گزارش برگزاری پلنوم ششم کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران بخش سوم

بخش سوم
این اوضاع و ناکارآیی سرکوبگری در ظرفیت فعلی و روند تکاملی اعتصابت کارگری و جنبش های اعتراضی در همانحال که می تواند زمینه ساز نزدیک کردن جامعه به یک موقعیت انقلابی باشد، این سئوال و هشدار را نیز در بر دارد که سپاه پاسداران به عنوان نیرویی که اهرمهای اصلی قدرت در ساختار جمهوری اسلامی و به قول حسن روحانی هم تفنگ، هم پول، روزنامه، سایت و خبرگزاری را در دست دارد در برابر این اوضاع چه خواهد کرد؟ کادر رهبری سپاه پاسداران آگاه است که در ساختار حکومتی فعلی فاقد توانائی استفاده از همه ظرفیت های سرکوب این حزب پادگانی است. سپاه پاسداران که به عنوان یک حزب پادگانی و با استراتژی سیاسی عمل می کند با آگاهی از ضرورت تغییر ساختار سیاسی حاکم از زاویه منافع طبقه سرمایه دار ایران، با آگاهی از “خطر” برآمد جنبش کارگری و توده ای و برپائی طوفان های اجتماعی، با پیش بینی فعال شدن قدرتهای امپریالیستی برای شکل دادن به آلترناتیو مورد نظر خودشان چه نقشه ای برای حفظ این نظام گندیده دارد؟

آنچه روشن است کادر رهبری و فرماندهی سپاه در حین لفاظی ها و شاخ و شانه کشیدن و تهدیدهای توخالی علیه آمریکا و متحدین آن در سطح منطقه، اما در عالم واقع گام به گام در برابر فشارهای آمریکا و شروط دوازده گانه آن عقب نشینی می کند و محتمل است که با سیر برآمد جنبش کارگری و پیشروی جنبش های اعتراضی در جامعه و تعمیق جنبش های مطالباتی، سپاه در صدد برآید که با حذف خشن زوائد دست و پا گیر در درون ساختار حکومت، قدرت را بطور کامل قبضه نماید و با نظامی کردن فضای سیاسی جامعه و به نمایش گذاشتن ظرفیت های خود برای سرکوب جنبش انقلابی، رضایت خاطر قدرت های امپریالیستی را جلب کند. این اوضاع از فعالین و رهبران جنبش کارگری و جنبش های پیشرو اجتماعی و همه نیروهای جنبش کمونیستی ایران که در تلاش هستند سهمی در تضمین پیشروی این جنبش ها و پیروزی جنبش انقلابی ایران داشته باشند می طلبد که برای رویاروئی با این خطرات محتمل نیز خود را مهیا و آماده کنند.

برای مقابله با این خطرات بسیار حیاتی است که اعتصابات و اعتراضات کارگری و جنبش اعتراضی قبل از آنکه سپاه پاسدارن توانسته باشد با میلیتاریزه کردن فضای جامعه تمام ظرفیت های سرکوب خود را به کار گیرد، به قدر کافی به جلو رفته باشند که نه تنها سپاه پاسداران قادر به سرکوب آن نباشد، بلکه جبهه مبارزه و انقلاب بتواند با فراگیر کردن و سراسری کردن اعتصابات کارگری و مبارزات توده ای و با اعتصابات سیاسی توده ای دستگاه سیاسی، اداری و اقتصادی حاکم را فلج کنند. اعتصاب سیاسی توده ای در دوره ای که جامعه به اعتلای انقلابی نزدیک می شود می تواند انسجام صفوف نیروهای مسلح و حتی سپاه پاسداران را در هم کوبد و در میان آن شکاف ایجاد کند.

در شرایط کنونی و در راستای آمادگی برای مقابله با مخاطرات محتمل، ارتقاء دستاوردهای جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی و کمک به سراسری شدن این جنبش ها و امر تشکل یابی در محور فعالیت فعالان و پیشروان جنبش کارگری و دیگر جنبش های اعتراضی قرار می گیرد. در شرایطی که توازن قوا به زیان دشمن و به نفع جبهه کارگران و مردم عاصی و معترض مرتبا در حال تغییر است، به هر اندازه بتوان جنبش مطالباتی کارگران و اقشار محروم جامعه با خواسته های روشن اقتصادی و سیاسی را فراگیر و سراسری کرد زمینه مناسب تری برای پیشروی و تکامل این مبارزات فراهم می آید. بر بستر فراگیر شدن جنبش مطالباتی و با احساس مسئولیت در قبال سرنوشت این جنبش است که توانایی ها و ظرفیت های احزاب و سازمان ها و نیروهای کمونیست می تواند در خدمت سازمانیابی جنبش کارگری و توده ای و شکل گیری یک رهبری روشن بین و انقلابی در محل قرار گیرند، پایه های اجتماعی آلترناتیو سوسیالیستی سر و سامان بگیرد و جنبش کارگری و توده ای با آمادگی بیشتر با مخاطرات پیشارو مقابله نموده و پا به یک دوره انقلابی بگذارد. فعالیت های تشکیلاتی در محل و تبلیغات سیاسی حزب کمونیست ایران باید به پیوستگی و هر چه توده ای تر شدن و سراسری تر شدن اعتصابات کارگری و جنبش های اعتراضی یاری رساند. نباید به سپاه پاسداران فرصت داده شود قبل از آنکه جنبش کارگری و جنبش توده ای آمادگی لازم را در صفوف خود بوجود آورده و به قدر کافی قدرتمند شده باشند، نبرد نهایی به آنها تحمیل کند.