در یک هفته، از سیزدهم دی تا نوزدهم دی، جنبش کارگری در کشمکشی سخت با دولت و کارفرماها بود. روز سه شنبه ۱۹دیماه،شماری از کارکنان رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت نفت فلات قاره در سکوی دریایی بهرگانسر در اعتراض به عدم رسیدگی به خواستههایشان دست به برگزاری تجمع زدند.
اعتراض کارکنان رسمی وزارت نفت شاغل در مراکز عملیاتی نسبت به عدم رسیدگی به خواستههایشان از جمله “حذف سقف دستمزد، حذف محدودیت حق سنوات بازنشستگی و عودت کسورات مازاد مالیات”، اجرای ماده 10 قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت،پرداخت معوقات،حذف سقف حقوقی،حذف مالیات زیاد از دستمزدها، افزایش سطح دستمزد،پرداخت پاداش بازنشستگی،بهبود خدمات رفاهی و وضعیت بهداشت و درمان و ابطال اساسنامه صندوق نفت می باشد.کارگران مجتمع پارس جنوبی روز دوشنبه ۱۸دی ماه ۱۴۰۲، با توقف فعالیت‌های شغلی دور جدید تجمعات اعتراضی و اعتصابات را با قدرت بیشتر آغاز کردند.آنها نسبت به دستمزد پایین و شرایط فاجعه‌بار شغلی نیروها معترض هستند و خواستار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، تغییر سیستم اقماری نیروها به ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت و ساماندهی وضعیت پرسنل هستند.شماری از کارگران معدن زغال سنگ طزره روز دوشنبه ۱۸دی ماه به محقق نشدن وعده‌های داده شده از سوی مسئولان برای افزایش حقوق اعتراض کردند. آنها می گویند: برخلاف وعده‌ای که مدیران معدن زغال سنگ البرز شرقی، در حضور برخی مسئولان برای افزایش حقوق داده بودند،هنوز پولی به حساب کارگران پرداخت نشده است. کارگران اعتصابی که مستمرا بر تعدادشان افزورده میشود در کنار افزایش دستمزد خواهان اجرای طرح طبقه بندی مشاغل نیز هستند.روز یکشنبه ۱۷دی ماه تجمع کارگران رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری و فلات قاره سیری ، نیز طبق روال هفته های گذشته برای تحقق مطالبات عمومی کارگران رسمی نفت برگزار شد.یکشنبه۱۷دی ماه کارگران فولاد هفت تپه و بازنشستگان تامین اجتماعی شوش تجمع مشترک اعتراضی برگزار کردند. کارگران شاغل خواستار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و افزایش دستمزد هستند. مطالبه بازنشستگان نیز افزایش مستمری به نسبت گرانی کمرشکن می باشد. روز شنبه ۱۶دی ماه کارگران ارکان ثالث و پیمانکاری پارس جنوبی بار دیگر برای تحقق مطالبات پیش گفته تجمع کردند. در همان روز شنبه شماری از کارگران هفت تپه بار دیگر خواستار افزایش دستمزد و بازنگری در طرح طبقه بندی مشاغل شدند.روز جمعه ۱۵دی ماه،شماری از پرسنل عملیاتی شرکت نفت فلات قاره در لاوان با تداوم گردهمائی اعتراضی خواستار به اجرا در آوردن مطالباتی گردیدند که در تجمعات قبلی بیان کرده بودند. آنها یادآوری کردند که عدم اجرای خواست ها تبعات منفی سنگینی برای تولید،ذخیره سازی و صادرات نفت و گاز کشور به عنوان منبع اصلی ثروت و بودجه خواهد داشت. روز جمعه ۱۵دی ماه شماری ۳ از کارگران کارخانه ریسندگی نخ میامی با برگزاری تجمعی خواستار افزایش دستمزدهایشان شدند. به گزارش سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه،روزچهارشنبه۱۳دیماه،جمعی از کارگران شرکت فولاد پارس هفت تپه به خاطر افزایش دستمزد و مزایا در مقابل ساختمان فرمانداری شهرستان شوش دست به تجمع اعتراضی زدند.
همانطور که ملاحظه میشود خواست اصلی کارگران مبارز و اعتصابیون در هفته گذشته افزایش دستمزد بر اساس سطح تورم و سبد معیشت بوده است. کارفرماها و کابینه به جای گوش دادن به کارگران و مطالبه اصلیشان در جلسه روز یازدهم دیماه شورای عالی کار بحث رد شده ی تعیین حداقل دستمزد منطقه ای را دوباره پیش کشیده اند. آنها به طرزی عوامانه و فریبکارانه و با پرده پوشی ناتوانی دستگاه فاسد رژیم و کارفرمایان رانتخوار در تامین تولید استدلال می کنند که پرداخت دستمزد سراسری، از عوامل رکود تولید و عامل بخشی از اخراج‌ها و تعطیلی کارخانه‌ها است. وزارت اقتصاد و مرکز پژوهش‌های مجلس ضد کارگری نیز از مدافعان مزد منطقه‌ای هستند.
بحران شدید اقتصادی ناشی از ساختار فاسد، غیرکارا و سرمایه دارانه رژیم بوده و حداقل دستمزد سراسری کارگران ربطی به ایجاد بحران ساختاری رژیم ندارد. سالهاست که جمهوری اسلامی و کارفرمایان تحت حمایت آن با بهانه های عوامانه به این بهانه سطح دستمزد واقعی و قدرت خرید کارگران کاهش داده اند که مزد بخور و نمیر آنها عامل رکود و تعطیلی مراکز کاری است. شماری از کارگران خیلی ماهر با مهاجرت و اکثریت کارگران با مبارزات و اعتصابات رو به رشد و متکی به مشورت جمعیشان برای افزایش دستمزد و تعیین حداقل دستمزد سراسری و با توجه به تورم و ازیاد رفاه و تحمیل آن به کارفرمایان حریص و حکومت فاسد جمهوری اسلامی جواب داده اند. پیش کشیدن مزد منطقه ای یک تاکتیکی به ظاهر تهاجمی است، اما موقعیت رژیم و سطح مبارزات توده ای و کارگری به استثمارگران نشان خواهد داد که این تاکتیک کهنه و پوسیده نمی تواند جلو خواست دستمزد کافی جهت تامین یک زندگی مناسب را بگیرد. گروه های مستقل کارگری و بازنشستگان در مبارزات مشترک خود میزان هزینه سبد معیشت خانوار را بیش از ۳۰ میلیون تومان اعلام کرده و بعنوان مطالبه محوری مزد بر آن پا فشاری و تاکید دارند.