دیروز شنبه نهم بهمن 1400 اکسیون های سه روز معلمان و فرهنگیان شاغل و بازنشسته آغاز شد. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در روز سوم بهمن، برابر با 23 ژانویه 2022، خطاب به فرهنگیان فراخوانی صادر کرد. این فراخوان در اعتراض به عدم توجه حاکمیت به مطالبات فرهنگیان شاغل و بازنشسته، خدمتگزار
دوباره به خیابان خواهیم آمد
بازهم در باره جنبش معلمان
دیروز شنبه نهم بهمن 1400 اکسیون های سه روز معلمان و فرهنگیان شاغل و بازنشسته آغاز شد. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در روز سوم بهمن، برابر با 23 ژانویه 2022، خطاب به فرهنگیان فراخوانی صادر کرد. این فراخوان در اعتراض به عدم توجه حاکمیت به مطالبات فرهنگیان شاغل و بازنشسته، خدمتگزار و اداری صادر گردید. شورا به ۳ روز اعتراض ابتدا به صورت تحصن و اعتصاب به مدت دو روز در مدارس در روزهای شنبه و یک شنبه ۹ و ۱۰ و یک روز تجمع سراسری در روز دوشنبه ۱۱ بهمن فرا خوان داد. موارد اعتراض را در نه بند به شرح زیر ارائه شد:
- اجرا نشدن لایحه همسانسازی بازنشستگان
- اعاده رتبهبندی از طرف شورای نگهبان به مجلس با هدف اجرایی نشدن آن
- فراموش شدن ماده ۶۴ قانون مدیریت خدمات کشوری
- فقدان آموزش رایگان و بیتوجهی به اصل ۳۰ قانون اساسی
- عدم پرداخت پاداش پایان خدمت سال ۱۴۰۰
- عدم استخدام معلمان خرید خدمات آموزشی
- ظلم مضاعف به نیروهای خدماتی
- به تاراج بردن سرمایه فرهنگیان در صندوق ذخیره
- دربند بودن و اخراج کردن معلمان کنشگر و فعال صنفی
شورا در جمعه هشتم بهمن اطلاعیه مکملی را در چند بند منتشر کرد. در بند اول از معلمین خواسته شد در محل های کار خود حاضر شوند وبا گرفتن فیلم و عکس نشان دهند در سر کلاس ها حاضر نشده اند.در نتیجه ی فراخوان و اطلاعیه متعاقب آن در روز شنبه نهم بهمن دهها هزار معلم در 200 شهر، منطقه و ناحیه در تحصنی شکوهمند شرکت کردند. محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران، که این خبر را در تویتر خود نقل کرده، یادآوری نمود که تحصن معلمان فردا ادامه خواهد یافت و روز دوشنبه نیز تجمع های اعتراضی در مقابل مجلس شورای اسلامی و ادارت آموزش پرورش شهرستان ها برگزار خواهد شد.
موج عظیم اعتصاب و تحصن یاد شده در ادامه دور تازهیاکسیون های عظیمی اتفاق افتاده که شزنان و مردان کارگر، معلمین، کارکنان بخش های گوناگون فرهنگی و بازنشستگانِ مستمری بگیر سازمان از سال 1398 ببعد انجام داده اند. بر طبق آمارهای خود رژیم فقط در سال جاری ٢٤١٠ اعتصاب و اعتراض در سراسر کشور انجام گرفته اند.فقط در دیماه 230 اعتراض و اعتصاب در اقصا نقاط کشور روی داده است. احمد توکلی، عضو قبلی پارلمان و اندام کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته:
“نباید خودمان را فریب بدهیم. در چهل سال گذشته اعتماد مردم به حکومت ما اینقدر نازل نبوده است.”
