کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
اطلاعیه و بیانیه های حزبی

پیام کمیته مرکزی کومه له به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۴ خورشیدی

این پیام در نخستین دقایق پس از آغاز سال نو توسط رفیق ابراهیم علیزاده از جانب کمیته مرکزی کومه له به زبان کردی تقدیم شد.

 

سلام بر فصل شکوفایی، سلام بر فصل خیزش و قیام

توده‌های مردم کردستان!

 کارگران، زحمتکشان!

 عزیزان خانواده‌های جان‌باختگان!

 رفقای فعال کومله در هر کجا که هستید!

مبارزان زندانی در سیاه‌چال‌های رژیم!

نوروز و سال نو بر شما مبارک باد. امیدواریم در سال جدید، غم از زندگی‌تان دور و روزهایی پر از شادی و آسایش در انتظارتان باشد. امیدواریم، سال نو سال پیروزی‌های بزرگ و سال تحقق آرزوها و خواسته‌های شریف و انسانی‌تان باشد.

عزیزان!

نوروز، نماد مبارزه روشنایی علیه تاریکی، یادآور پیروزی بیداری بر سکوت است. امسال نیز، آتش نوروز در سراسر کردستان شعله‌ور می‌شود تا صدای آزادی‌خواهی و خواست تغییر را به گوش جهان برساند. شعله آتشی که در این نوروز برافروخته می‌شود، در عین حال نماد آن آتشی است که در دل شما برای ساختن جهانی بهتر زنده است.

نوروز در کردستان، که این چنین با این شور و اشتیاق برگزار می‌شود تنها جشنی ساده نیست؛ بلکه تمرین و آماده‌سازی برای فردایی است که در آن توده‌های مردم تشنه آزادی، سرنوشت خود را به دست خود می‌نویسند.

حضور باشکوه شما در مراسم‌های نوروز امسال، از زن و مرد و پیر و جوان، دست در دست یکدیگر این پیام را دارد: که هیچ نیرویی نمیتواند اراده جمعیِ مردمی را که به پا خاسته اند، در هم شکند. این اجتماعات عظیم، پیش درآمدی هستند بر تجمعهای بزرگترِ فردا، روزی که فرصتِ تصمیم گیری درباره سرنوشتِ خویش، از آنِ شما خواهد بود.  ما می‌دانیم شما که با چنین شور و اشتیاقی مراسم نوروز را برپا می‌کنید در چه شرایط دشوار زندگی قرار دارید. هیچ کلمه‌ای نمی‌تواند سنگینی آن فاجعه‌ای را که گرانی و بیکاری و فقر و تنگدستی بر اکثریت مردم این سرزمین تحمیل کرده است، بیان کند.

ما به خوبی می‌دانیم شادی نوروزی شما ریشه در خشم فروخورده مردمی دارد که این زندگی را شایسته انسان این عصر نمی‌داند و پیامی روشن برای دشمنان این مردم دارد که: بترسید از آن روزی که خروش توده‌ها در همین سطح و گسترده‌تر به میدان بیاید و آن گاه مستقیماً علیه شما به راه افتد و تخت و بخت و زندگی فرعونی‌تان را درهم پیچد.

عزیزان!

همه نشانه‌ها به ما می‌گویند که شرایط سیاسی جدیدی در ایران به وجود آمده است. یعنی اگر نه از کل حیات رژیم جمهوری اسلامی بلکه فقط از همین یک سالی که پشت سر گذاشتیم دقیق شویم، این حقیقت برای ما آشکار می‌شود که هم وضعیت درونی حکومت مانند گذشته نیست و هم توازن قوا به نفع توده‌ها تغییر کرده است. از آن روزی که انقلاب ژینا از کردستان جرقه اش زده شد تا به امروز جامعه ما گام‌های بزرگی به جلو برداشته و تجربیات ارزشمند زیادی به دست آورده است. تجربیاتی که پشتوانه حرکت آینده ما خواهند بود. چند ویژگی برجسته برای این شرایط قابل مشاهده است:

اول، توده‌های مردم دیگر منتظر نیرویی نجات‌بخش نیستند که در شبی تاریک از آن سوی مرزها بیاید و آن‌ها را رها کند، آن‌ها خود آن نیرویی هستند که می‌توانند در روز روشن عرصه را بر رژیم اسلامی در تمام کردستان تنگ کنند.

دوم، نه آمریکا و نه هیچ قدرت بزرگی عاشق چشم و ابروی مردم این سرزمین نیستند، آن‌ها به دنبال منافع خود هستند و منافع آن‌ها با منافع اکثریت مردم این سرزمین یکی نیست. هرگز آزادی و زندگی بهتر نمی‌تواند نتیجه دخالت جنایتکاری مانند نتانیاهو و فاشیستی مانند ترامپ در کشور باشد. یعنی آنچه به دست خودمان و نیروی خلاقه و با مبارزه خودمان به دست نیاوریم، به دست نخواهد آمد.

سوم، جمهوری اسلامی در چنان بن‌بستی گرفتار شده که راه رهایی ندارد. ابزارهای آن برای رویارویی با توده‌های ناراضی کند و ناکارآمد شده‌اند. بگیر و ببند و قدرت‌نمایی و تهدید و ترساندن، تأثیری ندارد، مردم شجاع و بی‌باک هستند و در برابر این تاکتیک‌های رژیم عقب‌نشینی نمی‌کنند.

