اعلامیه مشترک حزب کمونیست ایران
سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
شلیک به حق رای همگانی
و اعلام رسمی استبداد مطلقه در حکومت اسلامی
علی خامنه ای رهبر حکومت اسلامی در روز سه شنبه ۲۹فروردین ۱۴۰۲ در پاسخ به درخواست برخی از ۸ تن از نمایندگان تشکل‌های دانشجویی و برخی سیاستمداران درونی رژیم برای برگزاری رفراندم پیرامون موضوعات اساسی مورد اختلاف، با صراحت اعلام کرد:« مسائل گوناگون کشور مگر قابل رفراندوم است؟ کجای دنیا این کار را می‌کنند؟ مگر همه مردم که باید در رفراندوم شرکت کنند امکان تحلیل آن مسئله را دارند؟ این چه حرفی است؟ می خواهند کشور را ۶ ماه گرفتار بحث و جدل و دو قطبی کنند».
سخنان خامنه ای اعلام رسمی استبداد مطلقه و بازگشت به عصر قجری است. این سخنان یادآور سخنان محمد علی شاه قاجاراست که گفته بود: «ملت غلط می کند ما را نخواهد، رعیت را چه به سرکشی، رعیت را چه به استنطاق صاحبقران، رعیت را چه به فریاد حق طلبی، رعیت غلط می کند ما را نخواهد، رعیت گوسفند و ما شبانیم. سایه ماست که آرامش می دهد، نعمت ارزانی می کند و دفع بلا می کند، مایی که آبرو می دهیم، ماییم که مالک ایرانیم، خون جواب آزادی است.
علیخامنهای،رهبرحکومتاسلامیومریدمصباحیزدیودیدگاههایفقهیاوست،درشرایطیازنفیرفرانداموبیاطلاعیمردمازتحلیلمسائلسخنمیگویدکهفراموشکردهاستگلاهگشاد “جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم نه یک کلمه بیش” بر متن انقلاب مردم، تصویب “قانون اساسی جمهوری اسلامی” با رای مردم به تصویب رسیده است. به نظر می رسد حال حکومت اسلامی به این نتیجه قطعی رسیده است که «مردم سالاری دینی» به معنای «هر فرد، یک رآی، یک بار» است. نظرات خامنه ای به معنای نفی قانون اساسی خود رژیم و نفی حق حاکمیت مردم است.
سخنان خامنه ای در نفی حق مردم در برگزاری رفراندم بر سر مسائل اساسی، نه تنها نفی حق رای مردم است بلکه او با دروغ آشکار انجام رفراندم در دیگر کشورها را نیز کتمان کرده و می پرسد:« کجای دنیا این کار را می‌کنند؟». در این جا لازم به یادآوری است که مردم سوئیس به صورت مرتب و گاه چند بار در سال پیرامون اساسی ترین مسائل کشوری از طریق رفراندم موضع گیری می کنند. از سوی دیگر در چهل و چند سال سیطرۀ حکومت اسلامی بر ایران، مردم اکوادور در ۱۲ رفراندوم به ۶۵ سوال دربارۀ «مسائل گوناگون کشورشان» در پای صندوق های رای پاسخ گفته اند، هوگوچاوز در طول چهارده سال حکومتش، ۵ رفراندوم ملی برگزار کرد. از سال ۱۹۸۹ که رفراندوم به عنوان یک مرجع تصمیم‌گیری در قانون اساسی اروگوئه گنجانده شده ، تا به امروز ۲۳ رفراندوم ملی در این کشور برگزار شده است. دیکتاتور ژنرال آگوستو پینوشه در طول ۱۷ سال حکومتش در شیلی، ۳ رفراندوم ملی برگزار کرد که در آخرینش، ۵۴ درصد مردم شیلی با ادامه حکومتش مخالفت کردند. دیکتاتور شیلی در کمتر از دو سال بعد از آن، از قدرت کناره‌گیری کرد.
خامنه ای در نفی همه پرسی بر این نکته تاکید می کند که « مگر همه مردم که باید در رفراندوم شرکت کنند امکان تحلیل آن مسئله را دارند؟». در این رابطه این سئوال مطرح می شود که شخص رهبر رژیم مگر چه تخصص خاصی دارد که در تمامی مسائل کشور دخالت می کند؟ او از کدام دانش علمی برخوردار است که سیاست های کلی نظام را تعیین می کند و حتی دخالت های همیشگی در اجرائیات کشور را انجام می دهد که او حق دخالت در تمامی مسائل را دارد، اما خرد جمعی ۸۵ میلیون ایرانی و ذهنیت شکل گرفته و جمعی مردم پیرامون موضوعات گوناگون نمی توانند پیرامون موضوعات مورد اختلاف نظر رآی بدهند؟
درحکومتاسلامیتحترهبریعلیخامنهایکه تمام قد در برابر رای و اراده مردم ایستاده است، اکنون حتی رقابت های درون حکومتی نیز بی معنا شده است. از این رو شاهد رشد و گسترش شکاف در میان جناح های گوناگون حکومتی هستیم. این روند را در پررنگ شدن نقش استصوابی شورای نگهبان در حذف تمامی کاندیداهای جناح های رقیب در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری دیده ایم. «بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی»، حرکت در راستای حذف تمامی بندهایی از قانون اساسی است که زیر فشار جنبش توده ای، پس از انقلاب بهمن در آن گنجانده شده بود. حالا آن قانون اساسی نیز از محتوا تهی شده و حتی نمی تواند میثاق درونی جناح های حکومتی باشد. از این روست که برخی از نیروهای درون رژیم به فکر تغییر قانون اساسی افتاده و مسئله رفراندم را پیش کشیده اند.
صراحت کلام علی خامنه ای در نفی حق رای مردم، پاسخ حکومت اسلامی به شعار آزادی خواهانۀ مردمی است که خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» را به پیش راندند و با شعار «مرگ بر دیکتاتور» ناقوس مرگ استبداد مطلقه دینی را به صدا درآوردند. اکنون زمان آن رسیده است که مردم دلیر ایران همان پاسخی را به سلطان مطلق العنان کنونی بدهند که یک صد سال پیش به محمد علی شاه و یاران قزاق و روس اش دادند. خیزش انقلابی ژینا برای آزادی های بی قید و شرط سیاسی، دمکراسی فراگیر، گسترده، مشارکتی و از پائین مبارزه می کند و برای پیروزی در این راه به بسیج گسترده ترین نیرو نیاز دارد. این حکومت را تنها با قدرت لایزال مردم می توان و باید به زیر کشید نه با دریوزگی های سیاسی در پیشگاه دشمنان دمکراسی و نژادپرستان بنیادگرا و نئوفاشیست های رنگارنگ سلطه جو. حالا که حق رای مردم را به گلوله بسته اند، باید با پای هایمان رای بدهیم و حق تعیین سرنوشت مان را بدست بگیریم.
سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) و حزب کمونیست ایران
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
پیروز باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
پنجشنبه ۳۱ فروردين ۱۴۰۲ برابر با ۲۰ آوريل ۲۰۲۳