جمهوری مستاصل اسلامی هیچ راه حل واقعی برای رفع مشکلات معیشتی و سیاسی مردم ندارد. بنابراین گذشته از تفرقه افکنی، وعده و وعید توخالی، تهدید و گذراندن لایحه های بدون تضمین اساسا به حملات ددمنشانه به صفوف تجمع کنندگان معترض و دستگیری صد ها نفر و پخش دروغ در رسانه های دولتی و تحت سانسور علیه مبارزین و معترضین متوسل شده است. جواب معترضین به نمایش های پوشالی، تهدید، سرکوب و دروغ مقاومتدر مقابل پلیس در صحن خیابان و گسترده تر و سازمانیافته کردن اعتصابات و اعتراضات و جلب همیاری و همدردی بیشتر کارگران و مخالفین رژیم و ناراضیان جامعه بوده است.شماری از معلمین شیراز در 26 دیماه 1400 دادنامه ای خطاب به دادستان شیراز و در اعتراض به امنیتی کردن تجمعات مسالمتآمیز معلمان شیراز و سایر شهرستانهای استان فارس منتشر کردند، که این روحیه رزمندگی و مقاومت را به خوبی نشان میدهد. آنها در بخشی از دادنامه خود آورده اند:
” … صندوق ذخیره فرهنگیان ما تا صندوقهای بازنشستگی بطور تمام و کَمال یا به تاراج حکومتیها رفته، و یا گرفتار سوء مدیریت کلان و فسادها و رانتهای فامیلی تا آستانه ورشکستگی رسیده … از آنجا که شما با اعلام غیرقانونی بودن تجمع صنفی معلمان شیراز، راه ورود نیروهای خودسر را تا آنجا فراهم کردهاید که خانه معلمان فارس در خیابان مُعدلِ شیراز به اشغال نظامی درآید و به فرهنگیان شاغل و بازنشسته بسیاری، انواع رفتارهای زشت و سخیف روا داشته شود لذا ضرورتِ بسیار دارد که نکات مهمی را، به عرضتان برسانیم.
ما معلمان معترض به وضع موجود در استان فارس باز هم تجمع خواهیم داشت، … حتماً دوباره به خیابان خواهیم آمد؛ اینبار اگر سر هر چهار راه منشعب شده به خیابان معدل را چهار تا توپ نصب کرده باشید، حتی اگر یگانهای ضدشورش را هم مثل مور و ملخ روانه خیابان معدل کرده باشید، باز هم با همان قلمی که در دست داشتیم، خواهیم آمد. اینبار میآییم اما در دستههای دهتایی و صدتایی و هزارتایی. دیگر نه هراسی به دل داریم، و نه از گلولههای تُفَنگِ وینچسترِ آمریکایی، که شاید به کار بگیرید، ترسی داریم. اینبار حتی اگر در خیابانها و کوچه پَس کوچههای منشعب به خیابان معدل، مین ضِدِ نَفرات هم که کاشته باشیدبا خانوادههای خود و در جمعیتهایی بسیار بزرگتر خواهیم آمد.
این روحیه عالی از زمینه مادی مبارزاتی کلیه کارگران و آزادیخواهان در چند دهه اخیر و تمام شدن حکمت سیاسی رژیم سرمایه داری و اسلامی تحمیل به مردم ایران گرفته شده است. این روحیه ی والا افق ورود ایران به انقلابی را بشارت می دهد که گام اول آن سرنگونی جمهوری اسلامی باشد.
و اداری صادر گردید. شورا به ۳ روز اعتراض ابتدا به صورت تحصن و اعتصاب به مدت دو روز در مدارس در روزهای شنبه و یک شنبه ۹ و ۱۰ و یک روز تجمع سراسری در روز دوشنبه ۱۱ بهمن فرا خوان داد. موارد اعتراض را در نه بند به شرح زیر ارائه شد:
- اجرا نشدن لایحه همسانسازی بازنشستگان
- اعاده رتبهبندی از طرف شورای نگهبان به مجلس با هدف اجرایی نشدن آن
- فراموش شدن ماده ۶۴ قانون مدیریت خدمات کشوری
- فقدان آموزش رایگان و بیتوجهی به اصل ۳۰ قانون اساسی
- عدم پرداخت پاداش پایان خدمت سال ۱۴۰۰
- عدم استخدام معلمان خرید خدمات آموزشی
- ظلم مضاعف به نیروهای خدماتی
- به تاراج بردن سرمایه فرهنگیان در صندوق ذخیره
- دربند بودن و اخراج کردن معلمان کنشگر و فعال صنفی
شورا در جمعه هشتم بهمن اطلاعیه مکملی را در چند بند منتشر کرد. در بند اول از معلمین خواسته شد در محل های کار خود حاضر شوند وبا گرفتن فیلم و عکس نشان دهند در سر کلاس ها حاضر نشده اند.در نتیجه ی فراخوان و اطلاعیه متعاقب آن در روز شنبه نهم بهمن دهها هزار معلم در 200 شهر، منطقه و ناحیه در تحصنی شکوهمند شرکت کردند. محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران، که این خبر را در تویتر خود نقل کرده، یادآوری نمود که تحصن معلمان فردا ادامه خواهد یافت و روز دوشنبه نیز تجمع های اعتراضی در مقابل مجلس شورای اسلامی و ادارت آموزش پرورش شهرستان ها برگزار خواهد شد.
