فردا سه شنبه اول اکتبر، برابر با دهم مهرماه، روز جهانی سالمندان است. مجمع عمومی سازمان ملل، در ۱۴ دسامبر ۱۹۹۰، این روز را با این هدف تعیین کرد تا دولت ها و رسانه ها دستاوردهای شهروندان سالمند در جهان را مورد ستایش قرار دهند، مسائل و مشکلاتشان را بررسی کنند و برای حل آنها چاره جویی نمایند.
در حال حاضر جمعیت دنیا حدوداً ۸ ملیارد نفر است. تخمین زده می شود که بیش از یک میلیارد نفر بالای ۶۵ سال سن دارند، یعنی سالمند به حساب میآیند. از آنجا که سرمایه داران فقط به تولید کالا و خدمات و بردن سود می اندیشند، سالمندان از نظرشان انسان های از رده خارج شده و هزینه بر به حساب می آیند. صاحبان سرمایه در بریتانیا برای دهه ها کارگران را «هەند» یعنی «دست» خطاب میکردند. وقتی این دست دیگر نمی توانست برای آنها ثروت و خدمات بیافرینند، آنها را در بهترین حالت مستوجب ترحم قلمداد میکردند. سالمندانی که در تمام جوامع سرمایه داری، بدرجات گوناگون، مورد آزار بوده و از ۶۵ سال به بالا با درآمد بسیار کمتری از درآمد دوران کاری زیسته اند، در مقابل کارفرمایان و دولت ها دست به اعتراض و مبارزه زده اند. اینان که از پشتیبانی زنان و مردان پیشرو برخوردار بوده اند، دولت ها را ناچار کرده اند تسهیلاتی برای سالمندان فراهم کرده و از آنها حفاظت به عمل آورند. برای مثال زنان و مردان سالمند و حامیان آنها در اول اکتبر ۲۰۱۹ در مقیاس هزاران نفره در شهرهای بزرگ دنیا رژه رفتند و نسبت به «پیر آزاری» و بی تفاوتی دولت ها و رسانه ها در مقابل آن اعتراض کردند.
در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، مقامات رژیم اذعان کرده اند که ۵۵ درصد سالمندان، بویژه در روستاها، از حمایت دولت و پشتیبانی بیمه های اجتماعی محرومند. طبق اطلاعات رسانه های داخل کارگرانی که پس از سالیان طولانی کار کردن بازنشسته به حساب آمده و از سازمان تامین اجتماعی حقوق دریافت میدارند درآمدشان در بهترین حالت ۸ میلیون تومان در ماه، یعنی سه بار زیر خط فقر، بوده و تا این أواخر تنها مخارج ۱۰ روز از ماهشان را تامین میکرد. اکنون با گرانی سرسام آور و دائما رو به افزایش، مخارج همین ده روز را نیز تامین نمی کند. این وضعیت فاجعه بار سبب شده تا سالمندانِ گاهی حتی بالای ۸۰ سال نیز ناچار شوند در شغل های قبلی با حقوق و دستمزد کمتر و یا در شغل های تازه کارهایی ساده و بدون مهارت را بپذیرند تا با دستمزد ناچیزشان اندکی از بار زندگی بکاهند. اینان، که بناچار و ناخواسته جای کارگران جوان را پر میکنند، «سالمند کارگر» خوانده شده و به ناحق مورد انتقاد اقشاری از جامعه نیز قرار میگیرند. منتقدین فراموش میکنند که جمهوری اسلامی و سرمایه داران با فقرآفرینی سبب شده اند تا سالمندانِ اکثراً مریض در سرما و گرما ناچار شوند کار کنند. سالمندانی که جمهوری اسلامی و صاحبان سرمایه آنها را در تنگدستی و در شرایط نامناسب و غیر انسانی نگه داشته اند طبعاً با بدنی ناتوان و روانی خسته آماج حملات انواع میکرب ها و ویروس ها بوده و هستند.
گرانی، تورم، و سقوط ارزش پول ایران از یک سو و گرانی روز افزون همه کالاها و سرویسهای مورد نیاز مردم، باعث فقر و معیشت سخت بازنشستگان و سالخوردگان است. پاره ای از اقلام غذایی چون ماهی از سفره آنها حذف شده و مصرف گوشت هم بسیار کم شده است. لبنیات و تخم مرغ که غذایی اصلی بخش تهیدست جامعه است با افزایش قیمت ۱۰۰ درصدی روبرو بوده، سرویسهای چون آب، برق، گاز، تلفن و اینترنت حدود نیمی از حقوق یک خانواده چهار نفری را می برد. بسیاری از بازنشستگان سالخورده بعد از ۴۰ سال کار برای تامین مایحتاج زندگی خود و خانواده اشان مجبور می شوند دنبال شغلی بگردند و یا فقر و مشکلات بیشتری را تحمل نمایند.
مطالبات بازنشستگان درمبارزاتی که برای چند سال است که ادامه دارد. افزایش مستمری به نسبت تورم و تامین یک زندگی شایسته؛ همسانسازی حقوق ها، حل مشکلات بیمه تکمیلی، به حساب آوردن کارهای مشاغل سخت و زیان آور در تعیین مستمری ها از مطالبات این بخش از محرومان جامعه ایران است. مبارزات بازنشستگان، که بخشی از مبارزات کارگران ایران بوده،به دفعات مورد حمله نیروهای سرکوب قرار گرفته است. قوه قضایی فاسد رژیم نیز در این مورد برای کارگران بازنشسته فعال دست به پرونده سازی زده است.
سرنگونی این نظام فاسد و مرتجع که باعث فقر و فلاکت پیران و بازنشستگان است پاسخ مردم ناراضی و ملیونها از پدران و مادران ما است که شایسته بهترین و امن ترین شرایط زندگی بعد از یک عمر تلاش و زحمت هستند.