در حالی که سیزده روز از انتقال ناگهانی و اجباری ده‌ها زن زندانی سیاسی از زندان اوین به زندان قرچک ورامین می‌گذرد،کمپین آزادی وریشه مرادی با انتشار بیانیه‌ای،زنگ خطر را درباره وضعیت جسمی و روانی این زندانیان به صدا درآورد.
به گفته این کمپین،زندانیان سیاسی زن در قرچک در شرایطی غیرانسانی نگهداری می‌شوند؛بدون تهویه،در گرمای طاقت‌فرسای تابستان،با سرویس‌های بهداشتی فاضلاب‌زده،بدون امکان شست‌وشوی بهداشتی لباس و با آشپزخانه‌ای که جان آن‌ها را به خطر می‌اندازد.بر اساس تماس‌های محدود زندانیان با خانواده‌هایشان،آن‌ها در قرنطینه‌ای قرار گرفته‌اند که حتی به فروشگاه یا فضای عمومی زندان دسترسی ندارند.تخت‌های تنگ و اتاق‌های شلوغ،انزوای شدید و بلاتکلیفی حقوقی،فشار روانی را به اوج رسانده است.این کمپین،اقدام به انتقال این زنان را بخشی از یک پروژه‌ی تنبیهی دانسته و خواهان واکنش فوری نهادهای حقوق بشری بین‌المللی،از جمله گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران شده است.