برگرفته از خبرنامه کومه له.
در ادامه تعرض انقلابی کومه له، در تاریخ ۲۸ تیر ماه ۱۳۶۰ سه پل از پیشمرگان (پل شهید هوشنگ توحیدی از هیز پیشرو، پل شهید خانه و پل شهید حسن هرمزی)، طی یک عملیات موفقیت آمیز تحت عنوان (عملیات شهدای تبریز) در ساعت ۵ / ۶ بعدازظهر وارد شهر مهاباد شدند و قسمتهایی از شهر را به کنترل خود درآوردند.
پیشمرگان به سرعت در خیابانهای فرح سابق(میدان آرد، سه ربه رداش)، پهلوی سابق، محلهٔ مسجد جامع، خیابان حافظ، محلهٔ باغ سیسه، خیابان زند، محلات مجبور آباد، میدان قاضی محمد و در تمام کوچه های اطراف مستقر شده و به کمین نیروهای دشمن نشستند.
مردم مبارز مهاباد که از دیدن پیشمرگان کومه له از خوشحالی هیجان زده شده بودند، بسرعت مغازه ها را بسته و خیابانهای محل درگیری را خلوت کرده و شادمانه برای آنان آرزوی موفقیت میکردند.
در همان دقایق اول درگیری شدیدی شروع شد، ابتدا در «میدان آرد» یک ماشین و در«سه راه فرح» ماشین دیگری پُر از پاسدار به کمین پیشمرگان افتادند، بعد از دو ساعت درگیری در نقاط مختلف شهر ۳۰ تن از مزدوران رژیم را کُشته، زخمی و ۱۱ نفر از آنها به اسارت پیشمرگان کومه له درآمدند.
در این عملیات موفقیت آمیز، ۱۱ قبضه تفنگ ژ ۳، یک دستگاه بی سیم و سه قبضه کُلت را به غنیمت گرفتند و همزمان چند ماشین نیروهای رژیم در خیابانهای شهر به آتش کشیده شد.
در جریان این درگیری مردم مبارز مهاباد با شور و شوق فراوان به پیشمرگان کومه له کمک میکردند و در جمع آوری غنائم آنان را یاری می دادند. زنان و دختران در حین آوردن غذا و میوه از شدت خوشحالی می گریستند.
معمولا مردم مهاباد شبهای ماه رمضان در کوچه های شهر تجمع کرده و تا پاسی از شب به گفتگو می پردازند. اما آن شب در پایان عملیات بزرگ پیشمرگان کومه له این تجمع حال و هوای دیگری داشت.
پیشمرگان کومه له که با نظم و انضباط انقلابی خود روحیهٔ مردم مهاباد را بالا برده بودند، در کوچه های پرُ از ازدحام شهر به تبلیغ مواضع کومه له در قبال اوضاع کنونی ایران و کُردستان و تشویق مردم به ادامهٔ فعالانه تر مبارزه پرداختند.
پیشمرگان ضمن افشای جنایت های رژیم جمهوری اسلامی، در مورد گسترش استبداد فاشیستی و اعدام انقلابیون سراسر ایران از جمله رفقای ما (ماجد مصطفی سلطانی، هوشنگ توحیدی، امجد مصطفی سلطانی و اسماعیل یگانه دوست) در شهر تبریز، عزم قاطعانهٔ کومه له را در بارهٔ اینکه جواب جنایات رژیم را با تعرض انقلابی خود خواهد داد، برای مردم به شوق آمدهٔ مهاباد تشریح نمودند، که با استقبال پرشور مردم مبارز مواجه شد.
پس از آن، در حالی که دشمن شکست خورده به پایگاههای خود خزیده بود در اکثر نقاط شهر زنان و مردان با روحیه شادمان شب را در کوچه ها ماندند. جوانان با شور و نشاط اخبار هیجان انگیز این پیروزی را به دیگران می رساندند. این اخبار احساسات تحسین آمیز آنان را نسبت به پیشمرگان دلیر برمی انگیخت.
در این عملیات جسورانه با آتش گلولهٔ دشمن، با گلولهٔ پاسدار جهل و سرمایه به قلب سرخ و پُر خُروش پیشمرگ و هنرمند انقلابی، رفیق جمال مفتی در کوچه پس کوچه های مهاباد خونین و افتخار آفرین، در کوچه پس کوچه های مهاباد قهرمان، شهری که همچون دیگر شهرهای کُردستان انقلابی، زیر فشار و خفقان رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی، میرزمد و حماسه می آفریند از تپش باز ایستاد.
رفیق جمال مفتی در این تعرض انقلابی و موفقیت آمیز علیه دشمن، خون سرخش را وثیقهٔ رهایی کارگران و زحمتکشان ایران و خلق رزمندهٔ کُرد نمود و شهید شد.
رفیق جمال سرودخوانان بدرود گفت، رفقای همرزم و فداکار را بدرود گفت، این خاک خونین و ستم دیده و قهرمان کارگران و زحمتکشان را که قرنهاست با خون خود تاریخ می آفرینند بدرود گفت.
رفیق جمال پیشمرگ فداکار و هنرمند انقلابی، خوانندهٔ سرود انترناسیونال (به زبان کُردی) و بسیاری از سرودهای کومه له بود.
صدای گرم و رسای او را نه پیشمرگان کومه له و نه خلق رزمندهٔ کُرد از یاد نخواهند برد، بلکه سرودهایی که برلب جوانان و حتی کودکان کُردستان انقلابی همیشه جاریست.
اما مهمتر از تمامی اینها زندگی انقلابی او بهترین سرود بود، سرود سرخ کاک جمال، آخرین سرودش را چنین ادامه میدهد.
پی ی ناوی بو شه هیدی وه ته ن شیو ه ن و گرین نا مرن ئه وانه وا له دلی میلله تا ئه ژین
گرامی باد یاد و خاطره پیشمرگ و هنرمند انقلابی کومه له، رفیق جمال مفتی و همرزمانش.