چهارم: حرکت‌ها، یکی پس از دیگری و بی‌وقفه هستند، از یک اعتراض به اعتراض دیگر، از یک اعتصاب به اعتصاب دیگر. این قیام منزوی یک شهر نیست که بر اثر طغیان خشم توده‌ها به خاطر سیاست یا عملکرد مشخصی از رژیم رخ داده باشد، بلکه مانند حلقه‌های زنجیر به هم پیوسته‌اند. این گلوله برفی است که از سرازیری به راه افتاده و بهمنی بزرگ در راه است.

این مبارزه  مدام گسترش می‌یابد، به تدریج عمیق‌تر نیز می‌شود. عمیق‌تر شدن، به معنای آن است که به مسائل و مشکلات مربوط به زندگی اقتصادی مردم کارگر و زحمتکش روی می‌آورد. در این زمینه رژیم نه می‌تواند و نه می‌خواهد تغییری در زندگی و معیشت مردم ایجاد کند. در اینجا رژیم امکان فریب و چشم‌بندی مردم را ندارد. وعده امروز برای فردا برای خانواده‌ای کارگری که سفره‌شان خالی است و هشتشان در گرو نهشان است، محلی ندارد..

مردم مقاوم کردستان!

این را باور کنید، هر شب تاریک ستم، سپیده‌دم روشن آزادی را به دنبال دارد. تاریخ مبارزه مردم آزاده و حق‌طلب در سراسر جهان، گواه است که: طناب ظلم از ضخامت می‌گسلد، ستارگان از عمق تاریکی طلوع می‌کنند و روشنایی می‌بخشند.

مقاومت دختران شجاع و دلیر که با شعار زن، زندگی، آزادی گیسوانشان را به دست باد می‌سپارند، شعارهای پرمعنای پسران جوان پرشوری که این نظام افق آینده آنان را تیره کرده است، نشان می‌دهد که نسل جدید دوشادوش کارگران آگاه و پیشرو با امیدی استوار، بار این راه را به دوش می‌کشند. شما آموخته‌اید که حتی در سخت‌ترین زمستان‌ها، ریشه آزادی در عمق خاک زنده می‌ماند و با رسیدن بهار، جوانه می‌زند.

امسال، نوروز برای مردم کردستان معنایی عمیق‌تر دارد. گردهمایی‌های میلیونی شما در میدان‌های شهر و روستاها، با لباس‌های رنگارنگ و با رقص زیبای هنرمندانه تنها یک جشن نیست؛ بلکه نمایش اتحاد و هویت جمعی شماست.

این تصویر، طرحی است از آینده‌ای که در آن حق اداره زندگی، متعلق به توده‌های مردم است و فردا تصمیم‌ها در میدان‌های عمومی، با فریاد “ما می‌خواهیم” گرفته می‌شود. شما ثابت کرده‌اید که نوروز می‌تواند وسیله‌ای باشد برای نشان دادن اراده شما در راه به دست آوردن حق تعیین سرنوشت، در راه زندگی آزاد و برابر و مرفه برای همه.

مردم مبارز و خستگی‌ناپذیر!

همان‌طور که بلوط‌های زاگرس با ریشه‌های عمیقشان در برابر طوفان‌ها ایستاده‌اند، شما نیز با مبارزه بی‌وقفه‌تان در طول ۴۶ سال گذشته شعله های جنبش انقلابی کردستان را فروزان و زنده نگه داشته‌اید، همان‌گونه هم سد استبداد را می‌شکنید و یخبندان ستم را با آتش مبارزه و قیامتان آب می‌کنید. هر آتش نوروزی که برمی‌افروزید، خورشید کوچکی است بر تاریکی‌ها. هر دختری که با گیسوان پریشان و آوای زلال و دلنشین می‌رقصد، نشانه پیروزی زندگی بر مرگ است.

این را فراموش نکنید: هیچ ستمی پایدار نیست، زیرا حرکت تاریخ، به نفع ملت‌هایی است که به پا خاسته اند. نوروز امسال، مژده‌بخش فردایی است که در آن اداره شهر و روستاها نه با فرمان از بالا، بلکه با خرد جمعی و انتخاب مردم تعیین می‌شود.

وقتی می‌بینیم میلیون‌ها نفر در کردستان و مناطق دیگر ایران، بدون ترس از سرکوب، در خیابان‌ها  در مناسبتهای  نوروزی دور هم جمع می‌شوند، می‌دانیم که این تنها آغاز راه است. این تصویر، آینده را پیش روی ما می‌گذارد: آینده‌ای که در آن شوراهای مردمی و صندوق‌های رأی، جایگزین اسلحه‌ها می‌شوند و مردم، نه در نقش تماشاگر، بلکه در جایگاه تصمیم‌گیرندگان اصلی ظاهر می‌شوند.

مردم مبارز کردستان!

بهار آمد تا ثابت کند که پس از هر زمستانی، زندگی دوباره آغاز می‌شود و هیچ نیرویی نمی‌تواند خورشید را از طلوع باز دارد. بگذار امسال، آتش نوروز، زنجیر ستم را بگسلد، بگذار سبزی طبیعت نماد رویش گام‌های استوار شما به سوی آزادی باشد. بگذار بهار امسال مقدمه بهار آزادی باشد، بگذار سال نو، سال پایان شب تاریک و آغاز سپیده‌دم قدرت مردم باشد.

نوروزتان مبارک و هر روزتان، نوروز باد!