قطع 21 ساعته برق در گرمای کشنده 50 درجه در زندان شیبان اهواز ، نه فقط جان زندانیان را تهدید کرد، بلکه بار دیگر نشان داد چگونه زندان به ابزار مرگ تدریجی مخالفان و محرومان اجتماعی تبدیل شده است.
به گفته زندانیان: قطع طولانی‌مدت برق نه‌تنها وسایل خنک‌کننده و تهویه را از کار انداخت، بلکه دسترسی زندانیان به آب سرد و امکانات حداقلی نیز مختل شد. به گفته آنان، این اقدام را می‌توان نوعی شکنجه سیستماتیک و نقض آشکار حقوق بنیادین زندانیان دانست. همچنین “تراکم جمعیت زندانیان، کمبود امکانات اولیه، وضعیت نامناسب بهداشتی و غذایی و استفاده مداوم از شکنجه سفید”، بارها موجب اعتراض خانواده‌ها و نهادهای حقوق بشری شده است.