بیانیه کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
به مناسبت ۴۲مین سالگرد تاسیس حزب
۱۱ شهریور ۱۴۰۴ چهل و دومین سال تاسیس حزب کمونیست ایران است. در این روز، پیش از هر چیز، یاد و خاطره آن همرزمانی را گرامی می‌داریم که جان خود را بر سر آرمان رهایی طبقه کارگر، زحمتکشان و ستمدیدگان نهادند. به آنانی که در سیاه چالەهای رژیم جمهوری اسلامی زیر وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها جان باختند، بر چوبه‌های دار روح آزادی‌خواهی را به پرواز درآوردند، یا در سنگرهای مقاومت انقلابی کردستان، در صفوف پیشمرگه‌های کومه‌له، در نبرد رو در رو با دشمن، هستی خود را فدا کردند و به پایداری خانواده‌های مقاوم و سربلند آنان درود می‌فرستیم. پایداری و مقاومت همه زندانیان سیاسی را که در مقابل دستگاه سرکوب ایستاده‌اند ارج می نهیم و امید داریم خروش توده‌های محروم، درهای زندان‌ها را فرو ریزد و این آزادگان را به آغوش عزیزانشان بازگرداند.
تاسیس حزب کمونیست ایران، در روز یازدهم شهریور سال ۱۳۶۲ حرکتی بود در مسیری که طبقه کارگر می تواند و باید پیروزمندانه بپیماید تا از طبقه استثمار شونده و محروم این جامعه به طبقه حاکم گذر کند. تا جامعه ایران را از همه مصائبی که اکثریت مردم ستمدیده و استثمار شده با آن دست بگریبان هستند رها سازد.
امروز، حزب کمونیست ایران سالگرد تأسیس خود را در شرایطی گرامی می‌دارد که رژیم جمهوری اسلامی در عمیق‌ترین بحران حیات خود دست و پا می‌زند. دست رژیم اسلامی از دخالت‌های منطقه‌ای که سال‌ها منبع قدرت و نفوذ آن محسوب می‌شد، کوتاه شده است. پروژه اتمی که با هزینه میلیاردها دلار از حاصل رنج و کار مردم در حال تکمیل آن بود، چون حبابی ترکید و هر چه در آن بود دود شد و به هوا رفت. تحریم‌های چندجانبه بین‌المللی، ناکارآمدی، فساد گسترده و هزینه‌های سرسام‌آور نظامی و دخالت‌های منطقه‌ای، اقتصاد ایران را به ورطه نابودی کشانده است. نرخ تورم سرسام‌آور، ریزش ارزش پول ملی، بیکاری گسترده، گرانی بی‌امان، پائین بودن سطح دستمزدها، کمبود آب و برق، تخریب محیط زیست و نابودی منابع طبیعی کشور، زندگی دهها میلیون از مردم ایران را به کابوس تبدیل کرده است. حاصل ۴۶ سال تبلیغات ارتجاعی و ترویج خرافات با میلیاردها دلار هزینه نه تنها اهداف ایدئولوژیک و سیاسی رژیم را برآورده نکرد، بلکه به رویگردانی بیشتر مردم و بویژه جوانان از باورهای مذهبی منجر شده است. اسلام سیاسی در قدرت شکست خورده و برای همیشه از صحنه سیاسی ایران رخت بر بسته است.
در درون این تناقضات و بر متن رشد روز افزون جنبش های پیشرو اجتماعی، زمینه ای بوجود آمده است تا حزب کمونیست ایران در کنار دیگر کمونیستها، کارگران آگاه، زنان آزاده، دادخواهان جسور و همه آزادیخواهان در سطح سراسری وظایف انقلابی خود را با امید به آیندەایی روشن به پیش ببرد. حزب کمونیست ایران که انسان را در مرکز اهداف و برنامه های خود دارد، برای برپائی حکومت شورایی و برای تحقق آزادی و سوسیالیسم از طریق سازمان دادن مبارزات انقلابی کارگران و زحمتکشان تلاش می کند.
