شمس الدین امانتی
اوضاع سياسى ـ اجتماعى كُردستان پس از قيام سال ٥٧ براى رژيم سرمايه دارى جمهورى اسلامى، زجرآور و غير قابل تحمل شده بود. رژيم براى برون رفت از اين بحران و جهت بازپس گيرى دست آوردهاى قيام، به تبعیت از پیام نوروزی خمینی دال بر«ضرورت برقراری امنیت در سال ۱۳۵۹، مبنی بر پاکسازی شهر سنندج»، مجریان سرکوبگر رژیم حاکم بر ایران با طراحی عملیات آزاد سازی شهر سنندج تحت فرماندهی؛ «محمد بروجردی» فرمانده سپاه پاسداران کُردستان، سرلشکر «رحیم صفوی» دستیار و مشاور کنونی خامنه ای که هر دو نفر آنها قبل از قیام سال ۵۷ مدتی در فلسطین و لبنان دوره آموزش نظامی دیده بودند، همراه با «صیاد شیرازی» سرلشکر نیروی زمینی، به نیرو های مسلح تحت فرماندهی خود دستور دادند تا در روز پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۵۹، رأس ساعت ۱۱ صبح حمله به داخل شهر سنندج را آغاز کنند، این يورش نیروهای نظامی رژيم دیکتاتور جمهورى اسلامى، به شهر سنندج ۲۴ روز طول کشید.
در آغاز این درگیری از تمام شهر سنندج فقط، فرودگاه، پادگان و باشگاه افسران در اختیار نیروهای رژیم حمهوری اسلامی بود، بقیه ادارات «دولتی» در اختیار شورای مؤسس محلات شهر سنندج با همکاری «بنکه» های محلات که توسط جوانان مسلح دختر و پسر در پشتیبانی از مردم انقلابی شهر سنندج، پیشمرگان کومه له و سایر نیروهای مسلح احزاب و سازمانهای سیاسی درگیر در این پروسه اداره می شد.
به گفته «محمد بروجردی» فرمانده سپاه پاسداران کُردستان «سپاه هنوز شکل نگرفته بود و خیلی مستأصل عمل میکرد، اما در سه محور از؛ فرودگاه سنندج به طرف مرکز شهر«شریف آباد و میدان آزادی»، از گردنه صلوات آباد به طرف «سیلو» و از محل پادگان لشکر ۲۸ به طرف «باشگاه افسران»، به داخل شهر حمله کردند.»
در روز پنجشنبه ۴ اردیبهشت رأس ساعت ٥/٣ بعدازظهر نیروی هوایی رژیم جمهوری اسلامی، به منظور پشتیبانی از نیروهای خود و ایجاد رعب و وحشت با هواپیماهای فانتوم بمدت یک ساعت اطراف شهر سنندج را بمباران کردند و نیروهای ارتش و سپاه مستقر درپادگان سنندج نیز در یک یورش وحشیانه با توپ و خمپاره ۱۲۰میلیمتری به اطراف شهر و محلات فقیرنشین حاجی آباد، فیض آباد، گردی گرول و تپه اولیا بگ از شهر سنندح را، به ویرانه ای تبدیل و تعدادی از مردم بی دفاع و زحمتکش این منطقه جان باختن و تعدادی نیز زخمی شدند.
این یورش وحشیانه رژیم اسلامی، با مقاومت حماسی مردم مبارز و آزادیخواه شهر سنندج مواجه شد و ٢٤روز طول کشید، که در تاریخ جنبش انقلابی کُردستان به جنگ ٢٤ روزه سنندج شهرت یافت.
لازم به یادآوری است که به منظور کم جلوه دادن به حماسه مقاومت ۲۴ روزه مردم مبارز شهر سنندج در تقابل با نیروهای سرکوبگر رژیم جمهوری اسلامی، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس رژیم اسلامی، رسمآ مدت زمان این حماسه مقاومت مردم را «بیست و دو روز» اعلام کرده است.
«مجید نداف» نویسنده کتاب «بیست و دو روز نبرد» که در جنگ ۲۴ روزه شهر سنندج، به عنوان عضو فعال سپاه پاسداران در این درگیری حضور فعال داشت، می گوید «درگیری بسیار سختی بود و ملاحظه اصلی این نبرد هم این بود، که مردم آسیب نبینند تا نیروهای امنیتی بتوانند بر شهر تسلط پیدا کنند و گروه‌های ضد انقلاب مجبور شوند شهر را تخلیه کنند و بر این اهداف، حرکت انجام شد و ما توانستیم تسلط اولیه ای را پیدا کنیم تا بعدآ در رابطه با تثبیت امنیت در شهر سنندج با همکاری خود مردم کار را دنبال کنیم.»؟!
