فساد در تار و پود رژیم نهادینه است
روزنامه اعتماد طی مقاله ای که در روز دوشنبه ۲۰ اسفند منتشر کرد کشمکش اصلاح طلبان و تندرو ها بر سر فساد دو وزیر کابینه رئیسی را به تصویر کشید. سید جواد ساداتی نژاد و سید رضا فاطمی امین وزرای وقت جهاد کشاورزی و صنعت معدن و تجارت، وزرای کابینه رئیسی به جرم داشتن نقش در فساد ۳میلیارد و چهار صد هزار دلاریچای دبش به زندان محکوم شدند. نویسنده مقاله نوشته “اعلام محكوميت قطعي دو تن از وزراي دولت آقاي رييسي موجب شد كه واكنش تندي از سوي تندروها را شاهد باشيم.”در ادامه مقاله آمده:
“اين واكنش‌ها در پوشش استدلال‌هايي مطرح شد كه نشان داد فساد در ايران ريشه‌هاي عميقي دارد و تا هنگامي كه اين ريشه‌ها خشكانده نشود، فساد نه تنها حل نمي‌شود، بلكه گسترده‌تر هم خواهد شد.”واقعیت این است که فساد در تمام اندام و جوارح جمهوری اسلامی ریشه دوانده و به صورت ساختاری در آمده است.
فساد ریشه در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی جوامع طبقاتی، به ویژه نظام سرمایه‌داری دارد. فساد نه یک مسئله‌ی فردی یا اخلاقی صرف، بلکه نتیجه‌ی مستقیم نابرابری‌های اقتصادی و استثمار طبقاتی است. در نظام سرمایه‌داری، تمرکز ثروت و قدرت در دست اقلیتی کوچک که ثروتشان از طریق استثمار، فرار از مالیات، رانت خواری، زمین خواری و نظایر آنها بدست آمده سبب شده که فساد به درجات گوناگون در آن وجود داشته باشد. چنین اقلیتی ترجیح میدهند در معاملات با داخل و خارج با عده ای سیاستمدار و دلال دزد سروکار داشته باشند و از طریق آنها در معاملات دچار سد اخذ مالیات،نظارت و بوروکراتیسم نشوند.
جمهوری اسلامی یک حکومت سرمایه دارانه اسلامی است که عده ای آخوند به قدرت خزیده و اوباش سپاهی بر آن حاکمند. اینها دارای ثروت های افسانه ای هستند. آنها چون مالیات نمیپردازند و هیچگونه کنترلی بر میزان ثروتشان نیست ریشه فسادی هستند که سرتا پای جمهوری اسلامی را تنیده است.پیرامون اینها هرمی از انسان دغل و چپاولگر شکل گرفته اند که بعضی از آنها صرفا در تصفیه های داخلی به دام می افتند.بعضی از پروندها که به رسانه رخنه داده شده نوک کوه فساد است که می توان به چند تای از آنها اشاره کرد.
پرونده فساد بانکی: در سالهای اخیر، چندین پرونده فساد بزرگ در سیستم بانکی ایران افشا شده است. به عنوان مثال، پرونده‌هایی مانند «فساد سه هزار میلیاردتومانی» در بانک صادرات و «پرونده فساد در بان کسرمایه» از جمله مواردی بودند که توجهات زیادی را به خود جلب کردند.
پرونده فساد در شرکت‌های دولتی: برخی از شرکت‌های بزرگ دولتی نیز درگیر پرونده‌های فساد شده‌اند. به عنوان مثال، پرونده‌هایی مربوط به فساد در شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت یا سازمان‌های وابسته به شهرداری‌ها از جمله این موارد هستند.
فساد در پروژه‌های عمرانی: اکثر قریب به اتفاق پروژه‌های بزرگ عمرانی نیز با اتهامات فساد مواجه شده‌اند. این پروژه‌ها شامل ساخت سدها، جاده‌ها و سایر زیرساخت‌های بزرگ می‌شوند که در برخی موارد، اختلاس و سوء استفاده از بودجه‌های کلان گزارش شده است.
فساد در سیستم قضایی: در برخی موارد، اتهامات فساد برآمده از سیستم قضایی غیر مستقل نیز رو شده اند. این موارد شامل اتهامات مربوط به رشوه‌گیری، پارتی‌بازی و سوءاستفاده از قدرت در میان سران این قوه و بسیاری از قضات و مقامات قضایی بوده است.
آنچه در مورد فساد در جمهوری اسلامی گفتیم قطره ای است از اقیانوس. فساد پایه اقتصاد و عامل بقای جمهوری اسلامی است. فساد در دست گروههای مافیائی گوناگون صاحب قدرت ابزاری برای تصفیه حساب درونی نیز می باشد. همین فساد یک نیروی سرکوبگر جاهل، متعصب و آتش به اختیار را پیرامون هسته اصلی قدرت فراهم آورده است. آنها بویژه در زندانهاو نیز در رویاروئی با انقلابیون معترض بویژه در سالهای۹۶ و ۹۸ و در دوره خیزش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” نهایت سنگدلی خود را نشان دادند. اما جمهوری اسلامی، که برای بقا تماما به نیروی سرکوبش متکی است، با ریختن ترس مردم از دستگاه فاسد سرکوبگرش، عمر ننگینش به شماره افتاده است. باید تاکید کرد که فساد در سطح و میزان کنونی با حاکم شدن رژیم اسلامی متولد شد و با مرگش و جایگزینی آن با حکومتی مردمی در همین سطح از بین خواهد رفت. اما اصل فساد به سرنگون کردن رژیم اسلامی از بین نخواهد رفت. فساد ریشه دار است فقط در یک حکومت مردمی با اهداف و افق سوسیالیستی و برابر طلبانه می توان به طرزی موثر آنرا ریشه کن کرد.