اعلامیه مشترک
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
شکست خفت بار اطلاعاتی ـ امنیتی رژیم اسلامی از سازمان های اطلاعاتی “سیا”، “موساد” و دیگر سازمان های اطلاعاتی غربی، در جریان تجاوز جنایتکارانه ارتش اسرائیل به ایران، بهانۀ جدیدی شده است در خدمت حاکمیت جمهوری اسلامی علیه خواهران و برادران مهاجر افغانستانی مان. با بهره برداری از این شکست تحقیرکننده اطلاعاتی، که بیانگر نفوذ سازمانیافته، هدفمند و نهادینه شده در سلسله مراتب بالائی سازمان های اطلاعاتی ، امنیتی، نظامی و سیاسی حاکمیت جمهوری اسلامی است، نهادهای امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی دو سیاست را به شکل هم زمان در پیش گرفته اند. اول ـ تشدید سرکوب علیه فعالان سیاسی، مدنی، صنفی، فرهنگی و اجتماعی با اتهام “جاسوس موساد” و دوم ـ تشدید فشار بر مهاجران و پناهجویان افغانستانی و اخراج گسترده آنها با اتهام “همکاری با اسرائیل”. روشن است که این دو محور، بهانه ای بیش نیست. همگان به خوبی می دانند که نه فعالان مدنی و صنفی و نه مهاجران افغانستانی از محل زندگی سران و فرماندهان نظامی ـ امنیتی، از محل تشکیل جلسات نهادهای نظامی و انتظامی، از نحوه جابجایی های رهبران رژیم و یا از مکان ساختمان های حساس حکومتی هیچ اطلاعی نداشته اند. این فراافکنی رذیلانه، تلاشی است برای خاک پاشیدن در چشم مردم و توجیه سیاست های سرکوبگرانه حاکمیت اسلامی.
تشدید موج مهاجرستیزی و افغان ستیزی، مدت هاست از سوی رسانه ها و شبکه های اجتماعی و ارتش سایبری و حتی نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی آغاز شده بود. این بحث در میان مقامات دولت جدید جمهوری اسلامی مطرح گشته که موج مهاجران جدید در دولت رئیسی با اهداف خاص دنبال شده است. این ادعا مطرح می شود که این مهاجران و پناهجویان عامل بیکاری بخش بزرگی از جمعیت جوان کشور هستند. این استدلال نیز سرپوشی است بر سیاست های اقتصادی ویرانگر حکومت جمهوری اسلامی است. این که حجم اقتصاد ایران در اوایل انقلاب بهمن دو برابر اقتصاد ترکیه یا دو برابر اقتصاد کره جنوبی بود و امروز حتی در حد حجم اقتصاد شرکت سامسونگ کره جنوبی نیز نیست و در میان کشورهای همسایه بالاتر از افغانستان است، محصول سیاست های سیاسی و اقتصادی رهبری جمهوری اسلامی است. حاکمیت اسلامی با عدم سازماندهی یک اقتصاد مردم محور یا حتی عدم رعایت ضرورت های اقتصادی یک اقتصاد معمول سرمایه داری، مسئول این ویرانگری اقتصادی است. این رژیم با در پیش گرفتن سیاست خارجی ماجراجویانۀ سازماندهی “محور مقاومت” با هدف تحقق شعار ضدبشری “نابودی اسرائیل” ، با راه اندازی صنعت هسته ای بی ثمر و بهانه دادن به تحریم های گسترده و جنایتکارانه امپریالیستی علیه مردم ایران، با فساد نهادینه شده ای که اختلاس دو میلیارد و هفتصد میلیون دلاری چای دبش تنها یکی از نمونه های آن است، عامل اصلی ویرانی اقتصاد کشور و بیکاری گسترده جوانان این کشور است. نشانه گرفتن انگشت اتهام به سوی مهاجران و پناهجویان افغانستانی به عنوان عامل بیکاری جوانان، لاپوشانی حقیقت و خاک پاشیدن در چشم مردم است.
ظرفیت اقتصاد کشور بزرگی همچون ایران با امکانات عظیم اش، در صورتی که با الزامات علم اقتصاد، اداره می شد، نیاز به نیروی کار گسترده ای داشت که با توجه به سرعت پیری جمعیت در کشور، می بایست روی جذب نیروهای مهاجر از کشورهای همسایه برنامه ریزی می کرد. عدم توجه سران کشور برای تصویب یک قانون مدرن برای حق شهروندی پناهجویان و مهاجران به کشور، ریشه در این سیاست ویرانگر اقتصادی دارد. بخش بزرگی از جوانان افغانستانی که در ایران هستند، در اینجا متولد شده اند. نه تنها آنها بلکه والدین شان که سال های سال در این کشور کار و زندگی کرده اند، می بایست تاکنون شهروندان برابر حقوق ایران محسوب می شدند. توجه داشته باشیم که آن هشت میلیون مهاجر و پناهجوی ایرانی که از سرکوب های فاشیستی حکومت اسلامی گریخته بودند، همگی اکنون شهروندان برابر حقوق در کشورهای اروپایی، کانادا، آمریکا و استرالیا هستند. اما این امکان هم در ایران و هم در پاکستان از مهاجران و پناهجویان افغانستانی که چهل سال جنگ های امپریالیستی در کشورشان را تجربه کرده اند و زیر سرکوب دولت های فاشیستی طالبان قرار داشته اند و به این دلیل به کشورهای همسایه پناه آورده اند، دریغ شده است.
ما تشدید فشار علیه خواهران و برادران افغانستانی مان توسط جمهوری اسلامی را به شدت محکوم می کنیم. متهم کردن کلیت جامعه مهاجران و پناهجویان افغانستانی به “همکاری با اسرائیل” یک اقدام جنایتکارانه و ضدبشری است که به آینده مناسبات مردمان دو کشور همسایه با فرهنگ و تمدنی مشترک ضربات جبران ناپذیری خواهد زد. ما از همه مردم شرافتمند کشورمان و از همه فعالان سیاسی، مدنی و فرهنگی تقاضا داریم به این موج اخراح ها اعتراض کرده و به شکلی روشن و آشکار از حق شهروندی و از حقوق انسانی خواهران و برادران افغانستانی مان دفاع کنند. اجازه ندهیم سیاست های فاشیستی حاکمیت اسلامی، آینده مناسبت با مردم کشورهای همسایه مان را به مخاطره بیاندازد. مبارزه برای رابطه برابر و همبستگی مردم در این منطقه ، سرمایه گرانبهایی است که می تواند برای ساختن آینده ای شکوفا در این منطقه بسیار تاثیرگذار و راهگشا باشد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی؛ دمکراسی و سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
پنجشنبه ۱۲ تير ۱۴۰۴ برابر با ۰۳ ژوئیه ۲۰۲۵
اعلامیه مشترک شماره: ۱۰۷