یک جمع بندی از اخبار انتشار یافته کارگری نشان می دهد که کارگران در سه ماهه پائیز امسال۷۴۰ اکسیون مبارزاتی داشته اند. ۳۳۸ اکسیون توسط بازنشستگان انجام گرفته است.کارفرما های دولتی و خصوصی در برابر اکسیون ها و مطالبات کارگران شاغل با وعده وعید های توخالی، به کار گرفتن تشکل های جعلی و افراد دست پرورده و یا حتی نادیده انگاشتن آنها و مطالباتشان کوشش میکردند خسته شان کنند تا به ناچار دست از خواسته هایشان بردارند. آنها چند ماهی است که شروع به اخراج کارگران معترض و اعتصابی کرده اند. برای نمونه ۱۵تن از نمايندگان نفتگران اركان ثالث صنعت نفت به دليل مطالبه حقوق صنفي و قانوني خود و همكاران‌شان با خطر اخراج مواجه شده‌اند.
اين كارگران كه عملا نماينده۱۲۰ هزار كارگر اركان ثالث شركت ملي حفاري ايران و صنعت نفت هستند، خبر داده اند كه از طريق شركت ملي حفاري ايران و از خرداد امسال به «هسته گزينش جنوب» معرفي شدند و پس از احضار توسط اين نهاد، درباره مطالبات صنفي همكاران‌شان و دلايل مطالبه‌گري هم توضيحاتي داده‌اند.
طبق آخرین اطلاع طي ۷ ماه اخير، دو نفر از اين كارگران، حكم اخراج قطعي دريافت كرده‌اند، 5 نفر ديگر در انتظار دريافت حكم اخراجند و ۸نفر ديگرنيز در نوبت احضار به هسته گزينشند تا تكليف ادامه اشتغال يا اخراج ايشان معلوم شود. علیرغم این تاکتیک جدید نفتگران مذکور با تداوم مبارزات و تحکیم وحدت خویش به کارفرمای اصلی نفت و پیمانکاران نشان داده اند که آنها همانطور که توطئه به کار گرفتن تشکل های دولت ساخته را خنثی کردند از طریق مبارزه همکاران اخراجی خود را نیز باز میگردانند.
بنا به گزارش شورای سازماندهی کارگران ارکان ثالث روز دوم و سوم دیماه یک هزار نفتگر برای تحقق مطالباتشان اعتصاب و گردهمائی کردند. روز چهارم دیماه معترضین به ۵ هزار نفر رسیدند. روز هشتم دی اعتراضات ادامه یافت. شورای سازماندهی اعلام کرد که اکسیون های با شکوه با وجود همه سنگ اندازیهای اتحادیه دولت ساخته «تندگویان» بدست آمده است. مطالبات این کارگران که خواسته تمام کارگران پیمانکاری نفت استعبارتند از: حق تشکل، تجمع و اعتراض، حذف کامل شرکتهای پیمانکاری، بازگشت به کار فوری و بی قید و شرط یاسر احمدی نژاد و همه کارگران اخراجی و پایان دادن به برخورد امنیتی با کارگران معترض، اجرای صحیح طرح طبقه بندی مشاغل و نظام پرداخت عادلانه و همتراز با کارگران رسمی و قراردادی پیرو توافقات قبلی با وزارت نفت، اجرای بدون تبعیض تردد ۱۴ روز کار ۱۴ روز استراحت برای کارگران اداری و پشتیبانی و بقیه کارکران، افزایش حقوق مطابق با سایر شرکتهای غرب کارون، شیفتی کردن پرسنل بومی یا تعطیلی پنجشنبه، تعیین روز مشخص در ماه جهت پرداخت کردن حقوق، پرداخت پاداش اورهال وتولید و پاداش های مناسبتی، پرداخت کلیه معوقات قبلی، انتخاب بیمهتکمیلی براساس میزان ارائه خدمات.
مبارزات پیگیرانه بازنشستگان کارگری نیز همان خصوصیت تداوم شجاعانه نفتگران ارکان ثالث را داشته است. این بازنشستگان که مستمریشان حداکثر ۸ میلیون تومان در ماه است، با این مقدار ناچیز تنها قادرند یک هفته نیازمندی های خود را تامین کنند. بنابراین گروههای مختلف بازنشستگان چند سال است هرکدام یک روز هفته را برای گردهمائی و اعلام مطالباتشان تعیین کرده اند. دوشنبه های اعتراضی کارگران بازنشسته مخابرات کشورنسبت به کاهش قدرت خرید، عدم پرداخت مطالبات و قطع خدمات بیمه تکمیلی درمان همچنان ادامه دارد. این بازنشستگان به شکل سازمانیافته و همزمان در تعدادی از استان ها با برپایی تجمع، راهپیمایی ،سردادن شعارها و برافراشتن پلاکاردها در مقابل ادارت کل مخابرات و یا در تهران درساختمان مرکزی شرکت مخابرات مطالبات خود را فریاد زده اند. بنا به آخرین خبرها در دوشنبه گذشته این معترضین در استان های آذربایجانشرقی و غربی، اصفهان، ایلام، زنجان، فارس، کردستان، کرمانشاه، گیلان، هرمزگان و استان تهران مقابل ساختمان مرکزی شرکت مخابرات ایران.
بازنشستگان در کنار شعارهای معیشتی شعارهای سیاسی نیز سر داده اند و برای نمونه میتوان به شعار های زیر اشاره کرد «فریادفریاد، از این همه بیداد.»، «آقازاده آمریکاست، تورمش مال ماست.» ،«نه جنگ میخوایم، نه کشتار، رفاه میخوایم ماندگار» ،«نه به اعدام»،«زندانی سیاسی آزاد باید گردد.»
بازنشستگان گرچه به نسبت کاری که به آن اشتغال داشته اند نظیر اشتغال در مخابرات، آموزش و پرورش، فولاد، نفت بدرجاتی خود را متشکل کرده اند، با این حال هنوز به شدت پراکنده هستند. آنها نیز مانند بقیه کارگران به تشکل های سراسری طبقاتی، صنفی و سیاسی خود نیازمندند تا قادر شوند مطالبات خود را تحمیل نمایند خود را برای مبارزات تاریخساز پیشِ رو مجهز نمایند.