موج عظیم اعتصاب و تحصن یاد شده در ادامه دور تازهیاکسیون های عظیمی اتفاق افتاده که شزنان و مردان کارگر، معلمین، کارکنان بخش های گوناگون فرهنگی و بازنشستگانِ مستمری بگیر سازمان از سال 1398 ببعد انجام داده اند. بر طبق آمارهای خود رژیم فقط در سال جاری ٢٤١٠ اعتصاب و اعتراض در سراسر کشور انجام گرفته اند.فقط در دیماه 230 اعتراض و اعتصاب در اقصا نقاط کشور روی داده است. احمد توکلی، عضو قبلی پارلمان و اندام کنونی مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته:
“نباید خودمان را فریب بدهیم. در چهل سال گذشته اعتماد مردم به حکومت ما اینقدر نازل نبوده است.”
جمهوری مستاصل اسلامی هیچ راه حل واقعی برای رفع مشکلات معیشتی و سیاسی مردم ندارد. بنابراین گذشته از تفرقه افکنی، وعده و وعید توخالی، تهدید و گذراندن لایحه های بدون تضمین اساسا به حملات ددمنشانه به صفوف تجمع کنندگان معترض و دستگیری صد ها نفر و پخش دروغ در رسانه های دولتی و تحت سانسور علیه مبارزین و معترضین متوسل شده است. جواب معترضین به نمایش های پوشالی، تهدید، سرکوب و دروغ مقاومتدر مقابل پلیس در صحن خیابان و گسترده تر و سازمانیافته کردن اعتصابات و اعتراضات و جلب همیاری و همدردی بیشتر کارگران و مخالفین رژیم و ناراضیان جامعه بوده است.شماری از معلمین شیراز در 26 دیماه 1400 دادنامه ای خطاب به دادستان شیراز و در اعتراض به امنیتی کردن تجمعات مسالمتآمیز معلمان شیراز و سایر شهرستانهای استان فارس منتشر کردند، که این روحیه رزمندگی و مقاومت را به خوبی نشان میدهد. آنها در بخشی از دادنامه خود آورده اند:
” … صندوق ذخیره فرهنگیان ما تا صندوقهای بازنشستگی بطور تمام و کَمال یا به تاراج حکومتیها رفته، و یا گرفتار سوء مدیریت کلان و فسادها و رانتهای فامیلی تا آستانه ورشکستگی رسیده … از آنجا که شما با اعلام غیرقانونی بودن تجمع صنفی معلمان شیراز، راه ورود نیروهای خودسر را تا آنجا فراهم کردهاید که خانه معلمان فارس در خیابان مُعدلِ شیراز به اشغال نظامی درآید و به فرهنگیان شاغل و بازنشسته بسیاری، انواع رفتارهای زشت و سخیف روا داشته شود لذا ضرورتِ بسیار دارد که نکات مهمی را، به عرضتان برسانیم.
ما معلمان معترض به وضع موجود در استان فارس باز هم تجمع خواهیم داشت، … حتماً دوباره به خیابان خواهیم آمد؛ اینبار اگر سر هر چهار راه منشعب شده به خیابان معدل را چهار تا توپ نصب کرده باشید، حتی اگر یگانهای ضدشورش را هم مثل مور و ملخ روانه خیابان معدل کرده باشید، باز هم با همان قلمی که در دست داشتیم، خواهیم آمد. اینبار میآییم اما در دستههای دهتایی و صدتایی و هزارتایی. دیگر نه هراسی به دل داریم، و نه از گلولههای تُفَنگِ وینچسترِ آمریکایی، که شاید به کار بگیرید، ترسی داریم. اینبار حتی اگر در خیابانها و کوچه پَس کوچههای منشعب به خیابان معدل، مین ضِدِ نَفرات هم که کاشته باشیدبا خانوادههای خود و در جمعیتهایی بسیار بزرگتر خواهیم آمد.
این روحیه عالی از زمینه مادی مبارزاتی کلیه کارگران و آزادیخواهان در چند دهه اخیر و تمام شدن حکمت سیاسی رژیم سرمایه داری و اسلامی تحمیل به مردم ایران گرفته شده است. این روحیه ی والا افق ورود ایران به انقلابی را بشارت می دهد که گام اول آن سرنگونی جمهوری اسلامی باشد.