نهاد «دفتر طرح‌های ملی»، یک هفته مانده به پایان دومین سال خیزش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” یک ارزیابی دولتی منتشر کرده تحت عنوان «موج چهارم پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان». این پیمایش یا باصطلاح نظر سنجی که قطعا از هفت خوان سانسور گذشته است،در روز یکشنبه۱۸شهریور انتشار یافته است. این نظر سنجی از قرار حاصل پرس و جوئی است که از بیش از 15 هزار نفر، به عنوان نمونه گیری، به عمل آمده است. طبعا اینها کسانی بوده اند که خط قرمز ها را رعایت کرده و بیگدار به آب نزده اند. اما در جواب ها خواهی و نخواهی به بعضی واقعیات اشاره شده است.
در بخش «مسائل و آسیب‌های اجتماعی» این نظر سنجی، مهمترین مخاطره زیست‌محیطی کشور در آینده نزدیک، در امان نبودن مال و اموال مردم در جامعه، فقدانِ احساس امنیت در سطح شهر و بطور کلی ناامن بودن ایران عنوان شده است. به طور مشخصتر پرسش شوندگان به ترتیب نسبت به تورم افسارگسیخته و گرانی، بیکاری، اعتیاد، مسئله حجاب، مسئله ازدواج جوانان، کم‌آبی، آلودگی هوا، گرد وخاک و ریزگردها و سرانجام فساد اداری و اقتصادی حدود ۹۲ درصد پرسش شوندگان عدم رضایت خود را از وضع موجود بیان نموده اند. در این نظر سنجی ادعا شده که گویا اکثریتی گفته اند که باید از طریق اصلاحات اوضاع را بهتر کرد؛ عده کمتری رضایت خود از اوضاع را بیانکرده اند. در میان ناراضیان زنان و در میان استان ها آذربایجان غربی و کردستان در صف مقدم قرار داشته اند.
علیرغم واقعیاتی که در این نظر سنجی وجود دارد، کارشناسان در طیف اصلاح طلبان حکومتی با ارزیابی داده ها طبق معمول شروع به مغلطه کاری نموده و نتیجه گرفته اند که گویا اکثر مردم أساس نظام را قبول داشته و فقط خواهان ایجاد اصلاحاتی در امور هستند.گوئی این افرادنتایج نمایش انتخابات مهندسی شده اخیر را ندیده اند. این در حالی است که وضع چنان خراب است که حتی مهندسان نمایش انتخاباتی نتوانستند نشان دهند که اکثرمردم گویا أساس نظام را قبول دارند.
طبق گزارش خبرگزاری رویترز قبل از انتخابات اخیر ریاست جمهوری موسسات نظر سنجی به مقامات و در راس آنها خامنه ای گزارش دادند که در انتخابات چهاردهمین رئیس جمهور تنها ۱۳درصد از شهروندان به پای صندوق های رای خواهند آمد. گذشته از گزارش رویترز ملاک های واقعی تری برای سنجش میزان اعتراض مردم به وضع موجود در دسترس می باشد و آن خیزش های سالهای اخیر است. نظر سنجی واقعی در سال ۱۳۸۸، دیماه۱۳۹۶ ، آبان ۱۳۹۸و بویژه در خیزش انقلابی ژینا انجام گرفتند. در این مقاطع مردم در مقیاس توده ای و چندین ملیونی نفرت خود را از رژیم جمهوری اسلامی ابراز نمودند.
شهروندان ایران عامل اصلی مصائب گریبانگیرشان را جمهوری اسلامی و راس آن یعنی خامنه ای، به عنوان ولی فقیه میدانند. این امر به وضوح در شعارهای خیزش انقلابی ژینا نمایان بود. شهروندان قبل از هر چیز با شعار “زن، زندگی، آزادی” کلیت این رژیم زن ستیز، مرگ آفرین و مستبد را مورد تهاجمات توده ای خود قرار دادند.
نظر سنجی یاد شده در یک هفته مانده به دوساله شدن خیزش انقلابی ژینا با این هدف پخش گردیده که شاید مردم خشمگین، در حال انفجار و متنفر از جمهوری اسلامی را به ایجاد تغییر و اصلاح در درون نظام امیدوار سازند. اعتراف پزشکیان به اوضاع خراب، برای نخستین بار در صدا و سیما نیز به همین منظور انجام گرفته است. این ترفند ها در شرایطی زده شده اند که جنبش های آزادیخواهانه و مدنی مردم در کنار حرکت های اعتراضی زمین زیر پای حاکمیت را داغ کرده است. رژیمِ جمهوری اسلامی که در سراشیبی سقوط قرار گرفته است، خوب میداند که ابزار اصلی حفظ رژیم نه اعتراف به اوضاع فاجعه آمیز، بلکه تشدید سرکوب است. اما بدلیل ریخته شدن ترس مردم در جامعه سیاست ارعاب و سرکوب کارآئی سابق را ندارد و عمر رژیم اسلامی در ایران به شمارش افتاده است.