اما بر خلاف تصورات این عضو از سپاه پاسداران رژیم اسلامی، پیشمرگان کومه له و سایر نيروهاى نظامى احزاب و سازمانهاى فعال در این درگیری بمنظور حفظ جان مردم مبارز و مقاوم شهر سنندج، تصمیم گرفتند تا در غروب روزهای جمعه ۲۶ و شنبه ۲۷ اردیبهشت ماه با خروح تاکتیکی از بخش هایی از شهر سنندج، در بلندی های اطراف این شهر مستقر شدند.
مصطفی چمران، وزیر وقت دفاع جمهوری اسلامی ایران، در تأریخ ۳ اردیبهشت سال ۵۹ در جلسه ای در تهران با حضور فرماندهان نظامی رژیم جمهوری اسلامی، در رابطه با پروسه طراحی عملیات آزاد سازی شهر سنندج گفت «تنها مبارزه مسلحانه کافی نیست بلکه بایستی قلب ها را فتح کرد.»
این فاتح قلب ها که سخنگو و نماینده جناح تندرو شورای انقلاب در دولت موقت بود توانست با موافقت خمینی ارتش و سپاه پاسداران را به کارزار کُردستان بکشاند.
نگرانی از عدم موفقیت در رابط با «فتح» قلب های مردم انقلابی و مبارز کُردستان، تنها مشغله «چمران» و «مجید نجاف» نبود، بلکه «محمد بروجردی» فرمانده سپاه پاسداران کُردستان نیز به این نتیجه رسیده بود که «بحران کُردستان، راه حل نظامی صرف ندارد و حتماً ما باید در کنار فعالیت‌های مسلحانه برای دفع آشوب به مسائل اجتماعی و راه‌حل‌های سیاسی، هم فکر کنیم.»
طبق اظهارات«مجید نداف»نویسنده کتاب«بیست و دو روز نبرد»برای آزاد سازی سنندج چهار تاپنج ماه
زیرسیطره گُروه های جدایی طلب که حتماً باید وحدت ملی ایجاد شود گفت «آن موقع روزهای اول ریاست جمهوری بنی صدر بود وی دوست داشت درجایگاه فرماندهی کل قوا خودی نشان دهد و با توجه به انگیزه‌های ضد کمونیستی هم که داشت حمایت‌های خوب و موثری انجام داد.»
«مجید نداف» بر این باور بود که «صیاد شیرازی، با ایشان هماهنگ بود و همه آنها در کنار «محمد بروجردی» قرار گرفتند و ساز و برگ نظامی خوبی برای چنین اتفاق بزرگی ایجاد شد.
اما برطبق اظهارات «رحیم صفوی» در بهمن ۱۳۵۸، در تهران و در نشستی با حضور «صیاد شیرازی» و «سالک» فرمانده سپاه پاسداران، «بنی صدر» به آنها میگوید «شما اگر خیلی هنر دارید، بروید کردستان را آزاد کنید.»
در تقابل با اظهارات و عملکرد نیرو های تحت اتوریته این فرمانده های جنایتکار و «فاتح قلب ها»، مردم مبارز و مقاوم شهر سنندج با امید به آینده و در اعتراض به حضور نیروهای سرکوبگر رژیم اسلامی مستقر در مسجد جامع این شهر، تجمع اعتراضی برگزار کردند و طی روزهای ٢۵،٢۶ و ٢٧ اردیبهشت ٥٩ تظاهرات با شکوهی را در محلات مختلف بر علیه ارتش، پاسداران و مزدوران محلی برگزار کردند.
مردم سنندج دست آورد و خاطرات با شکوهی از مبارزه برای اعمال حاکمیت کوتاه مدت شورائی درشهر خود دارند، حفظ این دست آوردها که با فداکاری و جانباختن هزاران انسان مبارز و برابری طلب به دست آمده است تا کنون هم وظیفه مردم آزادیخواه و معترض به تمامیت رژیم اسلامی است.
