کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
سخن روز

رژیم اسلامی و سرکوب به بهانه عدم رعایت روزه اجباری 

در حکومت اسلامی تمامی قوانین ارتجاعی و عقب افتاده مذهبی باید به زور تحقیر، تحمیل، توهین  و فشار سیاسی، اجتماعی، کاری و فرهنگی بر مردم تحمیل شود . با آغاز ماه رمضان، ماشین تبلیغاتی جمهوری اسلامی، امامان حراف و بد دهن جمعه، خیل اوباش نهی از منکر و امر به معروف، اراذل آدمکش گشت ارشاد، دستگاه اطلاعاتی گزینش ادارات و مراکز کاری، صدا و سیمای رژیم، همگی بکار افتاده اند تا موج دیگری از سرکوب را به بهانه مسخره روزه خواری بر مردم تحمیل نمایند.

در حکومت اسلامی حقوق فردی، انتخاب آزاد شهروندان در اعتقاد به دین و مذهب و یا عدم باور به هیچ دینی گناه کبیره و جنگ علیه خدا نام گرفته است. بخش بزرگی از مردم در جامعه باورهای غیر مذهبی دارند، به ادیان و مذاهب دیگری جز اسلام اعتقاد دارند. افراد سکولار، لائیک، سوسیالیست و کمونیست در همه جای جامعه وجود دارند. تعدادی از مردم بدلایل پزشکی و بیماریهای مختلف قادر به گرفتن روزه نیستند،  حتی اگر اعتقادات مذهبی اسلامی هم داشته باشند.

با آغاز ماه رمضان، سر و کله اراذل اسلامی پیدا شده و کسانی را که تن به روزه اجباری نمی دهند مورد تهدید قرار میدهند. کسب و کار مردم را با زور  و تهدید به بسته شدن و پلمب کردن روبرو می کنند.

مذهب امر خصوصی مردم است و هیج فرد، نهاد و حکومتی نباید در امور خصوصی مردم دخالت کند. روزه گرفتن، نماز  خواندن،  مراسم و مناسک مذهبی را پذیرفتن  و به جا آوردن یا عدم اعتقاد به آنها در حوزه انتخاب فردی است و حکومت حق دخالت کردن در آنها را ندارد.

جدایی دین از حکومت و از آموزش و پرورش در راستای تحقق حقوق اولیه انسانها و برسمیت شناحتن فردی احاد جامعه است. قطع امتیازات حکومتی به دستگاه مذهب، ناچار کردن آخوندها و تجارت و شرکتهای اسلامی به دادن مالیات، جامعه و مردم را از پایمال کردن حقوق مردم  توسط آخوندهای مفتخور و انگل مصون میدارد.

لازم است در ماه رمضان و در تمام سال در مقابل زورگویی و قلدری آخوندها و حکومت مذهبی ایستاد. در جهان معاصر به جز حکومت اسلامی، در ایران، طالبان در افغانستان، حکومت اسلامی در عراق و چند جریان و حکومت ارتجاعی دیگر، اجباری در اجرای مراسم مذهبی، باید و نبایدها در مناسک دینی، وجود ندارد .

این غارتگران ثروت عمومی، این دزدان و باندهای مافیایی حکومتی که مردم را با بیکاری، گرانی، کمیابی و حتی گرسنگی مطلق  روبرو کرده اند، حق ندارند در امور خصوصی مردم دخالت کنند. اصطلاح آخوندی و من در آوردی ” روزه خواری” توهین و تحقیر شعور، خواست و انتحاب مردم است. برای کسی که به روزه گرفتن اعتقاد ندارد، عبارت «روزه خواری» بی معنا است. مردم حق دارند انتخاب کنند چه بخورند، چه بیاشامند و زمان و محل آنرا با توجه به قوانین محیط زیستی و منافع عمومی خود تعیین کنند.

نباید اجازه داد ماه رمضان و باورهای مذهبی حاکمان فاسد و دزد به چماقی علیه اکثریت مردم جامعه تبدیل شود. همچنانکه حجاب اجباری با خشم و نفرت میلیونها زن و مرد روبرو شد، باید کاری کرد که روزه اجباری و یا فشار برای تحمیل قوانین مذهبی با بیشترین مقاومت و مبارزه مردم روبرو شود .