(برگرفته از خبرنامه کومه له)،
تقدیم به: خانواده کارو پشابادی کودک دانش‌آموز جان باخته، اهل کامیاران و تمامی دانش آموزانی مبارزی که مورد حملات شیمیایی رژیم جمهوری اسلامی در مدارس قرار گرفتند.
شمس الدین امانتی. ۱۵ / ۴ / ۲۰۲۳
«بیش از یکماه است که حرکت تازه ای از جنبش انقلابی توده ها در بعضی از شهرهای کُردستان آغاز گردیده است. عکس العمل جوانان مبارز کُردستان در برابر تلاش رژیم برای سربازگیری نشانه دیگری از این حرکت تازه است. این جوانان مبارز در سراسر کُردستان به ندای کومه له پاسخ مثبت داده و در برابر فشار رژیم سر تسلیم فرود نیاورده و از رفتن به سربازی و قربانی شدن در راه اهداف ضد انقلابی رژیم سر باز زدند و با پیوستن به صف پیشمرگان مشت محکمی بر دهان یاوه گویی رژیم اسلامی کوبیدند.
بعلاوه جنبش دانش آموزی نیز که تا آخرین روزهای سال تحصیلی گذشته از حرکت باز نایستاده بود، مجددآ از نخستین روزهای گشایش مدارس در شهر های کُردستان از سر گرفته شد. دانش آموزان سنندج در روز ۶/ ۸/ ۱۳۶۰به پشتیبانی از جنبش مقاومت خلق کُرد تظاهرات سیاسی برپا کردند.
فشار عمال رژیم بر دختران دانش آموز برای پوشیدن یونیفرم اسلامی دختران زینب با مقاومت یکپارچه آنان خنثی گردید. مزدوران مجبور به عقب نشینی شدند و پوشیدن لباس کُردی در مدارس را پذیرفتند.
در روز ۱۲ آبان۶۰، به دنبال انتشار تراکت کومه له مبنی بر دعوت از دانش آموزان برای تبدیل مراسم فرمایشی رژیم به حرکتی اعتراضی بر ضد آن، دانش آموزان مبارز در سقز و سنندج با غریو شعارهای انقلابی از قبیل«زنده باد جنبش مقاومت خلق کُرد» و «محصل بپا خیز، همسنگرت زندانی است» و «پیشمه رگه ناوت به رزه»، دوژمن ئه خاته له رزه»، تظاهرات اعتراضی خود را در قلب مراسم فرمایشی رژیم آغاز کردند.
– در سقز تظاهرات مدارس به خیابانها کشیده شد و دانش آموزان با شعار مرگ بر «خمینی! مرگ بر پاسدار! عکسهای خمینی و پلاکاردهای دولتی را پاره کردند. نزدیک ظهر پاسداران با تیراندازی و دستگیری عده زیادی از دانش آموزان، تظاهرات آنها را پراکنده کردند.
– در سنندج فریاد رسای دانش آموزان بزودی بر داد و فریاد بلندگوهای رژیم غالب گردید و شعار خاطره انگیز «اتحاد، مبارزه، پیروزی» و معادل کُردی آن «یه کیه تی، تیکوشان، سه رکه وتن» برای مدتی فضای میدان «آزادی» را پر طنین ساخت. اوج گیری این حرکت اعتراضی به جایی رسید که مزدوران رژیم بدون سخنرانی پایان مراسم را اعلام کردند!
درستی تاکتیک این حرکت اعتراضی، سازماندهی خوب و شرکت گسترده دانش آموزان در تظاهرات ۱۳ آبان، انعکاس وسیع و تأثیر فراوانی در میان مردم این دو شهر بجای گذاشت. در اشنویه نیز دانش آموزان زیر بار مراسم فرمایشی ۱۳ آبان نرفته با مقاومت یکپارچه در برابر فشار پاسداران و جاشها که مسلحانه دور تا دور آن را گرفته بودند از تکرار شعارهای ضد انقلابی خودداری کردند، تا جایی که مزدوران از ترس تبدیل تجمع دانش آموزان به حرکتی بر ضد رژیم، از ادامه تظاهرات ارتجاعی خود منصرف شدند.
این حرکت تازه در شرایطی آغاز گشته است که توده های سراسر ایران ماههاست با تهاجم سرکوبگرانه گسترده ای از طرف رژیم ضد انقلابی جمهوری اسلامی دست به گریبانند. این رژیم به علت رودررو بودن با نارضایتی توده ها و بحرانهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی عمیق و روزافزون بیش از هر زمان موجودیت خود را در خطر می بیند، برای وادار کردن مردم به تسلیم در برابر فقر و فلاکت و سلب هر نوع حقوق و آزادیهای سیاسی و برای جلوگیری از رشد جنبش توده ای با آخرین حربه خود یعنی سرکوب عریان، اعدام وسیع و بی سابقه انقلابیون و ایجاد رعب و وحشت در سراسر ایران روی آورده است.
در کُردستان نیز علاوه بر یورشهای گسترده نظامی در چند ماه اخیر اقدام به دستگیریهای وسیع تر و اعدامهای بیشتری نموده است. اما اعدام دسته جمعی جوانان مبارز در مهاباد، سنندج، میاندوآب و بانه، کشتار جنایتکارانه و دستگیری و اخراج دانش آموزان در سقز نتوانسته است از رشد این حرکت تازه توده ای جلوگیری کند.
