روز دوازدهم خرداد۱۳۶۲ کردستانِ انقلابی شاهد یکی دیگر از جنایات بیشمار رژیم جمهوری اسلامی بود.۴۱ سال پیش در چنین روزی۵۹ تن از مبارزان و نوجوانان شهر مهاباد بدست جلادان رژیم اسلامی تیرباران شدند و در گورهای بی نام و نشان به خاک سپرده شدند.
۴۱ سال پیش در روز ۱۲خرداد سال ۱۳۶۲، رژیم جمهوری اسلامی برای ارعاب مردم کردستان و انتقام گیری از مردم مهاباد، ۵۹ تن از جوانان و نوجوانان این شهر را دسته جمعی به جوخه اعدام سپرد. بیشتر اعدام شدگان را در ماههای فروردین و اردیبهشت به طور تصادفی در خیابان های شهر ربوده و به گروگان گرفته بودند. تعدادی از آنان نوجوانان کمتر از ۱۸ سال بودند و چند نفر از آنان در دبیرستانهای مهاباد تحصیل می کردند.
در روز دوازدهم خرداد ۱۳۶۲ مردم مهاباد با یک اعلامیهِ صادر شده از جانب فرمانداری مواجه شدند که در سطح شهر پخش شده بود، در این اعلامیه اسامی ۵۹ نفر از اعدام شدگان اعلام شده بود. فرماندار وقت مهاباد، «حمید رضا جلایی پور»، که در سالهای بعد قبای اصلاح طلب حکومتی به تن کرد، دستور پخش این اعلامیه را در سطح شهر داده بود.
در آن روزها “محمد بروجردی” مغزِ متفکرِ سپاه پاسداران در جبهه نبرد با پیشمرگان کشته شده بود. کشته شدن بروجردی برای رژیم اهمیت زیادی داشت. وی فرمانده اصلی عملیات سپاه در غرب کشور بود و تمامی عملیاتهای سپاه را او هدایت می نمود. کشته شدن او واکنش شدید همه مقامات حکومت را بر انگیخت. میرحسین موسوی نخست وزیر به شدت به گروههای سیاسی کردستان حمله کرد و خواستارحداکثر شدت عمل نسبت به احزاب کردستان شد و در این مورد هشدارداد. «هاشمی رفسنجانی» نیز به شدت به احزاب کردستان حمله کرد و تهدیدها را تکرارنمود. « محسن رفیقدوست» وزیر سپاه پاسداران نیز مدام از انتقام دم می زد. رژیم که در جبهه های نبرد با پیشمرگان ضربات سختی خورده بود، مانند مارِ زخم خورده به خود می پیچید، تصمیم گرفت که با ریختن خون جوانان و نوجوانانی که بدون هیچ مدرکی ربوده و زندانی کرده بود، از مردم کردستان و به ویژه از مردم مقاوم شهر مهاباد انتقام بگیرد.
حمید رضا جلایی پورفرماندار وقت مهاباد، محمد ابراهیم سنجقی فرمانده قرارگاه حمزه ، ناطق نوری، وزیر کشور، حسین شیخ عطار استاندار وقت آذزبایجان غربی و از متهمان قتل شاپوربختیار، غلامرضا حسنی امام جمعه شهرستان ارومیه، عامل کشتارهای قارنا و قلاتان، سیدحسین موسوی تبریزی دادستان کل، “صیادشیرازی” فرمانده نیروی زمینی ارتش از جمله کسانی هستند که نامشان در لیست عاملین مستقیم این جنایت آمده است.
این ۵۹ نفر از بازداشت شده گان، به شهر تبریز انتقال داده شدند و در یک دادگاه چند دقیقه ای، بدون اینکه هیچ اتهامی بر علیه هیچکدام از آنان اثبات شود، به اعدام محکوم و به جوخه های مرگ سپرده شدند. خانواده این قربانیان هرگز از محل دفن عزیزان خود با خبر نشدند. این نحستین بار و آخرین بار نبود که رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی با اعدام های دسته جمعی در زندانها حمام خون به راه می انداخت. این جنایات در تمام طول دهه شصت ادامه داشت و درسال ۱۳۶۷به اوج خود رسید و تا به امروز هرگز متوقف نشد. اعدام ۵۹ جوان و نوجوان که باهدف انتقام جوئی از مردم شهر مهابادبرنامه ریزی شده بود، یکی از ددمنشانه ترین نمونه های آن بود.
در پاسخ به این اقدامِ جنایتکارانه روز ۱۷خرداد ۱۳۶۲، با فراخوان کومه له، حزب دموکرات کردستان ایران و ماموستا شیخ عزالدین حسینی، کردستان یکپارچه به تعطیلی کشیده شد. این اعتصاب در شهر مهاباد برای چند روز ادامه داشت. این نخستین اعتصاب عمومی بود که با هماهنگی نیروهای سیاسیِ فعال در کردستان و با پشتیبانی قاطعانه مردم به اجرا در آمد. حرکتی که در سالهای بعد نمونه های ارزشمند دیگری در همین زمینه به دنبال داشت.
جانباختگان جنایت روز ۱۲خرداد ۱۳۶۲عبارت بودند از:
غلامرضابارزی
حسن جهانیان
علی بانه یان
محمد علیالی
محمد امین صفا
همایون نیلوفری
محمود ریازی
محمد حسینی
عباس حسین پور
کاظم خاتونی
علی مزنه
عبدالله تحریریان
رحمان رحیمی
علی گل پرست
مصطفی عصمتی
خالق بارزانی
یوسف ایازی
کمال چاوشینی
حسن رحمانیان
خالد رحیمی آذر
خالد صفایی
سید ابراهیم احمدی
محمد مسعودی
محمد ابوبکری
وفا الیاسی
منصور جناح
محمدامین احمدی
محمد سلیمی
فریدون شنگه
علی بازیان
خضر رنگین
ابوبکرشکری
ماشااللهنادری
هژار کریمی
کمال کریمی
کریم کلهری
یوسف حبیب پناه
محمد فاروق بازیار
ابراهیم امینی
صالح مام ابراهیمی
شکری نادری
مصطفی فقری
علی غواره
علی صلاحی
ملا حسن لاجوردی
سلیمان حسن زاده
یوسف حسن زاده
کریم کاوه
سید محمود سیدمحمودی
حامد محمود کندی
حسینکلهری
عباس یوسفی
سیامک سقزی
علی آباده
کامران ظاهر حجازی
صالح فرهودی
مقصود محمودی
احمد کروبی
رحمان خضرپور
در آستانه سالروز این اقدام جنایتکارانه یاد جانباختگان این رویداد را گرامی میداریم و مقاومت و بردباری خانوادههای سرفرازشان را ستایش می کنیم.