پنج زندانی سیاسی محکوم به اعدام به اسامی “پویا قبادی بیستونی،وحید بنی‌عامریان،محمد تقوی سنگ‌دهی،بابک علیپور و اکبر (شاهرخ) دانشورکار” با ضرب و شتم و تحت فشار به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند و هر لحظه خطر اجرای حکم اعدام آن‌ها وجود دارد.
این انتقال وحشیانه،نه صرفاً یک جابه‌جایی زندانی،بلکه مقدمه‌ای آشکار برای کشتار هدفمند مخالفان سیاسی است.نشانه‌ها حاکی از آن است که حاکمیت ایران بار دیگر در حال تکرار سناریوی قتل‌عام ۱۳۶۷ است؛همان جنایتی که هزاران زندانی سیاسی در آن،بدون محاکمه عادلانه،به دار آویخته شدند.در چنین شرایطی،سکوت و بی‌عملی جامعه بین‌المللی می‌تواند به معنای چراغ سبز به رژیم برای ادامه این ماشین مرگ باشد.امروز،بیش از هر زمان دیگر،ضرورت دارد سازمان ملل،نهادهای حقوق بشری و دولت‌های دموکراتیک با اعتراض علنی،فشار سیاسی و تحریم‌های هدفمند علیه مسئولان این جنایات اقدام کنند.