جمهوری اسلامی از زمان شروع حمله حماس در (هفتم اکتبر) ۱۵ مهر و شروع جنگ اسرائیل علیه فلسطینیان در تمام عرصه بر فشارهای طاقت فرسای قبلی خود علیه مبارزین، آزادیخواهان و آزاد اندیشان افزوده است. در اینجا به مهمترین تعرضات رژیم و مبارزات و مقاومت ها در مقابل آنها اشاره میشود:
کاربدستان قضائی بالاخره فرصت بدست آورده و قاسم آبسته، زندانی عقیدتی اهل مهاباد، را در روز یکشنبه ۱۴آبان۱۴۰۲ ، پس از ۱۳ سال و نه ماه، اعدام کردند. قاضی یا بخوان جلاد مقیسه، در یک دادگاه 2 دقیقه ای به او گفته بود: “اولا کُرد هستید، این یک اعدام! ثانیا اهل سنت هستید این دو اعدام و ثالثا تفکر سلفی دارید این سه اعدام … والسلام!” در روز ۱۲ آبان جمعی از زندانیان قزلحصار طی یک نوشته خواستار شده بودند: “نگذاریم شرایط کنونی و برخواستن آتش جنگ در منطقه فرصتی را برای گرفتن جان یک هموطن و قتل حکومتی او فراهم سازد.”
پس از اعلام جانباختن آرمیتا گراوند، که همچون ژینا امینی بدست حجاب بانان جانباخت، در ششم آبان موجی از اعتراضات در داخل و خارج علیه توحش جمهوری اسلامی شروع گردید. عکس العمل رژیم مثل همیشه درندانه بود. کاربدستان از طریق ماموران بر میزان فشارهای قبلی بر خانواده آرمیتا افزودند. آنها میخواستند خانواده روایت دروغین رژیم در باره ضعف تندرستی آرمیتای تکواندو کار را پذیرفته و تبلیغ کند که با تو دهنی مواجه شدند. آنها در روز خاکسپاری ۱۷ تن از شرکت کنندگان را دستگیر کردند. جواب بعضی از جوانان رزمنده راه اندازی دیوار نویسی علیه رژیم و دادن شعارهای ضد حکومتی شبانه بود.
کاربدستان جمهوری اسلامی در همین مدت بر میزان فشار بر زنان سینماگر مخالف حجاب اجباری به شدت افزودند. آنها در کنار احضار سینماگران شجاع آزاد پوش به بیدادگاه اسم آنها را به مقامات مربوطه دادند تا از سپردن کار به آنها جلوگیری شود. عکس العمل های کلیه این آزاد پوشان معترض مثل همیشه شجاعانه بود. برای نمونه کتایون ریاحی در جواب وزیر ارشاد و مسئولین سینمائی حکومتی، که ممنوع کاری سینماگران مذکور را اعلام کرده بودند، گفت: “شرافتم اجازه کار در سینمای امروز را نمی‌دهد، شما کی باشید؟”
ترانه علیدوستی روز ششم آبان با استفاده از هشتگ مهسا امینی و آرمیتا گراوند درباره ممنوع از کار شدنش در اینستاگرام نوشت: «اگر در فیلم‌هایتان بازی نمی‌کنم یک ثانیه فکر نکنید شمایید که توانسته‌اید محرومیتی برای من بسازید.» این بازیگر سینما افزود: «دلیل پشت کردن به سینمای شما این است که از آن روسری زوری که در فیلم‌هایتان در حمام و اتاق خواب هم سر ما می‌گذارید، هنوز دارد خون می‌چکد.» او در پایان تاکید کرد: «من پارچه‌ای که خواهرانم را کشت، برای فیلم‌های شما به سر نمی‌کنم.»
اعتراض در میان دانشجویان بعضی از دانشگاه ها، علیرغم تشدید فشار بر دانشجویان مبارز و ضد حجاب اجباری، نسبت به مسائل صنفی و سیاسی بالا بود. دانشجویان شماری از دانشگاه‌ها، از جمله امیرکبیر، صنعتی شریف و الزهرا مرگ آرمیتا، همچون مرگ ژینا، را قتل حکومتی خواندند و ضمن دیوار نویسی عکس های او را روی تخته ها آویزان کردند.جمهوری اسلامی طی مدت یاد شده در برابر اعتراضات خانوده های دادخواه و بویژه مادران جانباختگان سبعیت چشمگیری از خود نشان داد. برای نمونه مهسا یزدانی، مادر «محمدجواد زاهدی»، از جانباختگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، را به ١٣ سال زندان محکوم کرد. این مادر شجاع در یک‌سال گذشته همواره دادخواه خون فرزندش بوده و در کنار خانواده‌های دیگر جانباختگان جنبش انقلابی ژینا ایستاده است.اقدامات سرکوبگرانەای که برشمرده شد، نمایانگر درماندگی ڕژیم و مبارزات، اعتراضات و مقاومت های معترضین جسور مظهر رزمندگی بوده است.در مدتی که سران و کاربدستان رژیم می کوشیدند با وارونه جلوه دادن واقعیت جنگ حماس علیه اسرائیل و با فرافکنی مشکلات فراوان و کمرشکن داخلی فضائی کاذب به نفع خود و حاکمیت خونبارِ شکست خورده شان بوجود آوردند، مبارزه و اعتراضات ضد رژیم و کارفرمایان دولتی و خصوصی رو به رشد بوده است. مبارزات هفتگی کارگران صنایع و خدمات مختلف نظیر نفتگران، زنان آزاد پوش، بلوچ ها، بازنشستگان و معلمین در کنار اعتراضات و مبارزات یاد شده به طور مداوم جریان داشته است. سران و کاربدستان حکومت سرمایه داری اسلامی نیز در عین افزایش فشار در عرصه های مورد اشاره به تعداد اعدام ها و نیز تیراندازی به کولبران و سوختبران در مقیاسی چشمگیر افزود. اما رژیم که در تامین نیازهای اولیه مردم ناتوان است، بدون شک با مبارزات و اعتراضات بیشتری از جانب زنان، کارگران، انقلابیون و آزادیخواهان روبرو خواهد شد، و روند سرنگونی آن تسریع خواهد شد.