شرایط سیاسی کنونی جامعە ایران و کردستان و نیازهای عاجل مبارزە طبقاتی بیش از هر زمان دیگر، وحدت سوسیالیست‌های این جامعە را می‌طلبد. در پاسخ بە چنین نیازی ما، “کومەلە” (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران) و “روند سوسیالیستی کومەلە”، وحدت سیاسی و تشکیلاتی خود را اعلام می‌کنیم.
ما به عنوان یک جریان کمونیستی نه تنها خواهان هممبستگی و وحدت هرچە وسیع‌تر سوسیالیست‌های جامعە ایران و کردستان، بلکه مصمم هستیم که پیگیرانه زمینه‌های سیاسی و عملی این اتحاد فراگیر را فراهم سازیم. ما قویا باور داریم که در بستر شرایط فعلی این همبستگی و وحدت فراگیر می‌تواند امید به شکل‌گیری رهبری سوسیالیستی در جنبش‌های رادیکال اعتراضی را تقویت کند و چە بسا در یک پروسە چنین رهبریی را بە امر واقع تبدیل نماید.
جامعە ایران در تب و تاب تحولات مهم و سرنوشت سازی بە سر می‌برد. فقر، بیکاری، افزایش مداوم قیمت اقلام خوراکی و نیازمندی‌های روزانە مردم، تعمیق شکاف طبقاتی، سرکوب خونین و وحشیانە از یک سو و اعتراضات مداوم، نفرت از جمهوری اسلامی و امید بە پایان حاکمیت ضد مردمی آن از دیگر سو، سیمای ایران امروز را ترسیم می‌کند. همه این‌ها در شرایطی جریان دارند که اقتصاد ایران تحت حاکمیت رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی در آستانه فروپاشی قرار گرفتە است. عمده زیرساخت‌های اقتصادی از بین رفته‌اند. محیط زیست به شدت تخریب شده است. مراکز تولیدی یکی پس از دیگری ورشکسته و تعطیل میشوند. فساد ساختاری، از بالا تا پایین نظام سیاسی موجود را تنیده است. حلقه قدرت محدود و محدوتر و صفوف فوقانی رژیم بیش از پیش دچار تزلزل جدی و ریزش چشمگیری شده‌اند. جنبشش‌های اجتماعی نیرومندی نظیر جنبش کارگری، جنبش معلمان، بازنشستگان و غیره در ایران و در کردستان در ابعاد بسیار نیرومندتری از گذشته ظاهر شده‌اند. مطالبات طبقه کارگر و اقشار معترض به سرعت سیاسی میشوند و کل رژیم و ماهیت آن را به چالش می‌کشند. رابطه نظام حاکم و مردم قطبی شده و به نقطه بدون بازگشت رسیده و نه تنها مشروعیت رژیم، بلکه نفس اقتدار و حاکمیت آن توسط توده‌های میلیونی زیر سوال رفته است. در عرصه روابط خارجی نیز تنش با آمریکا و دولت‌های غربی همچنان ادامه دارد و قدرت و نفوذ رژیم در منطقه نیز کاهش یافته است. این عوامل جملگی دست به دست هم داده و رژیم اسلامی را در شرایط تلاش برای بقای خود قرار دادەاند.
علی‌رغم گستردگی و تداوم اعتراضات، متاسفانە هنوز یک رهبری پیشرو، که مقبولیت اجتماعی کسب کرده باشد و به عنوان آلترناتیو وضع موجود پا به میدان عمل گذاشته باشد، شکل نگرفته است. احزاب سیاسی چپ و راست اپوزیسیون موجود در ایران هیچ کدام نتوانسته‌اند در راس این اعتراضات قرار گیرند. اما بی‌شک مبارزات و اعتراضات جنبش‌های رادیکال موجود بستر و ملزومات شکل‌گیری یک رهبری رادیکال و پیشرو را بیش از پیش فراهم آوردە است. مطالبات طبقە کارگر و سایر اقشار فرودست جامعە، کە سرشت طبقاتی و رادیکال‌‌شان بر کسی پوشیدە نیست، از جمله ملزوماتی است کە می‌تواند بە امر شکل‌گیری یک رهبری سوسیالیستی یاری برساند.
