بنا بە درخواست ” شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران” امروز پنج شنبە ٢ دیماە ١٤٠٠ خورشید ی، اعتراض و نارضایتی سراسری ، متحدانە و سازمانیافتە معلمان کشور در مخالفت با لایحە “ناقض و تحمیلی” هفتە گذشتە مجلس رژیم در بیش از صد شهر ایران برگزار گردید. معلمان معترض کە حضور زنان در صفوف آنان بیشتر از اعتراضات گذشتە بود ، مطالبات حق طلبانە خود، از جملە ” رتبەبندی ، افزایش حقوق ماهانە ،همسانسازی حقوق ها، آزادی معلمان بازداشت شدە، آموزش رایگان و… ” را بار دیگر رو بە حاکمیت فریاد زدند. در برخی از شهرها از جملە تهران و شیراز با یورش نیروهای انتظامی، تجمع آرام و مسالمت آمیز معلمان بە خشونت کشیدە شد. معلمان طی قطعنامەای کە در تجمعات امروز آنان در شهرهای مختلف قرائت گردید ، بر ادامە اعتراضات تا رسیدن بە خواستەهایشان تاکید نمودند . اسامی شهرهای کە امروز اعتراضات در آنها برگزار شد ، بە شرح زیر است :
تهران ، شیراز ، سنندج ، یزد، مریوان، فیروزآباد، همدان ، ارومیه ، نیشابور، کرج سبزوار، مشهد ، فیروزآباد، ایذه، نوشهر، بوشهر، شیراز، بوکان، کرمانشاه، رشت، قزوین، ملایر، بابل، شاهرود، گلپایگان، نورآباد ممسنی، اصفهان، داراب, اهواز، برازجان، ماهشهر، شهرضا، آباده، اندیمشک، سردشت، رامهرمز، شیروان، ساری، شوش،بهمئی، بندرخمینی، سقز، سربندر، لردگان، آمل، خرم آباد، بهبهان، فیروزآباد، تبریز، شهرکرد، بجنورد، اراک، گرگان، جهرم، پلدختر، لاهیجان، کرمان، دهگلان، ایلام، گناوه، گچساران، دشتستان، ، اشکنان، فردوس، لامرد، خمینی شهر، گتوند، سمیرم، اسلام آباد، ازنا، تربت حیدریه، بندرعباس، تربت جام، دلفان، قروه،اردبیل، بافق، زنجان، بیجار، اقلید، نی ریز، سمنان و گلستان … برگزار شد.
امروز معلمان ایران بعنوان بخشی از طبقە کارگر ، سازمانیافتە ترین و متحدترین بخش این طبقە در نبرد روزانە و در حرکتی سراسری علیە فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران هستند. نقطە قوت جنبش معلمان نسبت بە دیگر جنبش اعتراضی و اجتماعی ، در اتحاد ، سازمان ، رهبری ، پیگیری خواست و مطالبات آنان است . در همان حال ، نقطە ضعف این جنبش در عدم ملحق شدن دیگر بخش های جنبش کارگری و دیگر جنبش های اعتراضی و مبارزاتی بە آن است . با وجود پنج بار اعتراض سراسری و متحدانە معلمین از آغاز سال تحصیلی جدید تا کنون و علی رغم عقب نشینی رژیم از سکوت و بی توجهی بە مطالبات معلمان ، از جملە “طرح ناقض رتبەبندی” توسط مجلس رژیم ، کە معلمان بە درست بە آن معترض هستند، رژیم کماکان خود را پاسخگو بە خواست حق طلبانە معلمان نمی داند. اگرچە باید این واقعیت ارزشمند را دید و آنرا تثبیت کرد کە جنبش معلمان ابعاد و انعکاس کشوری و جهانی یافتە و شرایط و توازن قوا را بە نفع جنبش مطالباتی ،چند قدم بە جلو سوق دادە است ، اما هنوز کافی نیست . لازم است جنبش معلمان و بویژە رهبری این حرکت ، ( شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران) ، در فکر اقدامات و راهکارهای دیگر جهت خطاب قرار دادن کل جامعە از زاویە نمایندگی دیگر جنبش های حق طلبانە و مطالباتی در برابر رژیم باشد. برای نمونە حضور فعال دانش آموزان شهر مریوان از استان کردستان در اعتراض امروز این شهر ، سخنرانی نمایندە آنان ، حمایت بی دریغ از حرکت معلمان و تاکید بە “اتحاد معلم و دانش آموز” ، حرکتی قابل ستایش و قابل تعمیم در جهت ارتقاء و گسترش اقدام متحدانە معلمان و دانش آموزان و اولدین آنان در اعتراضات ایندە است و باید از آن استقبال کرد و در تجمع های ایندە این اقدام را از یک شهر بە کل جنبش و سراسر کشور گسترش داد.
حفظ اتحاد و انسجام درونی جنبش جاری معلمان، ارتقا تاکتیک های مبارزاتی آن با شعارهای وحدت بخش از جملە” آزادی معلمان و دیگر زندانیان سیاسی دربند” ، “معلم بە پا خیز، برای رفع تبعیض”، در قامت نمایندگی اکثریت جامعە علیە تبعیض ، فساد و سرکوبگری حکومت ظاهر شدن ، اتکا بە رهبری دوراندیش ، جسور و فداکار، از شرط پیشروی حال و ایندە جنبش جاری معلمان است.
جنبش معلمان بە سان هر جنبش و حرکت اجتماعی دیگر، از گرایشات و نگرشهای مختلف اجتماعی تشکیل شدە است. ضروری است رهبری این جنبش بر تردید و ناپیگیریهای درونی خود از جملە جریان لیبرال ، محافظەکارو مردد فایق آید .از سوی دیگر، اکنون کە رژیم قصد جواب دادن بە مطالبە معلمان بە هر دلیلی را ندارد، جا دارد رهبری جنبش معلمان بە تاکتیک و شیوە کارهای دیگری در ارتقاء مبارزات کنونی بە سطوح فراتر تا امروز ، از جملە تحصن و اعتصاب عمومی بیندیشد و در صورت موافقت ، احتمالات و امکانات موجود پیرامون فراخوان تحصن و اعتصاب عمومی را بررسی و موانع سد راە و احتمال موفقیت آنرا بە دقت بسنجد و در مورد عملی کردن آن تصمیم بگیرد. اعتصاب عمومی حربە و ابزار مناسب در مقابل رژیم های سرکوبگر جهت پاسخگوکردن آنان بە مطالبات کارگران و تودەهای جان بە لب رسیدە است. اعتصاب عمومی، کل سیستم و از جملە ماشین سرکوب آنرا فلج و زمین گیر میکند و جنبش را جهت ارتقاء بە اقدامات بعدی و تکامل یافتەتر آمادە میکند.
حمایت دیگر بخش های معترض جامعە و در راس آنان کارگران شاغل در مراکز صنعتی و تولیدی ، بویژە صنعت نفت و پتروشیمی ها، حمایت و همراهی جنبش دانشجویی و دانش آموزان از اعتصاب و تحصن معلمان ، نیاز حیاتی و ضروری جنبش ما در گام برداشتن بە سوی پیروزیهای بزرگتر است.
حسن رحمان پناە
٢ دیماە ١٤٠٠خورشیدی