نمایشی کە با نام انتخابات به راە انداختە شدە بود با بایکوت و بی اعتنایی جدی و بی نظیری از سوی اکثریت قاطع مردم در سراسر ایران و بویژه در کردستان روبرو شدە است. این واقعیت را نه فقط گزارشهای میدانی، بلکه بخشا حتی از آمارهای دستکاری شده منابع خبری جمهوری اسلامی نیز می توان دریافت.
جمهوری اسلامی خود میزان مشارکت مردم در رای گیری را، اگر آراء باطله را از آن حذف کنیم حدود ۳۵ درصد اعلام کرده است که در مقایسه با کلیه نمایشهای انتخاباتی گذشته افت چشم گیری را نشان می دهد. معنی این آمار این است که بایکوت انتخابات به قدری وسیع بوده است که حتی مهارت حرفه ای جمهوری اسلامی در تقلب های رایج، امکان نداده است، که اگر بیش از این حد دستکاری می شد، افتضاح دیگری به بار می آورد. یک روزنامه نگار اهل زید آباد که مردم را به مشارکت تشویق می کرد و خود را نزدیک به اصلاح طلبان می داند، می گوید: در آبادی ما حتی یک نفر هم وجود نداشت که تمایلی به رای دادن به سعید جلیلی داشته باشد، اما وقتی نتیجه انتخابات در زید آباد اعلام شد دیدیم که نامبرده در صدر جدول قرار دارد! و این تنها مشت نمونه خروار است.
اکنون مطابق سناریوی از پیش تعیین شده “انتخابات” به دور دوم کشیده شده است و نهایتا روز جمعه ۱۵ تیرماه این نمایش به پایان می رسد و آنچه را که خامنه ای و سپاه پاسداران بر روی آن توافق کرده و مهندسی کرده اند به عنوان رئیس جمهور تحویل می دهند و در فردای آن روز نیز در جمهوری اسلامی در بر همان پاشنه سابق خواهد چرخید.
بایکوت انتخابات فرمایشی در سطح سراسری نیز و از جمله در کلان شهر تهران پیروزی بزرگی بدست آورده است. مردم ایران در این اقدام سراسری خود توانستند قدم بزرگی در راستای طرد نظام فاسد و مستبد جمهوری اسلامی بردارند. همه شواهد حاکی از آن است که این پیروزی در دور دوم نمایش که روز جمعه آینده برگزار می شود درخشان تر بر صحنه خواهد آمد.
با همه اینها آنچە روز جمعە هشتم تیر ماه در ایران و بویژه در کردستان اتفاق افتاد دور از انتظار نبود. مردم کردستان کە از همان ابتدا بە رفراندم جمهوری اسلامی نە گفتە بودند، مردمی کە تهاجم این رژیم سرکوبگر بە کردستان را با مقاومت قهرمانانە خود جواب دادە بودند ، مردمی که این مقاومت را طی ۴۵ سال حاکمیت جمهوری اسلامی در اشکال مختلف و در حرکت های تودەای بزرگ از جملە در چند اعتصاب سیاسی، ادامە دادە و ڕژیم ئیسلامی را بە چالش کشیدە بودند، مردمی که از هر فرصت ممکن بهرە بردە اند تا بیگانگی این رژیم را با مصالح و منافع امروز و فردای خود نشان دهند، روز جـمعە صحنه دیگری از همین مبارزه و مقاومت جانانه خود را به نمایش در آورده بودند. روز جمعه هشتم تیرماه بار دیگر فرصتی پیش آمد تا در یک همبستگی کە بارها آنرا تجربە کردە بودند، آشکارا اعلام کنند کە این حاکمیت را بیگانە با خود میدانند. جا دارد همین جا این قدم بزرگ را بە مردم کردستان و همە فعالینی کە در راە هموار کردن آن تلاش داشتند تبریک گفت.
کارنامە این حاکمیت در کردستان مملو از جنایت و تحمیل بی حقوقی و لگد مال کردن امیدها و آرزوهای آنان برای برخورداری از یک زندگی انسانی است. بدون شک مردمی کە مطالبات اولیە خود را با زندان و شکنجە و اعدام پاسخ گرفتە بودند، مردمی کە طی حاکمیت جمهوری اسلامی همچنان لقب مناطق محروم را برای توجیە ادامە این محرومیت یدک می کشند، مردمی که سایە بیکاری، فقر و آسیبهای اجتماعی بر زندگیشان گسترده است، مردمی که بە کولبری این کار پر مشقت و پر خطر رو می آورند و جانشان را برای بدست آوردن لقمە نانی در گرو میگذارند، مردمی کە بە ناچار برای یافتن کار تن بە مهاجرت میدهند و مشقات دوری از خانواده را متحمل میشوند، در روز جمعە در یک همبستگی نیرومند با تحریم نمایش انتخابات نشان دادند کە مقاومت و مبارزە برای احقاق حقوق مسلم خود را ادامە دادە و هر بار قدمی بلند تر بە جلو بر میدارند. آنچه که روز جمعه در کردستان اتفاق افتاد ادامه انقلاب ژینا در شکلی دیگر بود. آنها با بایکوت گسترده این انتخابات نشان دادند که از خون جانباختگان خود در جریان انقلاب زن، زندگی، آزادی نگذشته و نخواهند گذشت. این مردم در یک اقدام هماهنگ نشان دادند که کردستان همچنان سنگر انقلاب ایران خواهد بود. روشن است کە هنوز تا پیروزی نهائی راه درازی در پیش است و همبستگی روز جمعه نشان داد کە مردم خود را برای نبردهای سرنوشت ساز آتی آماده می کنند.
جنبه شاخص بایکوت نمایش انتخابات در کردستان را باید در پیوند و همراهی اكثریت قابل توجهی از مردم در سراسر ایران دید. این حرکت سراسری امید بە تغیر را بیشتر از گذشتە در جامعە و در میان مردم معترض بە این حاکمیت تقویت میکند. اگر آنچە را کە روز جمعە اتفاق افتاد در چارچوب حرکت های اعتراضی بویژە در چند سال اخیر قرار دهیم بدون شک میتواند زمینە ساز حرکت های بزرگتری در آیندە باشد و امید بە آیندە روشن را بارور می سازد. آیندەای کە همین مردمِ قربانیان حاکمیت جمهوری اسلامی باید سازندگان آن باشند.