25نوامبر سال 1960، در بخش شمالی «جمهوری دومینیکن» جسد های سه خواهر به نام‌های “پاتریا”، “مینروا”،”ماریاترزا” میرابل، در کنار یک مرداب پیدا شدند. این سه خواهر که از مبارزان فعال علیه دیکتاتوری “رافائل تراخیلو”، حکومت مورد حمایت دولت آمریکا بودند، پس از تجاوز و شکنجه به دست جانیان این حکومت به شیوه فجیعی به قتل رسیدند.
در نتیجه تلاش و مبارزه پیگیر سازمانهای مدافع حقوق زنان و فشار افکار بشریت عدالتخواه جهان در 17 دسامبر 1999، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با صدور قطعنامه‌ای، 25 نوامبر را به عنوان «روز جهانی محو خشونت علیه زنان» اعلام کرد.
اکنون در حالیکه که 60 سال از کشتار جنایتکارانه خواهران میرابل می گذرد، در ایران، رژیم جمهوری اسلامی هم به مثابه رژیم مدافع بربریت سرمایه داری و هم به مثابه رژیمی که دین را به ابزاری برای تشدید این مناسبات ضد انسانی تبدیل نموده است، کارنامه بس هولناکی در زمینه اعمال خشونت علیه زنان را با خود حمل می کند. این رژیم با بهره گیری از مذهب به مثابه ابزار ایدئولوژیک و با یاری گرفتن از فرهنگ عقب مانده مردسالارانه، تبعیض و نابربری های جنسیتی و خشونت بر زنان را قانونیت بخشیده و به اجرا در آورده است. تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی حقوق اولیه زنان نظیر حق طلاق، حق سرپرستی فرزندان، حق ارث، حق مسافرت، حق انتخاب لباس، حق انتخاب رشته تحصیلی و غیره لگدمال گردیده است. زنان حق معاشرت آزادانه با مردان را ندارند. رژیم با اعطای حق چند همسری به مردان و رواج دادن صیغه، چهره ای قانونی به فحشاء و خرید و فروش زن به مثابه کالا داده است. تفکیک جنسیتی در تمام ارکان جامعه و حتی در مؤسسات آموزشی به یک اصل خدشه ناپذیر تبدیل شده است. در سال های اخیر در نتیجه اجرای طرح ارتجاعی “سهمیه بندی جنسیتی”، دختران از تحصیل در ده ها رشته دانشگاهی محروم شده اند. رژیم اسلامی با تصویب طرح های “آمران به معروف و ناهیان از منکر” و”طرح صیانت از حریم عفاف و حجاب” و با اختیاراتی که به باندهای مسلح از نوع انصار حزب الله، گشت های ارشاد و بسیج و غیره برای اجرای این طرح ها تفویض کرد، عملا زمینه را برای تشدید خشونت دولتی علیه زنان فراهم آورد. اعمال این بی حقوقی و خشونت ها تصویری عریان از جهنمی است که ترکیب سرمایه و دین در ایران برپا کرده است. در واقع این مجموعه از خشونت دولتی علیه زنان نه تنها یکی از پایه های حاکمیت جمهوری اسلامی می باشد، بلکه بستر مساعدی جهت گسترش خشونت در جامعه و خانواده را نیز فراهم ساخته است.
زنان و انسان های آزاده هر سال در روز 25 نوامبر انواع خشونت‌هایی را که از طرف جامعه مردسالار سرمایه داری، در محیط‌های کاری، اجتماع و خانواده بر آن‌ها اعمال می‌شود، با انجام تظاهرات، گردهم آیی و دادن بیانیه و… محکوم می کنند.
بگذار روز 25 نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان را، با تلاش هر چه گسترده تر برای به میدان آوردن زنان کارگر و زحمتکش و همه زنان ستمدیده به روز مبارزه بر علیه نظام مرد سالار تبدیل کنیم.
کمیته زنان کومه له (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران)
4 آذر ماه سال 99
24 نوامبر 2020