روز دوم دسامبر برابر با ۱۱آذر روز جهانی لغو برده داری در جهان است .در تاریخ نگاری مدرن، سال ۹۶۰میلادی، نخستین تاریخ لغو برده داری است. اگرچه در آن تاریخ، حاکم شهر ونیز، در کشور ایتالیای کنونی، رسما ممنوعیت برده داری را اعلام نمود. اما ۱۰۰۰ سال بعد نیز همچنان شاهد خرید و فروش انسان در عصر سرمایه داری هستیم.نظام برده داری به عنوان یک نظام اجتماعی در مقیاس تاریخی به هزاران سال پیش برمیگردد و سر آغاز پیدایش نظام طبقاتی در جوامع انسانی است، اما برده داری در شکل ” مدرن ” آن هنوز از جهان رخت برنبسته است.
در اواخر سده 18 میلادی تجار انگلیسی برده با دراختیار داشتن ناوگانی متشکل از 200 کشتی با ظرفیت 50 هزار برده، نیمی از تجارت برده را دراختیارداشتند. استعمارگران بریتانیائی با انتقال بردگان آفریقایی به آمریکای شمالی از آنها برای کار در معادن و مزارع استفاده می کردند. این بازرگانی ضد انسانی در سده ۱۹ نیز همچنان ادامه داشت.«جدیدترین نمونه بردگی حکومت آلمان نازی در سده بیستم است. آدولف هیتلر و حکومت او میلیون ها یهودی، کولی و زندانیان جنگی را به بردگی گرفتند تا جای خالی۱۳میلیون کارگر آلمانی را که به ارتش پیوسته بودند، پرکنند.»
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۲دسامبر ۱۹۴۹میلادی، روز دوم دسامبر را «روز جهانی لغو برده داری» اعلام کرد. تمرکز این روز بر ریشه کن کردن شکلهای معاصر برده داری مانند قاچاق انسان، کار کودکان، ازدواج اجباری و استخدام اجباری کودکان برای استفاده در منازعات مسلحانه است.
فقر و بی حقوقی،دیکتاتوری و سرکوب، دربدری و بی خانمانی، جنگهای ارتجاعی و کشتارهای جمعی، فجایع زیست محیطی، آسیبهای دردناک اجتماعی، همه اینها هنوز برای ترسیم سیمای واقعی جهان در عصر گندیدگی نظام سرمایه داری کافی نیستند. به این فهرست باید مفهوم ” بردگی مدرن” را نیزافزود. برده داری در شکل مدرن آن هنوز نه تنها در جهان باقی است، بلکه تجارت پرسودی را نیزتشکیل می دهد. اگر سود حاصله از قاچاق مواد مخدر در ردیف اول باشد، سود حاصل شده از قاچاق انسان و قاچاق اسلحه در ردیف دوم و سوم قرار دارند. برآوردهای تقریبی از سود حاصل از “برده داری مدرن”، بیش از چهل میلیارد دلار در سال است.”
آمار سازمان ملل نشان می دهد که حداقل۴۶میلیون نفر در جهان در موقعیت “بردگان مدرن” هستند. از آنجا که تهیه آماردقیقی از “بردگان مدرن” بسیار دشوار است، با توجه به شواهد می توان دریافتکه شمار واقعی بسیار بیش از این ارقام است. اگر کودکان کار را “بردگان مدرن” عصر سرمایه بدانیم که بدترین شکل بردگی انسان است،در این صورت باید رقم نزدیک به ۲۰۰میلیون کودک کار در سراسر جهان را نیز به آن اضافه کنیم. این یعنی از هر ده نفر کودک در جهان یک کودک به کارکشیده می شود.
اما این بردگان نه در خفا و پنهانی، بلکه در جلو چشمان دولتها، به بردگی کشیده می شوند. قوانین کشورها و معاهدات بین المللی هم جلودار بقا و حتی گسترش این پدیده نیستند. شکار دختربچه ها از کشورهای عقب مانده سرمایه داری و تبدیل آنان به کارگران جنسی، به یکی از تجارت های پر سود در جهان تبدیل شده است. دختران و زنان توسط باندهای مافیائی، با شیوه های مختلف در کشورهای آسیائی شکار می شوند، مدارک و اوراق شناسایی‌شان را به زور از آنها می گیرند و به اروپای غربی منتقل میکنند. آنها پس از تجاوز به زور، در مراکزخاصی با هدف بهره‌برداری جنسی به بردگی گرفته می‌شوند. در آنجا همه راههای فرار را بر روی آنها می بندند و به زندگی فلاکت باری وادارشان می سازند. شبکه های قاچاق انسان در ایران ،درکنار دختران ایرانی دختران افغانستانی پناهنده در ایران را شکارکرده و به کشورهای دیگر و بویژه به امارات متحده قاچاق می کنند. ازدواج اجباری خود نوعی دیگر از بردگی جنسی رایج در کشورهای عقب مانده است. در این رابطه زن تا آخر عمر علیرغم میل خود استثمار می شود و مجبور به زندگی در چنین شرایط خفت باری است.میلیونها کودک در دخمه ها و زیرزمینها، در مزارع و کارگاههای صنایع دستی، در کشورهای نظیر هندوستان، پاکستان، بنگلادش، کره شمالی، ایران و بسیاری جاهای دیگر، در بی رحمانه ترین شرایط، به کارکشیده می شوند. به علاوه قاچاق کودکان برای مصارف دیگر، به یک تجارت پر سود تبدیل شده است. در همین ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی سالانه هزاران کودک ناپدید می شوند. بسیاری از آنها و بخصوص افغانستانیهائی که به شیوه غیرقانونی در ایران زندگی می کنند، برای یافتن فرزندشان جرائت نمیکنند حتی به پلیس هم مراجعه کنند. از این کودکان برای حمل و توزیع مواد مخدر، بهره کشی جنسی و غیره استفاده می کنند.قاچاق انسان به منظور و خرید و فروش اعضاء بدن، به کارگیری در جنگهای محلی از سوی گروههای مسلح که بویژه در آفریقا رواج دارد از نمونه های دیگر “بردگی مدرن” هستند. بردگانی که آسان تر و ارزان تر از عصر برده داری به دست می آیند.