این فریاد رزمجویانه معترضین در محله اکباتان تهران در شنبه شب 30 اردیبهشت بود. در این شب زنان و مردان مبارز در چندین منطقه تهران، به طور مشخص برای اعتراض به اعدام سه فرزند دلاور مردم مجید کاظمی، صالح میرهاشمی، و سعید یعقوبی به جنگ نیروهای سرکوبگر آمدند.
در شنبه شب 30 اردیبهشت در اکباتان مردم شعار دادند: “ما اومدیم دوباره + خیزش ادامه داره”، قسم به خون یاران + ایستاده‌ایم تا پایان” و در ستارخان؛ “فقر فساد گرونی میریم تا سرنگونی” سید علی بی ریشه – خیزش تموم نمیشه
، به شعارهای دیگر افزوده شد.
تظاهرات مردم منطقه تهرانسر با شعار: “آزادی آزادی آزادی” شکوه خاصی داشت. آزادیخواهان محله صادقیه، محله گیشا و جنت آباد در تظاهرات خیابانی شعار “مرگ بر دیکتاتور” را تکرار کردند. جوانان دختر و پسر همزمان با معترضین در دیگر نقاط پایتخت در خیابان های تئاتر شهر، کارگر شمالی، تهران سر، شهرک باقری، تهرانپارس، شهرک نگین غرب با شعارهای مبارزاتی و ضد رژیمی به میدان آمدند. در بعضی مناطق برای اولین بار شعار “وای به روزی که مسلح شویم” شنیده شد. گروهی از معترضین داد می زدند: “خشم کاشتید، زمان برداشت انتقام است.”
در سی اردیبهشت مردم در چند شهر دیگر از جمله ایلام، زنجان، یاسوج، ساری، کرمان، گوهردشت و فردیس کرج،اسفراین خراسان شمالی و بعضی از محلات مشهد، اصفهان، گرگان و آبدانان اعتراضات شبانه را از سر گرفتند. در آبدانان آزادیخواهان با بستن خیابان و سردادن شعارهای ضد حکومتی اعتراض خود به اعدام ها را نشان دادند. در گرگان، مردم با ایجاد راهبندان و به صدا درآوردن بوق‌های ممتد در خیابان‌ها اعتراض کردند. در مشهد ماموران با تیراندازی تلاش در متفرق کردن مردم نمودند که ناکام ماندند. در اصفهان گروهی از مردم اعتراض کنان به منزل جاوید نام سعید یعقوبی رفته و ضمن محکوم کردن اعدام او و هم پرونده هایش با خانواده و نزدیکان آن جانباخته همدردی کردند. گفتنی است که شعارنویسی و نصب پوسترهای اعتراضی نیز در شهرهای مختلف ادامه دارد.
گذشته از اعتراضات خیابانی، که به برخی از آنها اشاره شد، تشکل های کارگری (شامل سازمان های معلمین و بازنشستگان کارگری)، حقوق بشری، کانون نویسندگان و تعداد زیادی از فعالین سیاسی، فرهنگی و هنرمندان از طریق صدور بیانیه ها و اعلامیه های مشترک در داخل به اعدام قربانیان پرونده ساختگی “خانه اصفهان” شدیدا اعتراض کردند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت ضمن بیانیه تحت عنوان “به اعدام ها اعتراض داریم”، که در 30 اردیبهشت منتشر کرد، قتل های دولتی را علیه انسانیت و منافع کارگران ارزیابی کردند. نویسندگان بیانیه به همراه “شورای سازماندهی کارکران غیر رسمی نفت (ارکان ثالث)” شماری از سازمان های کارگری و دانشجوئی، جمعی از خانواده های جانباختگان انقلاب ژینا و تعدادی از فعالان سیاسی و مدنی و مدافعین حقوق زنان در اعلامیه ای مشترک ضمن محکوم کردن اعدام جانباختگان پرونده “خانه اصفهان” به مردم فرا خوان دادند تا با شعار “نه به اعدام” به هر شکلی که برایشان ممکن است در روزهای اول، دوم و سوم خرداد به اعدام ها اعتراض کنند.
در 30 اردیبهشت دانشجویان طبق فراخوان قبلی با لباس عزا در دانشگاهها حضور پیدا کردند.
در خارج نیز ایرانیان در مقابل نمایندگی های جمهوری اسلامی در لندن، پاریس، رم، استرالیا، بروکسل، آلمان و چند کشور دیگر گرد آمدند و علیه اعدام و سران قاتل جمهوری اسلامی شعار سر دادند.
احیای بعضی از تظاهرات ها و گردهمائی های وسیع خیابانی و محله ای، که بخش موثر انقلاب “زن، زندگی، ازادی” بوده، نمایانگر حساسیت مردم به اعدام توسط جمهوری اسلامی و بویژه اعدام زندانیان سیاسی است. همین واقعیت نشان می دهد که اعتراضات جهت محکوم کردن اعدام زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام بطور کلی می تواند به یک جنبش بزرگ توده ای تبدیل شود. اعدام یکی از پایه های بقای رژیم است. با لغو مجازات اعدام و تحقق شعار آزادی زندانیان سیاسی شمارش معکوس برای رهائی از رژیم جمهوری اسلامی آغاز می شود.