در رسانه های عمومی بحث های زیادی از آمدن خانم دوهان به ایران دیده می شود. رسانه های حکومتی برنامه های بسیاری برای او ترتیب داده اند و آماده هستند تا با یک مظلوم نمایی همیشگی که نمایندگی آن را گروه کدی پینک مادیا بنیامین دارد را در مقابل سازمان ملل را به نمایش بگذارند. سابقه نتیجه فعالیت های دوهان در کشورهای قطر، سوریه و ونزوئلا قابل توجه است.
هرکس گزارش خانم دوهان در رابطه با تحریم های سوریه در دی ماه ۱۳۹۸ دیده باشد که گفته بود تحریم ها نقض حقوق بشر سوریه است ، می تواند حدس بزند گزارش ایران در رابطه با تحریم های موجود چیزی فراتر از آن گزارش نخواهد بود، بلاروسی که حتی تدریس اش در رابطه با حقوق بشر مانند یاران ایرانی اش است.
البته باید گفت که ۱۱ جریان حقوق بشری یواشکی بدون آوردن نامشان در رسانه های “باصطلاح آزاد” ولی وابسته نامه سر بسته برای خانم دوهان می نویسند ولی چون می دانند نتیجه چیست جرات بیان نام خود را ندارند.
مطمئنا خانم دوهان نه به بندرگاهها، فرودگاهها، مرزهای زمینی-دریایی بی در و پیکر واردات قاچاق برده می شود و نه به صورت حساب های بانک های زیر مجموعه از ما بهتران دسترسی پیدا می کند و نه افرادی مثل بابک زنجانی را خواهد دید. در بهترین حالت در دیدار از چند بیمارستان ، داروخانه و پرورشگاه و دهها نفری که شهادت بدهند سرطان دارند و داروی سرطانی وجود ندارد، چندین هواپیما و چند کارخانه و چند رشته اقتصادی که به خاطر نبود مواد اولیه از کار افتاده اند و تعدادی زیادی کارگر بیکار این رشته ها بازدید خواهد کرد و سپس با مهمان نوازی آقایان در هتل های چند ستاره و دیدار از مراکز تفریحی و چند سلبریتی با چند بسته پسته ، فرش و غیره به سلامت از کشور خارج می شود. گزارش او می باید در همان مسیر سوریه ارائه داده شود.
جنبش کارگری بیش از چهار دهه است که بازی موش و گربه را تجربه کرده است. این نوع گزارشات که در انتها یکی به نعل و یکی به میخ می زند و حکومت مطمئن است که در انتها به حفظ نظم موجود کمک می کند وگرنه اجازه ورود را نمی داد. برنامه ریزی برای بازدید خانم دوهان به دو طیف قاچاقچی و کارچاق کنان کاسبان تحریم باید واگذار شود. این دو سو از یک طرف نهادهایی هستند که اقتصاد ایران را به گل نشانده اند و با واردات و دور زدن تحریم ها و فروش نفت و گاز و واریز شدن پول در حساب های بانکی در ینگه دنیا که صرف خرید و فروش ملک، گروههای پرامیلیتاری در منطقه ، مواد مخدر، فروش زنان و کودکان و افزایش بیکاری و حاشیه نشینی و گرسنگی جامعه می شود و طرف دیگر بنگاههای چند نفره تحت نام حقوق بشر که فقط به فکر حقوقشان هستند می باشد.
جنبش کارگری ایران امثال خانم دوهان را زیاد دیده است و معتقد است که دیدار خانم دوهان تنها هدفش کمک برای برداشتن مشکلات کوچک بانکی قدرتمداران تا بتوانند راحت تر پول جابجا کنند اما وضعیت بحران اقتصادی کشور با این مدیران برای کمک به وضعیت معیشت مردم ره به جایی نخواهد برد و ابعاد فاجعه عمیق تر از این حرفها است که گزارشات در جهت حذف تحریمها بتواند تغییری مثبت برای از بین بردن وضعیت فلاکت بار جامعه ایران داشته باشد.
شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
کانون مدافعان حقوق کارگر