۱۹ نوامبر، برابر با ۲۹ آبان۱۴۰۳، روز جهانی مبارزه با کودک آزاری نامیده شده است.مصائبی که نظام سرمایه داری به اکثر جمعیت ۸میلیاردی دنیا تحمیل کرده فراوان می باشد و در این میان مصائب تحمیل شده به کودکان و کودک آزاری، بویژه آزار دختران، به معنی عمیق کلمه مو بر تن انسان راست میکند.
این مناسبت به پیشنهاد فعالان “مقابله با آزار و خشونت علیه کودکان” در اجلاس جهانی زنان در سال ۲۰۰۰ تعیین شد، زیرا مقارن با بیستم نوامبر بود که طبق تقویم سازمان ملل روز تصویب کنوانسیون جهانی حقوق کودک و روز جهانی کودک بود.
اشکال کودک آزاری را در چهار گونه روانی یا عاطفی، جسمی، جنسی و بیتوجهی، دسته بندی کرده اند. عوامل گوناگونی مسبب کودک آزاری میشوند که در میان آنها می توان به استثمار، نابرابری، جنگ، فقر، تبعیض، مذهب، سنت، خشونت در محیط کار، مراکز آموزش ناسالم و خانواده های عقب مانده اشاره کرد. تمام اشکال کودک آزاری کهدر چهار گوشه جهان علیه کودکان شایع استبه دهشتناک ترین وجه توسط نظامیان اسرائیلی علیه کودکان فلسطینی، بویژه در غزه، اعمال شده و میشود. تارنمای رسمی مرکز اسناد سازمان ملل متحد در ۲۰ اسفند ۱۴۰۲ گزارشی را منتشر کرد تحت عنوان «خشونت اسرائیل علیه کودکان فلسطینی پس از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ افزایش یافته است». در این گزارش آمده که دولت اسرائیل کودکان فلسطینی در کرانه باختری و نوار غزه را از حق زندگی، تحصیل، مسکن مناسب و حق برخورداری از مراقبت‌های بهداشتی و مهمتر از همه با کشتار بیرحمانه کودکان آنها را از حق حیات محروم کرده است. گزارش مذکور همچنین به بازداشت صدها کودک فلسطینی اشاره میکند که بازداشت شده و در زندان های اسرائیل به اشکال مخوفی شکنجه ی روانی و جسمی میشوند.
مجلس اسرائیل «کنست»اخیراقانونی را تصویب کرد که به موجب آن فعالیت” آژانس امداد رسانی و کاریابی سازمان ملل متحد برای پناهندگان فلسطینی” (اونروا)، را در غزه به شکل خاص، و به طور کلی در فلسطین را ممنوع نموده است. این سازمان سیزده هزار تن را در استخدام دارد و از طریق آنان به فلسطینی ها و مخصوصا اهالی غزه و از جمله کودکان کمک های آموزشی و بهداشتی می دهد. ممنوع کردن فعالیت اونروا به قول رامی ابو جاموس، روزنامه نگار مشهور و شجاع مانده در غزه به معنای قطع زندگی برای باقی ماندگان فلسطینی در غزه و مقدم بر همه کودکان می باشد.
آزار کودکان در ایرانِ تحت حاکمیت جمهوری اسلامی اساسا فرزندان کارگران و زحمتکشان شامل میشود. آزار دهنده ترین عامل آزار کودکان در این کشور فقر، محرومیت از تحصیل، پرداختن کودکان خانواده های تنگدست به کار از روی ناچاری در محیط های ناامن (مثل تفکیک زباله) و از جمله در خیابان ها می باشد. در همین شرایط است که کودکانبه دام باند هایمافیائی می افتند. باندهای قاچاقِ مواد مخدر گذشته از حمل و نقل مواد بویژه از دختران در کسب و کار سکس نیز استفاده میکنند. شواهد نشان می دهد که غالب این باند ها سری در سپاه پاسداران دارند و یا به آنها باج می دهند. بخشی از این دختران به زور و یا فریب در کشورهای خلیج به کار بردگی جنسی گمارده می شوند و یا حتی به شیوخ صاحب ثروت فروخته می شوند. گذشته از این اقداماتِ مافیائی باندهائی علنی دختران را برای صیغه دادن آماده کرده و در شهرهائی چون مشهد و شیراز در اختیار توریستهای عرب میگذارند. علم الهدا، امام جمعه مشهد،گفته است که صیغه کردن دختران برای توریستهای عراقی موجب ایجاد ثواب میشود، زیرا به قول او آن عربها از شهرهای مذهبی به ایران سفر کرده و برکت می آورند. در کنار این قوادی رسمی، آخوند ها تعداد زیادیدختر۹ سال به بالا را برای مردان در سنین مختلف عقد میکنند که شدیدا آزار دهنده می باشد. این آزار وقتی شدیدتر میشود که این کودکان مادر میشوند.
گذشته از اینها سپاه کودکان خیابانی و یا زندانی را به عنوان بسیجی استخدام کرده و در تظاهرات به کار میگیرد. در خیزش انقلابی ژینا این نوع کودکان در سرکوب به کار گرفته شدند. نوشته اند سپاه عامدانه عکس های این کودکان را در شبکه اجتماعی پخش کرد تا آنها امکان پیوستن به جامعه را از دست بدهند.
آنچه بیان شد گوشه ای از آزارهائی است که در شرایط ایجاد شده توسط جمهوری اسلامی بر کودکان شناسنامه دار ایرانی روا داشته میشود. این ستم و آزارها به درجات شدیدتری علیه کودکان بدون شناسنامه و نیز فرزندان مهاجران افغانستانی اعمال میشود.
آزار دادن کودکان در ایران محصول سیستمی سیاسی و اقتصادی است که بورژوازی و حکومت اسلامی برای آنها و والدینشان رقم زده اند. فقر تباه کننده و نابرابری حاصل از آن است. بعضی از آخوند ها نظیر میربافری، عضو مجلس خبرگان و مراد پایداری ها، این فقر، آزار و تباهی را موجبی ضرور میداند تا امام جعلی زمان زودتر ظهور کند. او به این طریق به فقر راندن۷۰ در صد جمعیت ایران با کودکانشان توسط رژیم و کارفرماها را تقدیس میکند. راه حل ریشه ای این ستم و آزار به گور سپردن رژیم اسلامی سرمایه است.