مظفر فلاحی
یاد جانباختگان کمونیست، همواره گرامی و فراموش نشدنی است، زیرا آنان در راه محو تبعیض و استثمار انسان از انسان تا واپسین نفس جنگیدند و هیجگاه در راه رهایی انسان از بردگی مزدی از تلاش باز نایستادند.
اهدافرهبرانکمونیستومبارزکارگریبرایرهاییطبقهکارگروکلبشریتازنظاماستثماروستمسرمایهداریوایجادجامعهاینوینوشایستهانسانآزاداست. جامعه‌ای آزاد و برابر، جامعه‌ای فارغ از هر نوع تبعیض نژادی، جنسیتی و قومی، جامعه‌ای که در آن هیچ کودکی کار نکند، بساط اعدام پیچیده شود، جنگ و خون ریزی پایان پذیرد و انسان، انسان را استثمار نکند.
اولماهمهروزجهانیکارگر،یادآوردورانی است که در آن، کارگران شیکاگو در آمریکا در میدان مبارزه علیه ظلم و ستم، تبعیض و نابرابری، استثمار و کاهش ساعت کار طولانی مبارزه کردند و برای تحقق این خواستهای انسانی جان باختند، کارگران شیکاگو می‌خواستند ساعت کار کمتری داشته باشند تا بتوانند سازندگی‌ها و نوآوری‌ها و خلاقیت‌های انسانی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود را شکوفا سازند وبه همین خاطر است که سنت های اول ماه مه در نزد ما کارگران و فرزندان ما برای همیشه جاودان و گرامیست. برای ما یاد عزیزان جانباخته تنها بیعت با آرمانهای آنان نیست، بلکه اول ماه مه همزمان روز طرح کیفرخواست طبقاتی و اعلام ستیز علیه نظام انسان ستیز سرمایه است. جمال چراغ ويسى یکی از رهروان راه پر افتخار کارگران شیکاگواست که ما کارگران کمونیست و ضد سرمایه داری هر ساله در اول ماه مه یاد این کارگر کمونيست و سخنران اول ماه مه سال ١٣٦٨ سنندج را گرامی میداریم.
به ياد کارگر کمونيست و سخنران اول ماه مه سال ١٣٦٨ سنندج، جمال چراغ ويسى
٣٢سال پيش، بعد از پایان مراسم با شکوه اول ماه مه سال ٦٨، مزدوران و ماموران رژيم هار سرمایه اسلامى به جنبش کارگرى کردستان و بخصوص اتحاديه صنعتگر سنندج يورش آورده و ده‌ها تن از کارگران و رهبران اين جنبش را دستگير کردند. این هجوم در شرايطى اتفاق افتاد که خمينى تازه جام زهر را نوشيده بود و براى جبران شکست در جنگ ارتجاعى ايران و عراق و براى بقاى عمر ننگين سرمايه در ايران، به فعالين کارگرى که در حال سازماندهى براى پيشبرد اهداف کارگرى بودند يورش آورد. در اين يورش جنايتکارانه اغلب فعالين جنبش کارگرى در سنندج و چندين شهر ديگر کردستان از جمله سقز، مريوان، بوکان و بانه را يا دستگير کرد و يا مجبورشان کرد که از خانه و محل کار و زندگى‌شان بگريزند. ده‌ها تن از اين کارگران را سال‌ها به وحشيانه‌ترين شکل شکنجه داد و کارگر کمونيست و سخنران اول ماه مه ٦٨ سنندج رفيق جمال چراغ ويسى را بعد از حدود ٨ ماه شکنجه به جوغه اعدام سپرد. جمال کارگر آگاه و کمونيست، در زير شکنجه‌هاى رژيم شجاعانه مقاومت کرد و در طول مدتى که در زندان بود با سر بلندى از اهداف کارگرى و سوسياليستى سرسختانه دفاع کرد و در راه رسيدن به اهدافش که همانا نابودى سرمايه‌دارى و برقرارى حکومت کارگرى بود جان باخت.
با وصف اینکه رژیم اسلامی حامی سرمایه، جمال را از طبقه کارگر و زحمتکش کردستان گرفت اما جمال نهالى را با خون خود آبيارى کرد و براى طبقه کارگر کردستان و ایران به يادگار گذاشت. جنبش کارگری کردستان و ایران و رفقای همزنجیراو با تمام توان از دست آوردهای مبارزاتی جمال و آرمانهای او در سال های بعد نگهدارى کردند. دفاع از آرمانهای انقلابی و انسانی جمال و دیگر رفقای جان باخته تنها در گرو اتحاد و همبستگى کارگرى‌مان است.