پس از ٢٦ اردیبهشت ١٣٥٩، موجی از مبارزه توده ای بر علیه رژیم آغازشد، همگام با این موج اعتراضی، عملیات نظامی پیشمرگان کو مه له در شهرها و مناطق اشغال‍ی کُردستان برعلیه نیرو های سركوبگر رژیم اسلامی ادامه یافت. این عملیات تأثیرات به سزائی بر تقويت روحیه مبارزاتی مردم سنندج و سایر شهر های کُردستان گُذاشت.
اخبار این درگیری ها به سرعت در سطح شهر ها پخش می شد چهره هاى بشاش، لبهای خندان، کلمات رمز و بازگو کردن این عملیات ها نشانی از پیروزی و اعتماد به نفس مردم از حضور فعال پیشمرگان کومه له دربین آنان بود، این حضور و پشتیبانی قابل اتکاء برای سایر عرصه های دیگر ازمبارزات تودهای بخصوص مبارزات دانش آموزان، جوانان و معلمان در تقابل با تمامیت رژیم جمهورى اسلامی، تاثيرات غير قابل انكار بر جای گُذاشت.
به این ترتیب و در ادامه توصیه چمران به منظور «فتح قلب ها»، بعد از اتمام جنگ ٢٤روزه شهر سنندج و استقرار نیروهای رژیم جمهوری اسلامی در این شهر، مأموران «پاک سازی» رژیم اسلامی، مجوز انحلال اداره آموزش و پرورش و مدارس سنندج را از وزارت آموزش و پرورش رژیم گرفتند و به این ترتیب مأموران « پاک سازی» رژیم اسلامی، به پیام خمینی دال بر«ضرورت برقراری امنیت در سال ۱۳۵۹، مبنی بر پاکسازی شهر سنندج» به زعم خود جواب مناسبی دادند.؟!
هر چند رژيم توانست با زور اسلحه، کُشت و كُشتار، زندان و ضرب و شتم مردم معترض، شهر سنندج را به اشغال نيروهای هاى نظامى خود در آورد، اما مشكل اساسى و هميشگى این رژيم در اعمال سياست ديكتاتورى و ضد بشرى در اين ديار انقلابى است، كه نه تنها با به کاربردن خشونت بارترین روشها و توسل به اين يورش وحشيانه، بلكه حتى با تتميع، فريب و نيرنگ هم نتوانست بر اراده اجتماعی و سیاسی مردم انقلابى و آزاديخواه كُردستان غلبه كند.
در گذشته نیز مردم کُردستان آگاهانه و با هوشیاری کامل، در روز ۱۲ فروردین سال ۵۸، در رفراندوم «آری یا نه» شرکت نکردند و به این ترتیب مشروعیت این رژیم را نپذیرفتند.
هم اکنون و در ادامه این سنت از مبارزه مردم انقلابی سنندج و سایر شهرهای کُردستان، با گذشت ۴۳ سال از حاکمیت ارتجاعی – مذهبی این رژیم، اعتراضات و اعتصابات سراسری معلمان که نخستین بار در اردیبهشت ۱۳۹۷، شروع شد و تا کنون (یکم اردیبهشت ۱۴۰۱) ادامه داشته و در بیش از صد شهر در ایران از جمله شهر سنندج، تجمع اعتراضی بر پا کردند و خواستار رسیدگی دولت و مجلس به وضعیت حقوق و پیگیری مطالبات‌شان شدند، مورد پشتیبانی کارگران و مردم زحمتکش و انقلابی در ایران قرار گرفت.
همزمان در تقابل با اعتراضات سراسری و صنفی معلمان، مأمورین امنیتی رژیم اسلامی صدها نفر از معلمان، فرهنگیان، و فعالان صنفی را دستگیر، زندانی، اخراج و مورد ضرب و شتم قرار دادند.
اما مقاومت و پایداری مردم مبارز و انقلابی در ایران تحت سلطه رژیم اسلامی، بعد از سپری شدن ۴۳ سال از حاکمیت این رژیم سرکوبگر نه تنها در کُردستان، بلکه در اغلب شهر های ایران همچنان در مخالفت با سیاست ارعاب و وحشت رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی، در حال اوج گیری است.
امروز اکثریت قاطعی از مردم مبارز و انقلابی و در رأس آنها کارگران و مردم زحمتکش و تحت ستم، خواهان سرنگونی رژیم حاکم بر ایران هستند.
ضروری است تا از اراده و خواست عادلانه و انقلابی مردم معترض و برابری طلب در ایران تحت سلطه رژیم اسلامی، پشتیبانی کنیم.
گرامی باد یاد و خاطره جانباختگان مقاومت ۲۴ روزه شهر سنندج. شنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۱