کانون مدافعان حقوق کارگر در چندین اطلاعیه قبلی خود تا حد امکان خبررسانی کرده است که در سه ماه گذشته علیرضا ثقفی در جدال مرگ و زندگی در زندان کچویی قرار گرفته است.
وضعیت بحرانی جسمی علیرضا ثقفی به دلیل فشار خون بالا و کمردردهای مزمن بسیار حاد شده است که در دو هفته گذشته بارها در حین راه رفتن زمین خورده و هفته گذشته بعد از زمین خوردن دندان ثقفی شکسته است.
بهداری زندان در نامه ای مستقیم به دادسرا اعلام کرده است که ما امکانات نگهداری و امکانات پزشکی زندان در حد رسیدگی به وضعیت ثقفی را نداریم. این مدارک را حتی پزشک قانونی نیز تایید کرده است.
چرا روسای زندان از فرستادن علیرضا ثقفی به بیمارستان خودداری می کنند چون نمی خواهند مخارج بیمارستان او را بدهند.
ما می دانیم که آنها می گذارند تا دیر شود و آخرالامر با یک مرخصی استعلاجی مسئولیت را از روی دوش خود بر خواهند داشت تا اگر اتفاقی افتاد مسئول نباشند و مخارج از بیمارستان تا جاهای دیگر بگردن خانواده بیفتد.
حال چرا این وضعیت ماندگاری و بی تدبیری در وضعیت جسمانی ثقفی بغرنج شده است؟ چون شعبه شش اجرای احکام قاضی ندارد. چرا ندارد؟ بسیاری از قضات و بخصوص دادگاههای کرج بخاطر فساد سرکار نیستند و بلاتکلیف هستند و بهای این بلاتکلیفی را زندانی باید بپردازد.
وضعیت ناگوار زندان و شرایط زندانی مسن برای حاکمیت ارزشی ندارد. تنها راه رهایی از این وضعیت جهنمی برای بسیاری مانند علیرضا ثقفی در زندان ها انعکاس شرایط بد زندان است و باید مسئولین را جوابگو کرد و نگذاشت زندانی در سکوت و بی قانونی جان خودش را در جهنمی بنام زندان از دست بدهد.
این کوچکترین کاری است که هر فعال حقوق انسانی می تواند انجام دهد، حاکمان بی تدبیر و فاسد باید جوابگوی هر گونه اتفاق جانی برای علیرضا ثقفی باشند.
مرداد ماه ۱۴۰۱
کانون مدافعان حقوق کارگر