در حالی که سیزده روز از انتقال ناگهانی و اجباری دهها زن زندانی سیاسی از زندان اوین به زندان قرچک ورامین میگذرد،زنگ خطر درباره وضعیت جسمی و روانی این زندانیان به صدا در آمده است.
به گفته «کمپین وریشه مرادی»، زندانیان سیاسی زن در قرچک در شرایطی غیرانسانی نگهداری میشوند. بدون تهویه در گرمای طاقتفرسای تابستان،با سرویسهای بهداشتی فاضلابزده،بدون امکان شستوشوی بهداشتی لباس و با آشپزخانهای مناسب، جان زندانیان در خطر قرار دارد. بر اساس تماسهای محدود زندانیان با خانوادههایشان،آنها در قرنطینهای قرار گرفتهاند که حتی به فروشگاه یا فضای عمومی زندان دسترسی ندارند. تختهای تنگ و اتاقهای شلوغ،انزوای شدید و بلاتکلیفی حقوقی،فشار روانی را به اوج رسانده است.این کمپین،اقدام به انتقال این زنان را بخشی از یک پروژهی تنبیهی دانسته و خواهان واکنش فوری نهادهای حقوق بشری بینالمللی،از جمله گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران شده است.