در شرایطی که علیرغم شرکت فعالانه تر ارتش و یورشهای نظامی و همکاری و همراهی مزدوران قیاده موقت. جنبش مقاومت خلق کُرد همچنان به پایداری قهرمانانه ادامه میدهد. در شرایطی که موج تعرضات پی در پی پیشمرگان کومه له در داخل و خارج شهر ها ضربات سختی بر نیروهای سرکوبگر وارد آورده است، از یک طرف روحیه مزدوران و نیروهای سرکوبگر ضعیف تر گشته و از طرف دیگر روحیه مبارزاتی مردم کُردستان مدام بالاتر میرود. در چنین شرایطی مشاهد میکنیم که جنبش دانش آموزی علیرغم عکس العمل های جنایتکارانه رژیم همچنان ادامه داشته و روبه رشد است.
– درسقز موج اعتراضی یکی پس از دیگری در روزهای ۱۷، ۱۸، ۲۶ و ۲۷ آبان مدارس شهر را فرا گرفت.
– در سنندج به عنوان اعتراض به اعدامهای اخیر چندین تظاهرات از طرف دانش آموزان برپا گردید.
– در مهاباد نیز دانش آموزان مبارز مراسم دولتی گشایش مدارس را در تاریخ (۱/ ۹ /۱۳۶۰) با خواندن سرود کُردی «ئه ی ره قیب» و دادن شعارهای انقلابی به حرکتی اعتراضی بر ضد جنایات رژیم اسلامی تبدیل کردند تا آنجا که پاسداران سراسیمه در برابرشان سنگر گرفته و با تیراندازی آنان را متفرق ساختند.
همه این حرکات اعتراضی تأثیر و انعکاس مطلوبی در میان مردم بجای گذاشته و در نتیجه روحیه عمومی برای پشتیبانی از آنها مساعد شد.
سازمان ما هم با توجه به رهنمودهای کنفرانس اخیرش در این مبارزات فعالانه شرکت میکند و با هدایت، سازماندهی و جمعبندی تجارب بدست آمده در جهت گسترش و اعتلای هر چه بیشتر آن گام بردارد. بعلاوه می کوشد تا میان این مبارزات با مبارزات همگانی توده های مردم و همچنین با تعرضات نظامی پیشمرگان خود پیوند فشرده وسیعتری ایجاد نماید.
تجارب بدست آمده نشان میدهد که طرح صحیح شعار ها و خواستها تأثیر مهمی در جلب توده های هرچه وسیعتر تر دانش آموزان و مردمی دارد که خواهان سرنگونی رژیم ضد انقلابی جمهوری اسلامی هستند که در واقع خواهان مبارزات انقلابی همه توده های ستمدیده کشور می باشد، لیکن این مسئله نباید دانش آموزان را از طرح شعار های تاکتیکی و آکسیون مشخص و منطبق با شرایط ویژه هر شهر یا مدرسه ای باز دارد.
مثلآ شعار آزادی دانش آموزان زندانی، بازگشت دانش آموزان و معلمان مبارز اخراجی، آزادی فعالیتهای سیاسی از قبیل آزادی تجمع، بحث سیاسی، نسب اعلامیه و نشریات دیواری در مدرسه، عدم دخالت پاسداران در امور مدارس، برچیدن روشهای سرکوبگرانه در اداره مدارس و …. . اگر به موقع و در جای مناسب خود طرح شوند می توانند وسیع ترین توده های دانش آموز را بدور خود گرد آورند.
در عین حال انعطاف تاکتیکی، دقت در انتخاب لحظه مناسب برای شروع مبارزه معین، توقف مبارزه در لحظه مناسب و متغیر اشکال ادامه آن و …. برای جلوگیری از تلفات ناشی از حرکات خودبخودی و پراکنده و احساساتی ضرورت دارد.
در همه عرصه ها ادامه کاری جنبش مستلزم سازماندهی، هماهنگی، ملاحظات پنهانکاری، شناسایی خائنان و جاسوسان و انتقال تجارب بهمدیگر میباشد. همچنین از تجارب موجود میتوان نتیجه گرفت که جنبش دانش آموزی در عین برخورداری از توان انقلابی مخصوص به خود، تنها وقتی میتواند ضعف ها و کمبود های خویش را در مقابله با سرکوبگری های رژیم ضد انقلابی برطرف نماید که عمیقا با مبارزات همگانی مردم در آمیزد و از پشتیبانی آنها برخوردار گردد.
برای نیل به این هدف، دانش آموزان باید خارج از محیط مدرسه، در خانه، کوچه، محله، در اماکن کار و هر جای دیگر با کار تبلیغی پیگیرانه و به شیوه های گوناگون و با شرکت در مبارزات مردم بکوشند و آنان را به شرکت مستقیم در جنبش و پشتیبانی فعالانه از مبارزات انقلابی جلب نمایند.»
تحلیل سیاسی درست و احساس مسئولیت کومه له در قبال رویدادهای چهار دهه گذشته در رابطه با جنبش انقلابی مردم مبارز کُردستان، در خیزش انقلابی اخیر نیز روند رو به پیش و امیدوار کننده ای دارد.
فراخوان کمیته مرکزی کومەله؛ در تاریخ ۱۰ / ۴ / ۲۰۲۳، تحت عنوان «صدای اعتراض خود علیه مسموم کردن دانش آموزان را بلندتر کنید.» دال بر این ادعا است.