همزنجیران کارگر و رفقای گرامی
در شرايط و اوضاع کنونى تنها با حفظ اتحاد و همبستگى طبقاتی خویش و تحکیم و گسترش این امر مهم است که می توانیم قدمهای محکم واستوار در نبرد طبقاتی علیه صاحبان سرمایه و دولت هار اسلامی برداریم. بیائیم همه جا دست در دست هم نهیم، مبارزاتمان را که به شدت پراکنده است یک کاسه کنیم. شوراهای مستقل کارگری را همه جا تشکیل دهیم. شوراهای کارگری خویش را به سنگر ستیز علیه کلیت نظام سرمایه تبدیل کنیم. جنبش شورایی ضد سرمایه داری را سازماندهی کنیم. بساط فرقه گرایی فرقه های رفرمیسم چپ را برچینیم. اجازه ندهیم صفوفمان را شقه کنند، به نیروی مستقل طبقاتی خودمان اتکا کنیم. تنها با هشیاری، همدلی، اتحاد و همبستگی صفوف میلیونی خودمان است که خواهیم توانست به مصاف نظام انسان ستیز سرمایه برویم و پایه های یک جامعه انسانی را برای خود، فرزندانمان و کل جامعه بنا نهیم.
گرامی باید یاد کارگر کمونیست جمال چراغ ویسی
زنده باد هبستگى طبقاتى کارگران
مظفر فلاحی کارگر بخش تاسیسات سوئد اپریل ٢٠٢١
چند توضیح کوتاه در رابطه با یک تاریخ معین… مراسمهاى اول ماه مه سنندج از اين قرار بود؛
١– سال ١٣٦٥ مراسم اول ماه مه در كارخانه پوشاك كه كارگران اين كارخانه را اكثراً زنان كارگر تشكيل مى دادند.
٢– مراسم اول ماه مه سال ١٣٦٦ در پاساژ عزتى و در دفتر اتحاديه صنعتگر سنندج برگزار شد و ما در ان مراسم علاوه بر سخنرانى و تئاتر يك قطع نامه ١٨ ماده اى را كه رئوس اوليه آن محكوميت قانون كار حكومتى بود و خواهان يك قانون كار كه شايسته ى همه كارگران در ايران باشد، شده بود.
٣– مراسم سال ١٣٦٧ در مدرسه دبيرستان رنج آورى سنندج واقع در خيابان وكيل برگزار شد. در آنجا هم سخنرانى و هم تئاتر داشتيم و همچنين در پايان مراسم، يك قطع نامه ٢٢ ماده اى را قرائت و در بين حاضران شركت كننده توزيع كرديم. البته لازم به يادآورى است بنا به خاطر جنگ ارتجاعى حکومت‌های ايران و عراق و در رأس آن حملات فاشيستى حكومت بعث عراق به حلبچه و فاجعه از دست دادن شمار زیادی از کمونیستهای متشکل در گردان شوان، مراسم براى ما خيلى غمناك و دردآور بود.
۴– آخرين مراسم سال ١٣٦٨ درسالن ورزشى تختى سنندج برگزار شد. يكى از سخنرانان آن مراسم، رفيق جانباخته جمال چراغ ويسى بود. متأسفانه مدتى بعد از پايان مراسم، جمهوری اسلامی حامى سرمايه، با يك طرحى از قبل ريخته شده وهمچنين با كمك مزدورانی كه به خدمت خود درآورده بود يوررش وسيعى را عليه رهبران اتحاديه، كميته برگزاركننده اول ماه مه ها وهمچنين ساير فعالين كارگرى آغاز كرد كه اين يورش منجر به دستگيرى اكثريت فعالين وكادرهاى جنبش كارگرى گرديد. در پايان به اين هم اشاره كنم كه در مراسم سال ١٣٦٨ يك قطع نامه ٢٤ ماده اى را قرائت كرديم.
٥- متن سخنرانی های اول ماه مه های سنندج هر ساله توسط شورایی برگزارکننده مراسمها تهیه و تنظیم میشد و بعدا یک نفر برای سخنرانی اول ماه مه روز جهانی کارگران انتخاب و ان متن از پیش تنظیم شده را در مراسم برای کارگران ارائه میداد آخرین متن هم توسط کارگر کمونیست رفیق جانباخته جمال چراغ ویسی در سالن ورزشی تختی سنندج خوانده شد، یادش گرامی باد.
امیدوارم که فعالین کارگری كه خود دست اندر كار سازماندهى آن مبارزات بوده اند اين امكان را داشته باشند تا بتواند آنچه را اتفاق افتاده است برای طبقه کارگر و نسل جوان کارگران ارائه وبازنويسى نمايد.