روز جمعه دوم دیماه، برابر با 23 دسامبر 2022، یک سفید پوست فرانسوی مسلح وارد مركز شورای دمكراتیك كرد، مشهور به مرکز فرهنگی احمد کایا، در پاریس شد. نوشته اند جنایتكار ٦٩ سالە “ویلیام مهمت” نام دارد. گویا او بە تشكیل كنفرانسی از زنان كرد كە در لحظە وقوع جرم می بایستی انجام پذیرد آگاه بود، اما کنفرانس یک ساعت و نیم به عقب افتاده بود. او به محض ورود با تیراندازی به سوی اهدافی معین موجب جان باختن سه مبارز کرد شده و تعداد دیگری را زخمی نمود. او سپس به روی مشتریان کرد یک رستوران و آرایشگاه کردها در روبروی مرکز، تیراندازی کرده و موجب زخمی شدن عده ای دیگر گردید. جانی، قبل از ارتکاب جنایاتی دیگر توسط آرایشگر دستگیر و به پلیس تحویل داده شد.
قاتل که قبلاً بە جرم حملە بە پناهجویان بە قصد قتل در زندان بود، اخیراً آزاد گردیده بود. با انتشار اخبار حادثه هزاران نفر در خیابان های اطراف مرکز مذکور گرد آمدند. پلیس پلاکارد یکی از معترضان را پاره کرد که روی آن به ترکی نوشته شده بود: “قاتل اصلی دولت ترکیه است.” این عمل پلیس موجب درگیری معترضان با آنها گردید. روزهای بعد نیز تظاهرات چندی در محل ترور، در میدان جمهوری پاریس و چند شهر فرانسه برگزار گردید و چند مورد درگیری بین تظاهرکنندگان و پلیس فرانسه رویداد.
مقامات دولت فرانسه بدون اینکه منتظر انتشار گزارش پلیس بمانند، حمله را محکوم کرده و آنرا صرفاً نژادپرستانه قلمداد کردند. نشریات خط رسمی فرانسه نیز همین ساز را کوک نمودند. اما از آنجا که قاتل به طور مشخص به «میر پرور»، هنرمند مشهور و «آمنە کارا» یکی از رهبران صاحب نام جنبش زنان کرد به طرزی دقیق تیراندازی کرده و موجب جان باختن آنها شده بود، پرسش های جدی در این زمینه مطرح است. از آنجا که این اشخاص، هردو از مبارزین فعال ضد دیکتاوری اردوغان بودند، انگشت اتهام به سوی سازمان جاسوسی ترکیه «میت»، حزب حاکم و شخص اردوغان در انجام این جنایت نشانه رفته است. حزب کمونیست فرانسه طی اطلاعیه ای در 23 دسامبر نوشت:
“مواردی چند در این قتلها نشان از آن دارد كە برنامه ریزی قاتل نه بر ضد “خارجیان” بطور کلی بلكە آگاهانه و با نقشه قبلی، مستقیماً شورای دمكراتیك كردها را نشانە گرفتهاست.”
واقعیت این است در شرایط کنونی دولت های غربی اقدامات تروریستی دولت ترکیه را بیشتر از قبل پرده پوشی میکنند. به نظر آنها دول غربی گذشته از داشتن منافع اقتصادی گسترده با ترکیه منافع مهم دیگری در رابطه با آن دارند. آنها به همکاری دولت ترکیه به عنوان عضو سازمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، در شرایط جنگ روسیه علیه اوکراین، احتیاج دارند.
حمله توطئه گرانه به مرکز فرهنگی احمد کایا در آستانه دهمین سال حمله تروریستی به محلی در نزدیکی همین مرکز انجام گرفت. ده سال پیش، در نهم ژانویه 2013، تروریستی به نام “عمر گونز”، «سکینه جانسز»، «لیلا سویلمز» و «فیدن دوغان» را با شلیک گلوله به سرشان به قتل رساند. جانسیز، از بنیانگذاران حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) بود و از او بە عنوان پایەگذار ژنولوژی (علم شناخت زنان) و از بسطدهندگان شعار “زن، زندگی، آزادی” یاد میشود.
در تحقیقات اولیه در آن زمان معلوم گردید که قاتل نفوذی سازمان جاسوسی ترکیه بوده است. قوه قضاییه فرانسه که در موارد مشابه، نظیر یورش داعشی ها به نشریه طنزآمیز “شارلی ابدو” در 7 ژانویه 2015 در پاریس خیلی سریع عمل کرده بود، در این مورد بعد از ده سال هنوز نتیجه تحقیقات را منتشر نکرده و دادگاهی تشکیل نداده است. تروریست قاتل پس از سه سال در زندان ظاهراً به مرض سرطان مُرد. نوشته اند که دولت فرانسه، تحت عنوان مسئله دفاعی و امنیتی مانع انتشار گزارش قوه قضاییه شده است.
یک واقعیت روشن است و آن اینکه، آنچه زمینه اجتماعی برای اینگونه اعمال تروریستی ضد کارگران مهاجر و پناهندگان را فراهم کرده تبلیغات احزاب فاشیست و دست راستی افراطی علیه این مردم است.
جنایت انجام شده علیه مبارزین کرد در پاریس که تکرار جنایات مشابه گذشته در همین شهر است، از سوی افکار عمومی فرانسه به شدت محکوم شده است، در کنار این محکومیت ها مردم خواهان ریشه یابی این جنایت و افشای سازمان دهندگان پشت پرده آن هستند.