هیچ‌کدام از شاخەهای مختلف اپوزیسیون بورژوایی رژیم اسلامی برنامه و راەکار اقتصادی روشنی برای پاسخگویی به نیازهای بنیادین مردم معترض ندارند. الگوهای اقتصادی نظام سیاسی موجود در محتوای واقعی خود از چارچوب سیاست‌های اقتصاد نئولیبرالی و رهنمودهای بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، که خود در زمرە مسببان بحران‌های فعلی در جامعە ایران هستند، فراتر نمی‌رود. این واقعیت بە نوبە خود زمینە‌های تقویت بدیل سوسیالیستی در درون جنبش‌های اعتراضی را فراهم آوردە است.
در کردستان نیز اعتراضات رادیکال علیە رژیم اسلامی و مناسبات موجود، روند روبە گسترشی را طی می کنند و این منطقە را همچنان بە عنوان یکی از کانون‌های مبارزه و اساسی‌ترین سنگرهای انقلاب آتی ایران حفظ کردەاند. علی‌رغم ویژەگی‌های جامعه کردستان، مردم کردستان با مردم محروم در سراسر ایران درد مشترک و منافع مشترکی دارند. از این رو، همبستگی مبارزاتی کارگران و مردم ستمدیده کردستان با مردم هم‌سرنوشت خود در سراسر ایران یک ضرورت حیاتی و مبارزاتی است.
کردستان انقلابی با اتکا به بیش از چهار دهه مقاومت در برابر رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی و حضور قدرت‌مند و سازمان یافتە نیروی چپ و کمونیست کە کومەلە رادیکال و سوسیالیست بستر اصلی آن است، از تجربه و ظرفیت‌های بالایی برای تقویت مبارزات حق‌طلبانه سراسری و همچنین جلب حمایت سراسری از جنبش انقلابی کردستان علیه رژیم برخوردار است. کارگران و مردم زحمتکش در راس مبارزاتی قرار دارند که اکنون کل جامعە کردستان را فرا گرفتە و ظرفیت‌های مبارزاتی این جامعە تقویت کردەاند.
در عین حال، کارگران و مردم زحمتکش کردستان نیروی اصلی پیش برنده مبارزه برای پایان دادن به ستمگری ملی هستند. ستم بر ملت کرد در کردستان ایران به عنوان یک واقعیت تاریخی غیرقابل انکار، کاملا آگاهانە و هدف‌مند و با استفاده از ابزارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توسط رژیم‌های گذشتە و کنونی علیه مردم کردستان اعمال شده و همچنان نیز اعمال می‌شود.از نظر ما فراهم ساختن شرایطی که مردم کردستان بتوانند آزادانه و به‌دور از هرگونه فشار و تهدیدی در مورد تعیین سرنوشت خود تصمیم بگیرند و شوراها و حاکمیت مردمی خود را برقرار سازند، در گرو دمکراتیزه کردن فضای سیاسی کل جامعه ایران است. این امر بدون مبارزه طبقه کارگر و جنبش‌های مترقی اجتماعی که به‌طور عینی در مسیر تحقق حقوق و آزادی‌های دمکراتیک گام بر می‌دارند و در عرصه‌های مختلف نظام سیاسی حاکم را به چالش می‌کشند ممکن نیست. بنابراین، ایجاد هم‌گرایی و همبستگی با جنبش‌های پیشرو اجتماعی در سطح سراسری از ملزومات پیشروی جنبش حق‌طلبانه مردم کردستان در مبارزه برای رفع ستم ملی است.
در کردستان نیز، تنها با نیروی متشکل کارگران و زحمتکشان و سازمان‌یابی در مقیاس اجتماعی تحت مداخله و رهبری سوسیالیست‌ها است که مردم کردستان می‌توانند از ستم ملی و پیامدهای آن رهایی یابند. دخالت ابرقدرت‌های جهانی و دولت‌های منطقه خطری است که همواره جنبش کردستان را تهدید می‌کند. ما روشنگری در مورد زیانبار بودن هر سیاستی را امر خود می‌دانیم که به جای اتکا به نیروی مستقیم مردم، بذر خوش‌باوری به دخالت قدرت‌های خارجی را کاشته و به سیاست انتظار و دست روی دست گذاشتن دامن می‌زند.
ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی از بدو بە قدرت رسیدن تا کنون زندان بزرگی برای اکثریت ساکنان آن، به‌ویژە زنان بودە است. این رژیم در بیش از چهار دهە حاکمیت خود کوشیدە تا حصارهای این زندان بزرگ را با استفادە از اعتقادات مذهبی و فرهنگ فرتوت مردسالاری گسترش دهد و از این طریق بی‌حقوقی نیمی از جمعیت ایران را بە یک امر و روال عادی تبدیل کند. اما در مقابل اینتبعیضوبی‌حقوقیآشکار،زنانومردانآزادی‌خواهو سوسیالیست با مبارزه مداوم خود نه تنها تسلیم این فرهنگ، سیاست و اقدامات ارتجاعی نشده، بلکه در اشکال گوناگون، آن را به چالش کشیده‌اند.
در کردستان زنان آزادی‌خواه و پیشرو همراە و همگام با جنبش مترقی زنان در سراسر ایران با به‌کارگیری ابتکارات خود در شکل دادن بە مقاومت علیە قوانین و فرهنگ ارتجاعی اسلامیقدم‌هایبزرگیبرداشتند. زناندرکردستاندرعرصه‌هایمختلفجنبشانقلابیكردستانوهرجاکهنشانیازاعتراضومبارزهومقاومتهست،درخطمقدماینمبارزەقراردارند. مادرادامەتلاش‌هایخودبرایهم‌پیوستگیواتحادباسوسیالیست‌های جامعە ایران و کردستان به حضور وسیع و فعال زنان آزادی‌خواه اتکا می‌کنیم و موفقیت تلاش‌های خود را در گرو چنین حضوری می‌دانیم.
از نظر ما، هر کارگر استثمار شده‌ای که بر مصالح امروز و فردای طبقه خود آگاهی یافته، هر زن آزادەای که در برابر تبعیض و نابرابری سر فرود نمی‌آورد، هر زحمتکش محرومی که برخورداری از یک زندگی آزاد و آسوده را حق انسانی خود می‌داند، هر هنرمند متعهدی که خود را در برابر رنج مردم جامعه مسئول می‌داند، هر روشنفکر و نویسندەای کە قلم‌اش علیە استبداد و در خدمت محرومان است، هر انسان ستمدیده‌ای که تحقیر و تبعیض ناشی از ستم ملی را بر نمی‌تابد، هر کمونیست انقلابی که شور تغییر مناسبات موجود سلطه و استثمار را در سر دارد، هر جوان پرشور و شیفته زندگی کە آرزوهای جوانی‌اش را در بیرون از قفس‌های سرکوب رژیم و در دنیای آزاد و برابر می‌یابد، می تواند جایگاه شایسته خود را در اتحاد تشکیلاتی و یا در وحدت مبارزاتی با جریان ما پیدا کند.
پیوستن روند سوسیالیستی کومه له، به سازمان کردستان حزب کمونیست ایران ( کومه له)،قدمی در راستای پاسخگویی به شرایط سیاسی و نیازهای عاجلی مبارزە طبقاتی و جاری جامعە ونتیجە عملی تلاش‌های تاکنونی ما برای ایجاد یک وحدت وسیع‌تر است. برای رسیدن بە چنین وحدت فراگیری، از گروه‌های پیشرو اجتماعی، تشکل‌های کارگری و نهادهای مستقل مدنی، از همه فعالان چپ و سوسیالیست کردستان می‌خواهیم کە بە این تلاش‌ها بپیوندند.
روند سوسیالیستی کومه له
کومه له ( سازمان کردستان حزب کمونیست ایران)
خرداد ١٤٠١
ژوئن ٢٠٢٢
.
.