روز چهارشنبه 20 شهریور ماه، ۲۶۰ فعال زنان و سایر کنشگران اجتماعی داخل ایران در بیانیه‌ای نسبت به “سرکوب گسترده فعالان اجتماعی” اعتراض کرده‌اند.
در بخشی از این بیانیه آمده است، با اشاره به مشکلات داخلی مانند “محدود کردن روزافزون خدمات رایگان از جمله خدمات درمانی و آموزشی، رانت و فساد روزافزون داخلی” همچنین افزایش خطر جنگ هستیم و خاطرنشان کرده‌اند که مردم برای دفاع از حقوق خود “شاهد افزایش تشکل‌یابی و اعتراض‌های مردمی” هستنم اما “پاسخ نهادهای حاکم در مقابل این اعتراض‌های برحق چیزی نبوده است مگر افزایش فشارهای سازمان‌یافته بر اقشار مختلف مردم و فعالان اجتماعی و سیاسی و سلب حق هرگونه تجمع و تشکل‌یابی از آنان.” این کنشگران خواهان آزادی بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی شده‌اند.