انقلاب ژینا با شعار محوری «زن، زندگی، آزادی» شور و شوقی بە تودە های میلیونی کارگر و زحمتکش، مردم کردستان، بلوچستان، اقلیت های ملی و مذهبی، زنان، جوانان، دگرباشان، جریانات سیاسی و اجتماعی دادە کە خواستهای حداقلی، پایە ای و استراتژیک خود را یک بار دیگر تعریف و تدوین کنند. تازه‌ترین تلاش در این زمینه در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ انتشار “منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی ایران” توسط نهادها و تشکل های مستقل صنفی و مدنی داخل کشور است. این منشور شامل مطالبات مهمی است که مردم کردستان همراه جوانان و زنان کارگر در سراسر ایران سالها است برای تحقق آنها در عرصه های مختلفِ مبارزه سیاسی و طبقاتی مبارزه کرده اند. اما این سند با همه اهمیت و قابل دفاع بودن آن، از لحاظ مطالبات حداقلی مردم کردستان حق مطلب را ادا نمی کند. مردم کردستان ۴۴ سال است برای رفع ستم و تبعیض و کسب آزادی و حقوق پایه ای خود پنجه در پنجه جمهوری اسلامی افکنده و قربانی داده اند.
در همان سالهای نخستین بر سر کار آمدن رژیم اسلامی مطالبات حداقلی مردم کردستان از سوی هیات نمایندگی خلق کرد، که کومه له از اعضاء فعال آن بود در قالب یک منشور ۲۶ ماده ای تدوین شد. در آن هنگام کومەلە علاوە بر برنامە های حزبی و سند حقوق پایە ای مردم زحمتکش کردستان، فعالانە در تدوین سند اصلی هیئت نمایندگی خلق کرد مشارکت نمود. این منشور مورد پشتیبانی وسیع مردم کردستان قرار گرفت. اما رژیم جمهوری اسلامی نه تنها آنرا نپذیرفت بلکه پاسخ به مردم کردستان را با لشکر کشی و کشتار داد.
اکنون که « منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی ایران» تدوین شده است، جادارد که در کنار آن، منشور حداقلی خواسته ها و مطالبات مردم کردستان در رابطه با دولت مرکزی نیز به روز شود و در معرض افکار عمومی قرار گیرد.
کومەلە که خود دارای برنامه جامع حقوق اساسی مردم کردستان است، در عین حال به استناد مفاد همان برنامه: «از هر حرکت آزادیخواهانه و حق طلبانه و هر جنبشی که بخشی از اهداف اعلام شده در این برنامه را متحقق کند، پشتیبانی می کند و در آن مشارکت خواهد کرد». در تداوم همین جهتگیری مسئولانه و انقلابی، تدوین و دقیق کردن خواستهای حداقلی مردم کردستان در رابطه با رفع ستم ملی، در شرایط جدید را که به مبنای وحدت وسیعتر مردم مبارز تبدیل شده، ضروری و در جهت منافع مردم و انقلاب جاری می داند و قویاً از آن،حمایت می کند.
تجربە انقلاب سال ۱۳۵۷ علیە رژیم سلطنتی و تجارب همە انقلابات شکست خوردە چند دهە گذشتە بە ما می آموزد کە نفی و نخواستن یک رژیم و نظام سیاسی کافی نیست. لازم است خطوط اصلی خواستها و برنامە اییِ رژیمِ جایگزین، از قبل و با دقت در معرض افکار عمومی قرار دهند و سرانجام در جریان نبرد برای سرنگونی جمهوری اسلامی پیش نویس قانون اساسی آینده ایران آماده شود. در دنیای معاصر پایبندی بە منشورهای سیاسی، اجتماعی، محیط کاری، رسانە ای و استخدامی شرط اصلی دموکراتیزە کردن جامعە و شرکت مردم در تعیین سرنوشت خویش است. وجود و پذیرش منشورهای دموکراتیک و برابری‌طلبانە فاکتور مهمی برای زیر ذره بین بردن حرف و عمل امروز نیروها و جریانات مدعی قدرت در ایران خواهد بود و معیار واقعی برای قضاوت در مورد عملکرد آنها را به دست می دهد.
ما نیز به سهم خود فعالین و متخصصین در این عرصه را فرا می خوانیم تا منشور حداقلی خواسته ها و مطالبات مردم کردستان در رابطه با رفع ستم ملی را منطبق با محتوای پیشرو، مترقی، وحدت‌طلبانه و سراسریِ « انقلاب ژینا » تدوین و به روز کنند. بدیهی است که کومه له در این راه از هیچگونە همکاری در جهت آماده کردن چنین سندی دریغ نخواهد کرد.