سوسیالیسم وسائل تولید و ثروت های عمومی را در خدمت منفعت مشترک جامعه به کار می اندازد. با خلع ید از طبقه سرمایه دار، موقعیت اقتصادی و اجتماعی ممتاز آنان را به مثابه طبقه حاکمه سلب کرده و آن ها را به شهروندان عادی جامعه تبدیل می کند. سوسیالیسم هدف تولید را نه کسب سود، بلکه تامین نیازهای جامعه قرار می دهد. سوسیالیسم به جای دیکتاتوری سرمایه بر اقتصاد جامعه با روشهای بوروکراتیک آن، برنامه ریزی عقلانی، دموکراتیک و مبتنی بر مشارکت و تصمیم گیری آگاهانه و آزادانەی عامه مردم را، مبنای کار خود قرار می دهد. سوسیالیسم به جای سیستم مبتنی بر اجیر کردن اکثریت جامعه از طرف اقلیتی که وسائل تولید معیشت را در انحصار خود گرفته اند، کار همگانی، مشارکت همگانی و برخورداری همگانی را خواستار می شود. استثمار انسان به دست انسان پایان می یابد. سوسیالیسم تامین زندگی شایسته برای تمام اهالی را هدف خود قرار می دهد و کودکان و سالخوردگان و بیماران را با مراقبت و احترام تحت حمایت می گیرد. سوسیالیسم رشد تکنولوژی را در خدمت تامین نیازهای مادی و معنوی انسان و سعادت او پی می گیرد و کاهش ساعات کار را در برنامه خود قرار می دهد. سوسیالیسم دیوار عبور ناپذیر تقسیم کارهای اسارت آور طبقاتی کنونی را در هم می شکند و برای اولین بار امکان واقعی برای آموزش دلخواه و کار دلخواه و داوطلبانه را بر روی اکثریت مردم می گشاید. جامعه ای که در آن دغدغه معیشت روزانه و محدودیت های تباه کننده آن زندگی انسان ها را در خود نخواهد فشرد و اصل:«از هرکس مطابق توانش، به هرکس مطابق نیازش» حاکم خواهد بود. سوسیالیسم جامعه کنونی با طبقات و امتیازات طبقاتی را که بر بیگانگی، عجز و انفراد آحاد انسانی استوار است، همراه با ایدئولوژی ها و خرافات توجیه کننده آن، به موزه تاریخ خواهد سپرد و بر جای آن اجتماع آزاد افرادی خواهد نشست که در آن رشد آزاد هر فرد شرط رشد آزاد همگان است.
در انطباق با این اهداف مسیر استراتژیک ما تقویت و ایجاد پیوند جنبش‌های پیشرو اجتماعی: جنبش کارگری، جنبش زنان، معلمان، بازنشستگان، پرستاران، دانشجویان و جوانان، جنبش انقلابی مردم کردستان و دیگر جنبش‌های اعتراضی است. جنبش هائی که نیروهای عظیم و پایان ناپذیر انقلاب آتی ایران هستند. گسترش این جنبش ها، هماهنگی در شعارها، همزمانی در اقدامات، انتخاب تاکتیک‌های هوشمندانه و کم‌تلفات، و حفظ وحدت در عین کثرت، از وظایف حیاتی پیشروان این جنبش‌ها و حزب کمونیست ایران است.
اما تمام تاریخ انقلابات گواهند که تحقق اهداف مذکور تنها با نیروی آگاهی و همبستگی طبقه کارگر ممکن خواهد شد، طبقه ای که در حزب یا احزاب سیاسی خود متشکل شده باشد. حزب کمونیست ایران با همه سنت و سابقه اش، در کنار فعالین سوسیالیست نسل جدید، خود را بخشی از چنین حرکتی می داند و در آن ایفای نقش می کند. بنانهادن ستادی دارای مقبولیت اجتماعی، متکی به سوسیالیسم علمیِ به روز شده در قرن بیست و یکم، انترناسیونالیست، روشن بین، دارای برنامه، استراتژی و سیاستهای روشن که جامعه را از نقطه عطفهای تاریخی و حساس، پیروزمنداند عبور دهد و به سوی پیروزی نهائی رهنمون شود .
زنده باد حزب کمونیست ایران
زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
۱۱ شهریور ۱۴۰۴