آن مبارزه کرده اند تحت حاکمیت هیچکدام از جناح های حکومتی متحقق نخواهد شد. مردم آگاه ایران می دانند که هر یک رأی، به هر بهانه ای و با هر توجیهی، به نام “انتخابات” به صندوق های رأی انداخته شود، عملاً در خدمت طولانی کردن عمر این رژیم و در خدمت ادامه فجایعی خواهد بود که جمهوری اسلامی بر سر مردم ایران آورده است. کارگران و مردم آزاده ایران می توانند با هوشیاری و اراده متحدانه خود و با دادن کمترین هزینه، فقط با نرفتن به پای صندوق های رأی این مضحکه ی انتخاباتی را به شکست کشانند و با به شکست کشاندن آن موقعیت مناسبتری را برای تداوم مبارزات حق طلبانه خود فراهم آورند. مردم با نرفتن به پای صندوق های رأی می توانند این نمایش انتخاباتی را به رفراندومی برای نشان دادن عدم مشروعیت رژیم تبدیل کنند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
فروردین ۱۳۹۶