آمارهای حکومتی حاکی از آن است که در شهر کوچکی مثل بانه میزان حوادث ناشی از نبود ایمنی محل کار به شدت در حال افزایش است.
شهر بانه کارخانه و صنعت ندارد و نرخ بیکاری در آن بالاست، تنها دو فرصت در مقابل کارگران بومی قرار دارد، اول کولبری، دوم، کارگری در بخش ساختمان؛ کارگران ساختمانی بانه، جمعیت قابل ملاحظه‌ای را شکل می‌دهند؛ در شهر بانه ۲۵۰۰ کارگر ساختمانی عضو انجمن هستند و تقریباً همین تعداد هم کارگر غیرعضو داریم؛ در واقع حدود ۵ هزار کارگر ساختمانی در بانه مشغول به کار هستند. از این ۵ هزار کارگر، فقط حدود ۱۵۰۰ نفر بیمه تامین اجتماعی هستند؛ یعنی بیش از نیمی از کارگران بیمه و در نتیجه مستمری بازنشستگی، دفترچه درمانی و غرامت حادثه کار ندارند؛ وزارت کار مدعی‌ست نمودار حوادث ناشی از کار در کشور یک نمودار کاهشی‌ست و در سال ۱۴۰۱ به نسبت سال قبل، نرخ حوادث کار ۱۴ درصد کمتر شده است. در حالیکه در اردیبهشت ۱۴۰۲، یک مقام رسمی پزشکی قانونی براساس آمارهای رسمی این نهاد که در واقع متولی واقعیِ علت مرگ شهروندان است، اعلام کرد که در سال ۱۴۰۱، دقیقا ۱۹۰۰ کارگر بر اثر حادثه کار جان باخته‌اند، اما وزارت کار به جای ۱۹۰۰ کارگری که در اثر حادثه و در حین کار فوت کرده‌اند، از مرگ تنها ۷۱۱ کارگر خبر داد.