دستگاه بیداد جمهوری اسلامی بعد از صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری در گیلانk پخشان عزیزی، فعال حقوق زنان و مددکار انسان های نیازمند در کردستان را با پرونده سازی به اعدام محکوم کرد.
پخشان، که فعالی انسان دوست، مددکاری تحصیل کرده و سیاسی و زنی آگاه و اهل مهاباد می باشد، اولین بار در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۸ در گردهمایی اعتراضی دانشجویان کورد دانشگاه تهران علیه اعدام‌های سیاسی در کوردستان، توسط ماموران امنیتی بازداشت شد. وی پس از ۴ ماه بازداشت با قرار وثیقه آزاد شد.
او بار دیگر در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او از همان ابتدای بازداشت برای گرفتن اعتراف اجباری و تن دادن به خواست بازجویان پاپوش دوز تحت شکنجه های شدید قرار گرفت.خودش طی نامه ای از زندان و در همین ماه جولای۲۰۲۴نوشت:
” در همان روز اول بازجویی، پیشنهاد قضایی‌نشدن پرونده و فیصله همه‌چیز بی سر و صدا داده میشود.
(چون تسلیم نمی شود) بارها در بازجویی به دار می‌کشیدنش. ۱۰ متر به قعر زمین فرو می‌بردنش و باز بیرونش می‌آوردند. …سرش بارها به صندلی کوبیده میشود. توهین‌ها، تحقیرها و تهدیدهای هویتی و تاریخی بر سرش می بارد. اینهمه در شرایطی است که در بدترین شرایط روحی و جسمانی قرار دارد. شرایط مذکور حاصل اعتصاب طولانی و ۵ ماه سلول انفرادی بوده که دهشتناک‌ترین شکنجه سفید است .
پخشان در این نامه ار رفتنش به کردستان سوریه و خدمت به آوارگان و زخمیان حملات داعش و سایر تروریست های اسلامی در زیر شکنجه و عربده های بازجو چنین دفاع میکند:
“ تمامی فعالیت و تلاشم در راستای خدمت‌رسانی و ادای دین تاریخی نسبت به تجارب زیسته‌ام وسرکوب‌های تاریخی‌ام بوده است.”
او در عنفوان جوانی خطر کرد،به روژآوا رفت و در آنجا تمام توش و توان خود را آگاهانه و مددکارانه در خدمت زنان و مردان داعش شکنی گذاشت که با دادن بیش از ۱۳هزار جانباخته یکی از فاشیستی ترین نیروهای تروریست اسلامی و مورد حمایت دولت های ترکیه و عربستان را در هم شکستند. او تجارب و دانسته های مددکاریش را در اختیار مردمی قرار داد که در شمال و شمال شرق سوریه یک خود مدیریتی دموکراتیک و دوستدار محیط زیست را پایه گذاشته و به طرزی جانانه از آن دفاع کرده اند. این سیستم رشک آزادیخواهان و مدلی مردمی پر از آزمون برای فعالان سیاسی در سراسر جهان می باشد.
پخشان در این باره در نامه نوشت:
“صد البته اعتقاد راسخ دارم به اینکه راه درست رسیدن به یک جامعه دموکراتیک نیز اساسا حاصل اتخاذ شیوه‌ای دموکراتیک برای برساخت جامعه اخلاقی-سیاسی‌ای است که مردم خود مسائل اجتماعی را به مشورت می‌گذارند، دغدغه‌شان میشود و راه حل میابند. مشارکت حداکثری مردم در حل مسائل جامعه انسجام اجتماعی و راه برون رفت از بحران خواهد بود و این عین زندگی با علم و عَلَم زن است که تحقق دموکراسی به تحقق آزادی منجر خواهد شد.”
پس از صدور حکم اعدام با اتهام مسخره “بغی” مازیار طاطایی و امیر رئیسیان، وکلای پخشان عزیزی با بیان خبر صدور حکم اعدام برای موکلشان به رسانه های خبری گفتند:
“متاسفانه شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران برای خانم پخشان عزیزی حکم اعدام صادر کرده است و این حکم البته بدوی است و ما در حال تدارک لایحه فرجامخواهی و ثبت اعتراض به این حکم هستیم”.
مازیار طاطایی جهت آگاهگری بیشتر گفت:
“فرض کنیم وجود یک عکس از متهم با سلاح در منطقه‌ای که مورد حمله داعش قرار گرفته است و نشانه تردد وی در سوریه با سلاح باشد، سوال این است که بر فرض حمل سلاح در سوریه در زمان جنایات داعش و در منطقه‌ای که هیچ نیروی ایرانی نبوده، چگونه مصداق تلاش نظامی و مسلحانه علیه نظام جمهوری اسلامی تلقی شده است؟”
خبر صدور حکم بدون پایه اعدام برای پخشان، که پس از صدور حکمی مشابه برای شریفه محمدی، پخش شده است، خشم و نفرت زیادی در جامعه را موجب گردیده است. این خشم و نفرت در شبکه های اجتماعی به گستردگی منعکس گردیده است.واقعیت این است که صدور این گونه احکام انتقام سران رژیم از انقلاب “زن، زندگی، آزادی” با پیش آهنگی زنان است.
برادر پخشان گفته که همزمان با صدور حکم اعدام برای خواهرش سه نفر دیگر از اعضای خانواده دستگیر و زندانی شده اند.”
ماموران قوه قضائی و زندانبانان خبر صدور حکم اعدام را در روز سه شنبه در حالی به پخشان عزیزی ابلاغ کردند که زندانیان سیاسی در ۱۶زندان علیه حکم اعدام و برای لغو آن در اعتصاب غذا به سر میبردند.این کمپین که از ۲۶ هفته قبل راه افتاد و تا همین امروز، که زندانیان سیاسی ۵ زندان دیگر به آن پیوستند مورد حمایت وسیع در ایران و خارج قرار گرفته و در حال گسترش می باشد. بدون شک صدور حکم اعدام برای پخشان و شریفه جنبش علیه اعدام در جامعه را وسیع تر و عمیق تر خواهد کرد.باید به همت مبارزات بیرون زندان دست رژیم اسلامی را از جان زندانیان سیاسی در بند کوتاه کرد.