نیروهای سازماندهی شده و مسلح شده توسط دولت ترکیه متشکل از سلفی های افراطی که به نام «جبهه تحریر شام»، شناخته می شوند، پایمال کردن حقوق اولیه مردم کرد در کردستان سوریه (روژآوا)را در دستور کار خود قرار داده اند. این نیروها که طی سالهای اخیر کنترل استان ادلب سوریه را دست داشتند، با هدایت دولت ترکیه از هیچ فرصتی برای حمله به مناطق تحت کنترل نیروهای سوریه دموکراتیک که بخش عمده آنرا زنان و مردان آزادیخواه کرد تشکیل می دادند، کوتاهی نمی کردند. اکنون همین نیروها هستند که حکومت جدید کشور سوریه را تشکیل داده اند. از نخستین اقدامات دولت جدید در دمشق تهدید و تحت فشار گذاشتن نظام خودمدیریتی روژاوا بوده است. آنها بلافاصله خواستار خلع سلاح نیروهای سوریه دموکراتیک و آزاد کردن دهها هزار زندانی داعشی شده اند که توسط این نیرو نگهداری می شوند. همزمان ارتش ترکیه نیز با تجمع نیروهایش در مرز، آرایش نظامی تعرضی برای حمله زمینی به کوبانی و مناطق دیگر کردنشین به خود گرفته است. این در حالی است که بخشهایی از این مناطق از جمله کانتون عفرین سالهاست که در اشغال دولت ترکیه قرار دارد و آنرا عملا به صورت یکی از استانهای ترکیه اداره می کند. سیاست اردوغان دائمی کردن این اشغالگری است. زبان رسمی در این منطقه ترکی است و پول رایج ترکیه در آن به کار برده می شود. إدارات دولتی، تابعی از تشکیلاتهای مشابه خود در ترکیه هستند. بخشهای وسیعی از مردم کرد ساکن این مناطق را به زور کوچانده اند و دستاندرکار تغییر همیشگی دموگرافی این منطقه هستند.
اقدامات اشعالگرانه و توسعه طلبانه ترکیه در کردستان همچنان ادامه دارد و چشم طمع به بقیه مناطق تحت کنترل نیروهای سوریه دموکراتیک دوخته است. ارتش ترکیه از ماه اکتبر سال ۲۰۲۳ به‌بعد، با استفاده از معطوف شدن رسانه ها و اذهان عمومی به حملات ددمنشانه دولت اسرائیل به غزه، در ادامه یورش های قبلی خود بطور منظم، مناطق کردنشین را بمباران کرده است. در این حملات وحشیانه نیروگاه‌های برق، پست‌های انتقال انرژی و پالایشگاه‌های نفت تخریب شده اند. آنها بیمارستان‌ها و تاسیسات تأمین آب را به کرات مورد حملات هوائی و توپخانه ای قرار داده اند. هدف اصلی این حملات از بین بردن زیر ساختهای اقتصادی و خدماتی سیستم خود مدیریتی روژآوا است. ارتش ترکیه گذشته از حملات هوائی، نیروهای مزدور خود تحت عنوان ارتش آزاد سوریه را برای حملات زمینی به کار گرفته است.
هدف دولت ترکیه از این آدم کشی‌ها در کردستان سوریه که هر بار بر دامنه و شدت آن افزوده میشود، کوچاندن مردم از مناطق تحت حاکمیت نیروهای سوریه دموکراتیک و اجرای سیاست شوونیستی تغییر بافت جمعیتی در این منطقه است. با سقوط بشار اسد در دمشق حملات ارتش ترکیه و مزدورانش بر علیه نیروهای سوریه دموکراتیک شدت گرفته است. آتش بسی که با میانجیگری سپاهیان آمریکا که در این منطقه حضور دارند، بر قرار شده بود، مدام از جانب مزدوران دولت ترکیه نقض می شود. فرماندهان آمریکائی در محل به نوبه خود با اعمال فشار بر نیروهای سوریه دموکراتیک خواستار عقب نشینی این نیروها از کوبانی و خلع سلاح مردم محلی شده اند.
ارتش ترکیه همزمان با ادامه حملات خود در روژآوا با تجاوز به خاک کردستان عراق، با تآسیس دهها پایگاه نظامی در عمق منطقه، با بمباران های مداوم این منطقه، خانه های مردم را ویران، باغات و مزارع کشاورزی را نابود و آسایش و امنیت را از مردم سلب نموده است. بطوریکه هم اکنون بخشهای وسیعی از شمال اقلیم کردستان به اشغال ارتش ترکیه در آمده است و ارتش ترکیه در مسیر پیشروی خود با هدف ماندگار شدن، به تاسیس دهها پایگاه جدید اقدام و هزاران سرباز خود را در آنها مستقر کرده است.
با پیوند خوردن ناسیونالیسم افراطی ترک و بنیادگرایی اسلامی، ما شاهد خشونت و تروریسم دولتی ترکیه در کردستان ترکیه و در دو بخش کردستان در سوریه و عراق هستیم، یعنی دولت ترکیه همزمان در سه بخش کردستان به کشتار و سرکوب مبارزات مردم کردستان مشغول است.
در شرایطی که دولت آمریکا برای تامین منافع خود همراهی با دولت ترکیه را بر حمایت از مردم روژآوا ترجیح میدهد، در شرایطی گروه به قدرت رسیده در دمشق در همراهی با دولت ترکیه نخستین هدف خود را نادیده گرفتن حقوق مردم کرد و نابود کردن دستآوردهای اجتماعی جنبش روژاوا قرار داده است، در چنین شرایطی تنها حامیان واقعی جنبش روژآوا، مردم مبارز در منطقه و آزادیخواهان جهان هستند. حمایت و پشتیبانی همه جانبه از مردم آزادیخواه و حق طلب کردستان سوریه برای دفاع از دست آوردهایشان یک نیاز عاجل است.